Ejder Yolu

Bölüm:10

Herkes masaya oturmuştu sadece benim sandalyem boştu Mayda'nın sandalyesi masadan çıkarılmıştı bunu görmek içimde bir yerlerde derin bir ateşin yanmasına sebep olmuştu. Merdivenleri sakin adımlarla inip Akel'in soluna oturdum. Benim oturmamla birlikte Akel başlayabilirsiniz dedi, yemeklerimize başladık ama herkes çok sessizdi insan rahatsız ve mutsuz hissediyordu. Konuşmaya girmek için aklımdan farklı farklı cümleler seçiyordum ama ne desem karar veremiyordum tam o anda;

"Yarın sabah erkenden yola çıkıyoruz ne pahasına olursa olsun durmayacağım ejderyum'u fetih edeceğim. İçeride kral, kraliçe, prenses ne olursa olsun herkes öldürülecek. Ordu planlamasını Vera Barlas size bırakıyorum. Size sert yapmam benim hatamdı kusuruma bakmayın. Feray tekli savaşçıların senin emrinde olacak. arkanıza bakmayın sadece o kaleyi alın anlaşıldı mı ?" dedi. duyduklarıma inanmıyordum sakinliğimi korumaya çalıştım ama olmadı.

"Akel sen ciddi misin? Mayda yeni gitti ne savaşı hiç bu konuda konuşulmadı. Bu konu bu kadar basi-" lafım yarıda kaldı Akel söze atıldı " Mayda gitmeyi kendi istedi o artık bizim için dıştan bir insan sadece seni kendine düşman görmediği için rahat rahat arkasında duruyorsun. Artık vazgeç Mayda'dan evet onu seviyorsun ama sevgi her şeyi düzeltmez" dedi. Ne desem bilemedim ama benim yerime Afşin cevapladı.

"Gitmeden hemen önce Barlas'a sarıldığını gördüm doğru değil mi Barlas (Barlas kafasının sallayarak onayladı.) yani Barlas hakkındaki düşmanlık lafları yalan. Mayda sana karşı ve abisine karşı çok kırılgan sizi çiğneyip asla gitmez ama gitti. Bunları olası saysak bile Mayda bu kadar hastayken bunları yapmaya cesaret edemez demek ki onun yaptığı gizli plan her neyse bunu bilen ama saklayan biri var. Bunu halledelim yoksa yarın Mayda'yı öldürmek zoruna kalacağız." dedi.

-Mayda-

Akşam yemeği saati gelmişti. Yemek odasına doğru ilerledim. Artık gerçekten dayanamıyordum, yeniden düşüp bayılmaktan oldukça korkuyordum o sebepten çalışanlardan destek alarak yemek odasına zar zor gittim.

Babam beni görünce " Neyin var, (sandalyeyi göstererek) otur hemen." dedi. Sakince oturdum derin bir nefes aldım beyin kanaması geçirdiğim bunca zamadın baygın olduğumu anlattım. İkisininde gözleri büyüdü benim için endişelendiler önemli bir şey olmadığını söyledim. Onlar sakinledikten sonrada benim yanlarına geçişim hakkında uzun uzun konuştuk tam anlamıyla güvenlerini kazandım ve onlardan Daniş'in eski odasına yerleşmek için izin aldım.

Babam isteğimi kırmadı kabul etti ardında yemeklerimizi yedik. Ben yeni odama gider gitmez, ablamın ben buraya geçtim diye öfkesinden neler yapacağını planlamaya başladım bir yandanda Daniş'in odasını geziyordum aradığım çok önemli bir kitap vardı onu bulduğum anda bu saray, bu diyar, bu halk artık annemden ve babamdan kurtulacaktı.

-Daniş-

afşin konuşmasına güzel konuştu ama kimseden ne ses nede soluk çıktı. Vera dayanamadı yakın arkadaşı hakkında bu konuşulanlar kalktı gitti. Onun adına da oldukça üzülüyordum Mayda gitmeden onun hakkında da sert konuşmuştu. Çağın ayağa kalktı ve " Ben sizin bu soğuk bilinmez hallerinizden bıktım ya ben Mayda'ya aşıktım ( öfkeyle ona döndüm) kıza ters davrandım elde etmeye çalıştım beni azarlamak dışında bir şey yapmadı. Babasına olan düşkünlüğüne rağmen sizi kaybetmemek için ardınızda durdu. Yeniden görev dağılımı yaptınız kıza görev vermediniz yine arkanızda durdu. Kız size ses etmedi kendi kendini yedi. Kız ölüyordu. ben sizin onun size ihanet etmesi ihtimalini benimsemiş olmanızı anlayamıyorum. Herkesi geçtim ( bana bakarak) lan kızı seviyorsun onun ardında en çok senin durman lazım odasına ona güvenerek girdin masasında bir kağıt buldun okudun sonra bakışarın değişti. ( bunu nereden bildiğini anlamaya çalıştım) Ben size söyleyeyim büyük bir plan içerisinde ve Ardil bunu biliyor sadece susuyor nedenini bilmiyorum ama biliyor çünkü o günki kavgaları sadece yalandan ibaretti." dedi. Demesiyle birlikte bendeki bütün taşlar yerine oturdu.