ပြန်လည်မွေးဖွားပြီးနောက်‌ မြောင်ကျန်းကိုပြန်ပြီးမိသားစုအမွေကိုဆက်ခံခဲ့တယ်

Ch 79- Woof woof woooof?

|| Unicode ||

    သွားပြီ!!!

    လင်းယွင် သူမျက်နှာထက်အပြုံးတစ်ခုဆင်မြန်းထားသော်လည်း သူအပြုံးမှာ အန်ည်းငယ်တောင့်ခဲနေသည်။ သူအရမ်းကိုမှရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကို ဝူရုန်နဲ့ဖုချင်းတို့၏မျက်ဝန်းအစုံတို့သူဆီတချိန်တည်းကျရောက်လာသည်ကိုခံစားရသည် တစ်စုံမှာရှေ့ကဖြစ်ပြီး တစ်စုံမှနောက်မှဖြစ်သည်။

    အခုချိန်တွင် သူသည် ကျောက်မီးသွေးနှစ်ထပ်ဖြင့်အပူတိုက်ခံထားရသည့် အသားပြားကြီးနှင့်တူနေကာ ဟိုဘက်ဒီဘက်လှည့်ပြီး ဟင်းခက်အမွှေးကြိုင်များနှင့်ကင်လိုက်ရုံပင်။

    သက်လက်ပိုင်းခေါင်းပြောင်ပြောင်နှင့် စီစဉ်သည့်လူသည်အဖြစ်ပျက်တစ်ခုလုံးအားဘေးမှကြည့်နေခဲ့သည်။ အသူရာစက်ကွင်းထဲမှရှင်သန်လိုသောစိတ်ဆန္ဒသည်သူအား မတုန့်ပြန်နိုင်မီ ခြေနှစ်လှမ်းဆုတ်သွားစေခဲ့သည်။

    "အကိုရုန် ပြန်လာပြီပေါ့!"

    ကံကောင်းထောက်မစွာ ဟွမ်မောင်၏တက်ကြွသောအသံသည် မွန်းကြပ်သောပတ်ဝန်းကျင်မှ ဖောက်ထွက်လာစေသည်။

    " ပလက်ဖောင်းကြီးကြပ်သူကအခုပဲကျွန်တော့်ဆီဖုန်းဆက်လာတယ် အကိုရဲ့ ဒေသကထိန်းမနိုင်အောင်ထိုးတက်..."

    ဟွမ်မောင်၏တက်ကြွနေသောအသံရုတ်တရက်ရပ်သွားကာ အံ့အား‌သင့်နေသောအော်သံတစ်ခုနောက်မှကပ်ပါလာသည် " လင်း ဆရာသခင်လင်းယွင်!"

    ဆရာသခင်လင်းယွင်အလိုအလျောက်ပင် စီးပွားရေဆန်ဆန်အပြုံးတစ်ခုကိုပေးလိုက်သည်။ အရင်ဘဝတွင် သူဟွမ်မောင်နှင့်‌ တွေ့‌ဆုံသောအခါ ထိုသူမှာ ပူဆွေးမှုတစ္ဆေဖ့စ်နေပြီဖြစ်သည်။ အခုဟွမ်မောင်အား လူပုံစံဖြင့်တွေ့လိုက်ရသည့်အခိုက် ဆရာသခင်လင်းယွင် အရမ်းကိုအံ့အားဆန်းကြယ်စရာကောင်းသည်ဟုခံစားမိသည်။ သူအသိပြန်မကပ်သေးမီ ဆုရှောင်းမီသည် ဟွမ်မောင်နောက်မှလိုက်ပါကာ သူအရှေ့မှလူကိုတွေ့သွားပြီး မျက်လုံးများမပြူးပဲမနေနိုင်ကာ ပိုကျယ်သောပင့်သက်ရှိုက်သံနှင့်အတူ " ဟုတ်တယ် တကယ်ကြီး ကြီးမြတ်တဲ့ဆရာသခင်လင်းယွင်ပဲ!"