Am I With AVENGERS?!

1

2. dönem için verilen ödevleri yaparken ve sınavlarına çalışırken saatin kaç olduğunu farkedememiştim ama uykumun gelmesinden saatin geç oldığunu anlamıştım.

Ödevler nasıl yetişçek daha bitirmem gereken bir sürü konu var. Offff offf tabi Abbey dersi dinlemeyip uyursan olacağı bu.

Ben bunları düşünürken gözüm yavaşça kapandı ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Uyandığımda içeriden gürültü geliyordu.

Abbey: Offf.. Bir kerede sizin gürültünüz yüzünden uyanmayayım ya...

Yataktan kalktım ve banyoya doğru ilerledim. Günlük işlerimi halledip mutfağa gittim. Annem ve babam bir kaç ay önce boşanmıştı. Ben annemle kalıyordum. Kendisi erkek arkadaşıyla kalıyor ne kadar iyi geçiniyoruz dese de bütün gün tartışıyorlar. Gerçekten bunaldım bu da kafa yani.

Hızlıca kahvaltımı yapıp üstümü değiştim.
Siyah bol bir kot üstüne de beyaz bir gömlek ve gömleğin üzerine de krem renginde bir kazak giydim. Postacı çantamı da alıp siyah beyaz olan sneaker'ımı (yanlış yazdıysam sorry) giydim. Hemen evden çıktım. Telefonumdan Peter'ı aradım.

Abbey: Hey Pete. Napıyorsun?

Peter: İyiyim büyücü. Sen?

Abbey: Her zamanki gibi işte. Buluşma yerine geldin mi Örümcek?

Evet Peter'ın Örümcek Adam olduğunu bilen kişilerdenim.
Aslında tesadüfen öğrenmiştim. Odasına çat kapı girince Örümcek Adam kostümlü bir Peter ile karşılaşınca bana anlatmak zorunda kaldı. Aslında o da bana nasıl anlatacağını düşünüyormuş. Böylelikle öğrenmiş oldum.

Peter: Geleli 20 dakika oldu minik örümcek.

Evet kendisi benden 2 yaş büyük diye kendini abilik görevine atadı. Bunu neden açıklıyorum bilmiyorum içimden geldi.  Aslında bundan memnunum yani kim olmaz ki. Peter Parker namı değer Örümcek Adam bana abilik yapıyor. Bazen gerçekten çok sıkıyönetim ilan ediyor. Kimle ney yapıyom her şey e burnunu sokuyo. Ama bana değer veriyor bu yüzden bu konuda çok şanslıyım.

Abbey: Ve beni aramadın alındım örümcek beyinli (!)

Peter: Abbey seni tam olarak 4 kez aradım ama sen açmadın. Her neyse hadi çabuk gel seni bir yere götüreceğim.

Abbey: aaa öylemiymiş hiç farketmedim aradığını.

Peter: HIZLAN ABBEY HIZLAN!

Abbey: Hay içine Pete kulağımı hisstemiyorum sağol ya (!)

Peter: Üzgünüm fazla heyecanlandım her neyse kapatıyorum. Birazdan görüşürüz ufaklık(!).

Abbey: Görüşürüz örümcek.

*Görüşme Sonlandırıldı.*

UfAkLıĞk. Ben sana ufaklığı bi gösteririm ufaklık kalırsın. AaaA sırf 165 im diye kısa mı oluyorum(!). Her neyse. Beni nereye götürecek? İnşallah Avangers ile tanıştırır. Offf bu da beni meraktan çatlatacak ya. Mezarıma meraktan öldü yazın da herkese ders olsun. Onu bunu geçinde ben her halimle herkese ders olmalıyım şu güzelliğime şu boya şu posa bi bakın yaa(!) Egomuzda tavan olduğuna göre hayata devam edebilirim. 

Ben bunları düşünürken ya da can çekişirken çoktan varacağım kafeye gelmiştim. İçeri girdiğimde bana el sallayan Peter ile yanına gittim ve sıkıca sarıldım. Eheheh fırsat fırsattır kaçırmamak gerekir.

Peter benden ayrılırken söze girdi.

Peter: Hey bir şey mi oldu?

Abbey: Yioo içimden geldi. Sarılamaz mıyım ya?