Ch.46-Woof,woof,woof!

332 61 3
                                    

|| Unicode ||

    ဝူရုန်သည် ဘယ်လက်တွင်ရှိနေသောတစ္ဆေကြီး၏တည်ရှိနေမှုကိုတခါမျှမခံစားမိ။ သာမန်အားဖြင့် တစ္ဆေတစ်ကောင်သည် တစ္ဆေထိန်းသိမ်းသူ၏ကိုယ်ခန္ဓာအားအနည်းနှင့်အများတော့ပြောင်းလဲစေကာ သူ‌တို့နေထိုင်ရန်ပိုအဆင်ပြေအောင်ပြုလုပ်လေ့ရှိရာ ထိုအရာကြောင့်ပင် ကျိုးရွမ်၏သွားများပိုးစား၍အနံဆိုးထွက်ခြင်းအားကုသမရခြင်း၊ ဆွဲကြိုးချတစ္ဆေမွေးသူများ၏လျှာမှာတဖြည်းဖြည်းရှည်သထက်ရှည်လာပြီးနောက်ဆုံးတွင်ကျစ်ဆံမြီးကြီးကဲ့သို့သူတို့လျှာ ဖြင့်လည်ပင်းကရစ်ပတ်နိုင်သည်အထိရှည်လျားလာခြင်းဖြစ်သည်။

    တစ္ဆေပိုအားကြီး၍ လူကအားနည်းလျှင် သက်ရောက်မှုပိုကြီးမားသည်။  တစ္ဆေကြီး၏စွမ်းအားပြည့်လှသည့်ခွန်အားကိုသံသယဝင်စရာမလို သို‌သော် ဝူရုန်သူ့အားစတင်ပျိုးထောင်စဉ်ကပင် သူကိုယ်ထဲ၌မည်သည်အင်္ဂါအပိုမျှမတွေ့ရသကဲ့သို့ သိသိသာသာကြီးထွားလာသည့်မည်သည်အင်္ဂါကိုမျှမတွေ့ရ။ တစ္ဆေကြီးနေနေခဲ့သောဘယ်လက်ပင်လျှင် ပြောင်းလဲသွားခြင်မရှိ အချိန်ကြာမြင့်စွာပတ်တီးစည်းထားသဖြင့် အရေပြားအနည်းငယ်ဖြူသွားခြင်းသာရှိသည်။

     တစ္ဆေကြီးသည် ခြိုးခြံလေ့ရှိသောဘုန်းတော်ကြီးကဲ့သို့ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်အားအာရုံစိုက်လေ့မရှိ။

    ထိုကြောင့်ပထမဆုံးအကြိမ် တစ္ဆေကြီး၏တည်ရှိမှုကိုသတိထားမိသည့်ခံစားချက်မှာဝူရုန်အတွက် အနည်းငယ်မသက်သာ‌ဖြစ်စေသည်။ ဘယ်လက်ထဲရှိအရိုးစပ်ကြောင်းများထဲမှ အေးစက်မှုများစိမ့်ထွက်နေပြီး ဖော်ပြမနိုင်သည့်အေးစိမ့်မှုနဗျင့်ဖိနိုပ်လိုသည့်ခံစားချက်များပါပါဝင်လေသည်။ အများစုမှာအပြင်ဘက်သို့ပျံ့နှံ့နေသော်လည်း အနည်းစုသည် သာဝူရုန်ကိုယ်ထဲပျံ့နှံ့သည်။ အခုသူ့ဘယ်လက်မှာ လုံးဝထိန်းချုပ်မှုလွတ်သွားသကဲ့သို့ ခံစားချက်မှာ အလွန်တရာဆိုးဝါးသည်။

    ထိုအရာသည် သူ့ကိုယ်ထဲတွင် တခြားသက်ရှိတစ်ကောင်ရှိနေသကဲ့သို့ သူ မခုခံနိုင်သော အလွန်တရာအန္တာရယ်ကြီးမားပြီးစွမ်းအားရှိသောတစ္ဆေတစ်ကောင်သည် ကျိုးကြေလွယ် နုနယ်သောကိုယ်ခန္ဓာ နှင့် လုံခြုံသည့်အကွာအဝေးတွင် မရှိတော့ပဲ အလွန်တရာနီးကပ်လာကာ သံကြိုးနဲ့ချည်နှောင်မထားသောသားရဲတစ်ကောင်အားအိပ်ရာပေါ်ထားမိသည်တူ၍ ၎င်းမှာအမြဲလိုလိုပြန်တိုက်ခိုင်လိုပြီး ဝူရုန်သည် သူ့အား သွေးစာချုပ်ဖြင့် ဖိနိုပ်နိုင်မည်လားဆိုသည်ကိုတော့မကျိန်းသေ။

ပြန်လည်မွေးဖွားပြီးနောက်‌ မြောင်ကျန်းကိုပြန်ပြီးမိသားစုအမွေကိုဆက်ခံခဲ့တယ်Where stories live. Discover now