Ejder Yolu

Bölüm 1

Her insanın bir dostu olur ya benimde belki de tek ve ebedi dostum Baha o gün ve sonrasında olacakları ve ölecekleri hissetmişcesine, normalde asla yapmayacağı bir şey yaparak o günün sabahına uyanmama sebep olmuştu. Açık olmak gerekirse o güne uyamamış olmayı dilerdim. İnsanlık işte bazen sadece yapmak zorunda kaldığımız şeyler oluyor bu hayatta...
Devasa bir kükreme sesiyle odamdaki her şeyin titremesi bir oldu korku ile yatağımın ucunda duran kılıcıma elimi uzattım. Yatağın arkasına saklandım hızlı bir hareketle sesin geldiği yere doğru baktım. Ses bir yabancıya ait değildi biricik ejderim Baha Ejder koridorunda olması gerekirken, benim odamın penceresine gelmeyi ve beni uyandırmayı tercih etmişti. Hızlıca elimdeki kılıcı yatağıma attı Baha'nın başını sevdi sesi ve nazik bir tonla "Baha şuan ejder yolunda olman lazım benimse üsümü giyinmiş hazırlanmış olmam lazım. Gitmelisin hadii git." Dedim oda nazikçe kendini geri çekti ve ejder yoluna doğru ilrledi bende birkaç dakika dışarı akınıp ardında hazırlanmaa başladım. Dünden hazırlanılmış mankenin üzerine bırakılış olan kan kırmızısı elbisemi giyindim bu elbisemi fazlasıyla seviyorum ince detaylara sahip nazikbir elbise, üzerine beya tacımı takınca resmen minik bir kraliçe gibi oluyordum. Ben yine düşencelere dalarken gözüma saat takıldı, saat 8 geliyordu. Hızlıca son bir kez aynada kendime baktım ardındanda kapıya doğru yöneldim.

Tam odamdan çıkıyordum ki içeri Vera daldı. Çok şaşırmıştım bırak odama izinsiz girmeyi 3 kere müsait misin demeden girmezdi. Bir şeylerin ters gittiği belliydi benim sormama fırsat vermeden ağlayarak " kralımız ve Kraliçemiz hayatını kaybetti. "dedi. Gözlerimdeki renkler soldu, koskoca adin (cennet) adasının o hoş kokusu gidiverdi burnumdan. Tutmadım kendimi dedem için bağıra yakına ağlamaya başladım. O sırada dışardan sesler gelmeye başladı "Bütün Ejderyum halkı meydana gelsin. Yeni kral ve kraliçe konuşma yapacak." Neye uğradığımı şaşırdım daha ne yas tutulmuştu ne de kral ve kraliçenin ejderleri' nin tılsımları kesilip ejderlerin ateşine atılmıştı. Ama annem ve babam olayı kabul etmiş kendi krallıklarını ilan edip, Hepimizi meydana çağırmışlardı. Zorlukla ayağa kalktım "Vera ne oluyor, bu neyin konuşması ?" Diye sordum. Cevap bekliyordum ama Vera beni duymamazlıktan geliyordu. Aynı soruyu tekrar kızgın bir ses tonuyla sordum. Bu sefer bana baktı ve cevap verdi " Ne olacak annen ve baban huzura erdi baksana kral ve Kraliçe oldular. Yetmedi tabii bu onlara kim bilir şimdi ne isteyecekler halktan. Annen ve baban diye susacağımı sanma gerekirse onları o kürsüden indiririm." Her şey o kadar garipti ki anlam veremedim ne olanlara ne Vera'nın dediklerini. Cevap bile veremedim. Sadece tamam manasında başımı salladım. Alelacele odamdan çıktım.

Meydan kürsüsüne doğru yürümeye başladım o sırada ablam Akel ve annem (yani yeni Kraliçemiz Eliz) bağrışıyorlardı. Akel anneme " Bunu yapamazsınız ! Titan (dedemin ejderhası)ve hell'i (anneannemin ejderhası) öldüremezsiniz. Onlar ejder soyunun en büyükleri.) Annem cevap bile vermiyordu sadece kürsüye doğru yürüyordu. Diğer taraftansa abim Ardil ve babam geliyordu aynı şekilde Ardil'de babama bağırıyordu. Koşarak yanlarına gittim. Ne demek öldürtmek dedim ikisi de bana baktı. Cevap vermek yerine kürsüye çıktılar bizse sadece onları arkadan izleyebildik.
Babam konuşmaya başladı " Sevgili Ejderyum halkım biliyorum hepiniz çok üzgünsünüz, ama merak etmeyin ben ve sevgili eşim Ejderyum'un geleceği için çok güzel kararlar aldık." Dedi ve lafı yarım kaldı. Kürsüye Titan atladı koca kanatlarıyla annemin üzerine doğru yürümeye başladı. Hepimiz şok olmuştuk. Annemi sanki öldürmeye çalışıyordu. Hell ise uzaktan Titan'ı izliyordu. Babam eline kılıcını aldı ve Titan'ın kafasına geçirdi. Hayvan yere yığıldı. Hell'in gözlerinden ateş çıkıyordu resmen. Babama doğru uçmaya başladı tam babama saldıracaktı ki annem babamın önüne ateş kalkanıyla geçti. Hayvan ateşten kalkana çarpınca sersemledi ve o anda babam askerlere vur emri verdi. Oracıkta iki kader ejderhası öldü. Afallayarak Titan'ın yanına gittim yanına çöküp ağlamaya başladım o arada annem ve babam içeri kaçmışlardı korkuyla. Ablam ve abim halka sakin olmalarını her şeyin düzeleceğini ,yapılması gerekenlerin biraz kafa toplamak olduğunu söylediler. Halk olayın şokuyla ne anlatıldıysa onu yaptı. Ablam bana baktı ve burası sen de dedi. Tamam manasında başımı salladım, toparlanıp hemen ayağa kalktım. Askere kader ejderlerine yakışır bir şekilde ejder yolundan geçip, Ejder deryasına yollamasını söyledim. İçeri girdim. Sonra da ejder yoluna doğru koşmaya başladım biricik ejderim Baha'yı görmem lazımdı bir tek bana şuan kendimi Baha'ya teslim edip uçmak iyi gelebilirdi.