ပြန်လည်မွေးဖွားပြီးနောက်‌ မြောင်ကျန်းကိုပြန်ပြီးမိသားစုအမွေကိုဆက်ခံခဲ့တယ်

Ch1.2 Rebirth

Unicode

"လမ်း၀မ်၀မ်နဲ့ငါနဲ့ကအတန်းဖော်သာသာပါ ။မင်းမသိဘူးလားငါ့ဘယ်သူကိုတကယ်ကြိုက်လဲဆိုတာ?"

ရွှမ်အန်းအသံသည်တဖြည်းဖြည်းတိုးလာခဲ့ပြီးနူးညံတဲ့အပြုံးကိုပြုံးလာသည်။သူကဝူရုန်လက်ကိုတောင်လှမ်းကိုင်ဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်။

"စိတ်မဆိုးပါနဲ့။ အာ့တာမင်းကျန်းမာရေးအတွက်မကောင်း_"
"ချီးပဲ! ရုန်! ငါဆက်သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး"

ဒီပွဲကိုစောင့်ကြည့်နေတဲ့ညီငယ်တွေကဝူရုန်ဒေါသထွက်လာမှာမစောင့်နိုင်တော့ဘူး။သူတို့ထဲကတယောက်ကရွှမ်အန်းလက်ကိုဆွဲဖယ်လိုက်ပြီးဓာတ်ပုံအထပ်လိုက်ကို သူ့မျက်နှာဆီသို့ပစ်ပေါက်လိုက်တယ်။သူသည်မျက်မှောင်ကြုံ၍ပြောလာသည်။ "အကိုရုန် မင်းဒီကောင်ကို ကာကွယ်ပေးနေလို့ ဒီညီကိုတွေကမျက်နှာသာပေးနေတာကို ဒီကောင်က မင်း‌နောက်ကွယ်မှာခိုးစားရဲတယ်။ဒီနေ့မင်းငါ့ကိုသင်ခန်းစာပေးမယ်ဆိုရင်တောင် မင်းကို‌ပြောရဲတယ်"

"ငလူးပဲ ! မင်းကတခြားသူရဲ့ရင်ဘက်ကိုသွားထိလုနီးပါလေ။ ဘယ်လိုတောင်အမြှီးထူတဲ့ဝံပုလွေလဲ"

ဓာတ်ပုံများလွန်း၍ ဆေးလိပ်ငွေ့သွားတဲ့နေရာအနှံရောက်လုပ်နီးပါလွှင့်ကုန်သည်။ဓာတ်ပုံတွေထဲမှပူးကပ်နေသောစုံတွဲကိုတွေ့လိုက်ရသောအခါ သူ့မျက်နှာသည် ထိတ်လန့်မူ‌ကြောင့်လား နာကျဉ်မူကြောင့်လား မသိ ဖြူဖျော့လာသည်။သူသည် ညီငယ်တွေ၏ကြမ်းတမ်းစွာကိုင်‌ပေါက်၍ကန်‌ကြောက်ခြင်းမတိုင်မီထိ‌ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိဖြစ်နေလေသည်။
ဒီအချိန်ထိရွှမ်အန်းကထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေတုန်းဖြစ်သည်။သူသည်ဝူရုန်ကိုအကူညီတောင်းသောမျက်လုံးများနှင့်ကြည့်လိုက်ပြီးတိုးတိုးပြောလာသည်။

"ဝူရုန် ငါပြောတာကိုနားထောင်ပါဦး"

ဒါတွေကဟိုအရင်ကဆို ဝူရုန်သည်နောက်ဆုံးတွင်သူပြောတာကိုသာယုံကြည်မည်ဖြစ်သည်။ ရွမ်အန်းသည် ထိုသူက ခေါင်းမာပေမယ့် ချော့ရလွယ်သူ တယောက်ဆိုတာ သိပြီးဖြစ်သည်။

ဒီအဖြစ်ပျက်တွေပြီးသွားတာနဲ့ ဒီနေ့သူ့ကို ရိုက်နှက်သူတွေ၏ အနာဂါတ်က မကောင်းနိုင်တော့ပေ။