ပြန်လည်မွေးဖွားပြီးနောက်‌ မြောင်ကျန်းကိုပြန်ပြီးမိသားစုအမွေကိုဆက်ခံခဲ့တယ်

Ch.36.1-prprpr

|| Unicode||

    ဝူရုန်ထိုအိမ်မက်မှထွက်ခွာပြီး အပြင်သို့ပြန်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ မိန်းမောနေစဉ်မှာပဲ သွေးများတဖန်ပြန်လည်စုစည်းလာပြီး စစ်သားများ ခံတပ်ပိုင်းပြန်သွားနေသည်ကိုတွေ့လိုက်သည်။ လက်နက်ကိုင်ရဲသားငယ်လေး သေရာမှပြန်ရှင်လာပြီး သူ၏ညစ်ပတ်နေသောမျက်နှာတွင် ခိုင်မာမူများရှိနေကာ ကျင်းထဲတွင်တောင့်တင်းစွာ လှဲလျောင်းနေရင်း အဝေးတနေရာဆီချိန်ရွယ်နေသည်။ သူ့ကဲ့သို့စစ်သားအများစုသည်မှာလည်း သံမဏိမြို့နံရံများလို ဝင်ပေါက်တွင် ခိုင်မြဲစွာရပ်နေကြသည်။ မြို့ငယ်လေးရှိ ပြိုကျပျက်စီးနေသောအဆောင်အုံများ၏အရိပ်ထဲမှ ပုလဲရောင်‌တစ္ဆေများသည် တိုက်ပွဲဆီသို့စိုးရိမ်စွာကြည့်နေကြကာ အသက်ရှင်ကျန်သူများတွက် တိတ်တဆိတ်ဆုတောင်းပေးနေကြသည်။

    သွေးမိုးများတဖွဲဖွဲရွာကျနေသည်။ ဆရာသခင်ဖု၏ပုံရိပ်သည်လည်းမီးခိုးငွေ့လိုပျောက်သွားကာ များစွာသောအရိုးစုများ သွေးအနည်များထဲမှတွားတက်လာနေပြီး လူသားများကို တုန်တုန်ယင်ယင်နှင့်တိုက်ခိုက်နေကြသည်။

    ပစ်!

    အစွဲလမ်းကနေဖြစ်ပေါ်နေသော အိမ်မက်မှာ ပြန်လည်ပြသနေသော်လည်း ဝူရုန်ထွက်သွားပြီဖြစ်သည်။ သူသည် အိပ်ဆောင်နံပါတ်444 ၏အိပ်ရာနံပါတ်7ပေါ်တွင် ဖြည်းညှင်းစွာမျက်လုံးပွင့်လာသည်။ နေသည်တောက်ပစွာဖြာဆင်းနေပြီး မြွေစိမ်းလေးသည် သူ့ခေါင်းအုံးဘေးတွင် နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်မောကျနေလေသည်။ စောစောထနေသောကျောက်ပင့်ကူနက်လေးမှာ မနက်စာမရှိသဖြင့်  ယမန်နေ့ညမှ နံရံပေါ်ထုံးနေသော အမျှင်တန်းများကိုသာသန့်စင်ပြီစားသုံးနေလေကာ ထိုနောက်တွင်တော့ ရွံ့အိုးထဲသူ့ဘာသာပြန်ဆင်းပြီးနောက် ပျော့ပျောင်းသောသူ့ရှေ့ခြေများဖြင့်အဖုံးကိုဖျတ်ခနဲပြန်ပိတ်လိုက်လေသည်။

   ဝူရုန်သူခေါင်းနောက်မှ သေးငယ်သောထုထည်တခုကို ခံစားမိလိုက်သည်။ သူထထိုင်လိုက်ပြီး ခေါင်းအုံးအောက်သို့ထိကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ရုတ်တရက်သူ့လက်တန့်သွားသည်။