Bölüm: 3

182 100 127
                                        

Yaklaşık 10 dakikadır bekliyorduk. Daniş bana dönüp kısık sesle bana " Ablana nasıl söylerim bilmiyorum ama artık uyanması lazımdı. Ama uyanmıyor hayvana boşu boşuna acı çektirmenin bir manası yok." dedi. Gözlerimden yaşlar süzüldü yavaş adımlarla ablamın yanına gittim, ablama sarılıp "abla Uzel artık uyanamıyor ne yazık ki hayvana boşu boşuna acı çektirmeyelim hadi kalk diğer ejderleri çıkartalım. Daniş Uzel'i uyutsun." ablam bana baktı sonra da Daniş'e baktı " Hayır olmaz uyanacak o ben biliyorum. dokunmayın benim kızıma." diye bağırıyordu. hepimiz birbirimize baktık ablam istese de istemese de Uzel için en iyisi buydu. hepimiz kendi ejderimizi odadan çıkarttık. Daniş'te odasına ilaçları almaya gitti.

Bizde zar zor ablamı Uzel'den uzaklaştırmayı başardık. O koskoca odada kenarda bizler tam ortada serme seriç yatan usta ejderha, hepimiz ağlayarak Daniş'i beklemeye başladık. Kapı açıldı hepimiz Daniş'i bekliyorduk ama içeri babam girdi " ne üzücü ne üzücü demek minik ejderiniz öldü. çok üzüldüm gideyim bari bir bakayım nasıl kas katı kesilmiş diye." hepimiz babamın ve annemin önünü kestik. ablam öfkeyle " Senin gibi iğrenç biri benim bebeğime dokunamaz. şimdi çık git buradan yoksa ölümün benim elinden olacak ( kılıcını çekti)" annemde Ablama kılıç çekti. Ablam bize eliyle karışmayın deyince biz bir adım geriye çekildik. babam ablama doğru bir adım attı ve konuşmaya başladı. "Ah benim minik akıllı, dürüst kızım beni hiçbir zaman anlamadın, ben senin iyiliğin için aldım o ejderin canını (ablam kılıcını babamın boynuna yasladı bunu görünce annemde ablamın boynuna kılıcını yasladı) " babam konuşmaya deva edecekken arkamızdan devasa bir kükreme sesi geldi. kafamızı çevirdiğimizde ise,

Uzel ayaktaydı ve sert bir şekilde anneme bakıyordu. bulunduğumuz odanın üstü açıktı. Uzel'in kükremesi ile bütün ejderler duvarın üst kısımlarına kondular. ve hepsi ağızlarından ateş çıkarttılar. Annem ve babamın üzerine ejderlerimizin sıçrattığı küller döküldü. Uzel kudretli bir biçimde ayağa kalktı başıyla bizi hafifçe kenara itti, sonrada ablamı hafif bir şekilde kenara itti.

  Uzel'in karşısında annem ve babam kalmıştı bir tek pençesi ile annemin elindeki kılıcı yere attı. ve üzerlerine doğru yürümeye başladı tam o sırada babamın arkasına Zeus indi ( babamın ejderi ) hafif bir sesle kükredi ve başını Uzel'in başına değdirdi. bizim yüzümüzden onlarda baba kız ayrı düşmüşlerdi ama onlar bizim aksimize kavga etmediler. Uzel'de babasına karşılık verdi. Sonra Uzel de yavaşça kükredi önce duvardaki ejderler sakin bir tavırla eski yerlerine gittiler. Zeus sakince babamı ve annemi dışarı itti. Gitmeleri için sonrada onlarda ejderlerine binip gittiler. Onlar gittikten sonra Ablam Uzel'e sarıldı.

Uzel çok yorgun görünüyordu. Dinlenmesi için ejder odasından hepimiz çıktık. Ablam bu gece Uzel ile kalacağını söyledi. Odama gittiğimde üzerimde derin bir ağırlık ve yorgunluk vardı. Yarın sabah içinde biraz heyecanlıydım. Ama öylesine acıkmışım ki neredeyse dedem öldü öleli hiçbir şey yememiştim. Geceliklerimi giyip mutfağa gidecektim. Üzerimi değiştirdim. Mavi kısa bir gecelik giydim. Mutfağa gidecekken kapı çaldı. Gir diye seslendim. İçeri Daniş girdi oldukça solgun ve renksiz görünüyordu. Bana baktı "Bak sana ne getirdim (kakaolu kek ve bir bardak çilekli süt vardı.) Bence çok hoşuna gidecek." Çok mutlu olmuştum. O hala sakin adımlarla masaya doğru ilerliyordu. Elindeki yiyecekleri masaya koydu sonrada " son zamanlarda pek bir şey yemiyorsun.

Akşam yemeğine de de sadece bir bardak ayran içtin. Seni anlıyorum canın bir şeyler yemek istemiyordur ama yine de yemek zorundasın çünkü her zaman savaştayız zinde kalman lazım ( yarasını tutmaya başladı ve hafif sendeledi.)" Hemen yanına gittim "iyi misin?" Dedim . Bana baktı ve iyiyim dedi. Sonra tekrar sendeledi ve yere yığıldı. Anın korkusuyla bir şey yapamadım, Daniş normalden zayıf bir insandı. Yavaşça ve kolaylıkla onu yatağa yatırdım. Yarasını açtığımda yarası tamamen açılmıştı ve kan içerisindeydi. Şifahaneye götüremezdim çünkü başına birşey gelirse sakın bana getirmeyin demişti.

Ejder YoluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin