Nietypowa historia Kopciuszka

Rozdział 11

Następnego dnia zaraz po śniadaniu we trójkę ruszyli do gabinetu. Na środku ławy leżały umowy.
– Poczekajcie chwilę. Coś mi tu kiedy gra – rzucił Daniel.
– O co chodzi?
– To nie są umowy, które złożyli pracownicy.
– Więc co to jest? I skąd to wiesz?
– Tamte zabrałem do sejfu. A tu zostawiłem czyste umowy. W dodatku inaczej leżą.
– Powiedz mi, że jest tu kamera.
– Jest.
– I wszystko nagrała? Jeżeli tak to super.
– Dlaczego?
– Po pierwsze: najście/włamanie. Ten ktoś wszedł bez pozwolenia. Po drugie: wymiana/kradzież dokumentów. Po trzecie: w zależności co wykażą dokumentów kolejne zarzuty. A my jako porządni obywatele w razie potrzeby wykorzystamy policję.
– Rzeczywiście. Załatwimy to odpowiednio.
– Prawdziwe dokumenty są zabezpieczone więc przejrzyjmy je i sprawdźmy wszystko.
– Skoro mamy oddać się policji ...
– Zróbmy skany lub ksero. Oryginały są potrzebne dla śledztwa, ale kopie już nie. Tylko potrzebne są rękawiczki. Albo zróbmy jeszcze inaczej.
– Czyli?
– Są potrzebne rękawiczki. Rozłóżmy wszystko i poróbmy zdjęcia, która później przerzuci się do komputera. Dzięki temu nie zniszczymy potencjalnych odcisków i śladów.
– Okej. Zagram monitoring.
– A ja poszukam rękawiczek. I aparatu. Wszyscy wzięli się do roboty.
– A co z policją?– zajmę się nimi. Cecylia wasza z gabinetu by na spokojnie zadzwonić. Dokonała zgłoszenia, a jako, że dzwoniła z numeru domowego Dereka szybko przyjęto zgłoszenie. Wróciła do gabinetu i oznajmiła:
– Przyjadą za 30 minut. Musimy się pośpieszyć.
Błyskawicznie porobiono zdjęcia i ściągnięto monitoring tak aby mimo wszystko policja nie przybywała tu tak długo. Usiedli na fotelach niedaleko drzwi. Cecylia dostała w swoje ręce laptopa ze wszystkimi dokumentami.
– Mamy kolejne zarzuty.
– To znaczy?
– Umowy się nie zgadzają. Te, które złożyli wczoraj wieczorem pracownicy nie są tymi, które są w systemie.
– Zamiana dokumentów to nie aż tak poważny zarzut.
– Ale jeśli przy okazji doszło do podrobienia podpisów pracowników, sfałszowania umów by widniały na nich inne warunki pracy i by zwolnienie się samemu było prawie niemożliwe.
– To już jest inna sprawa. Poważniejsza.
– Oczywiście. Proszę.
Do pokoju weszła Kira razem z dwójką policjantów.
– Dziękuję Kiro. Dzień dobry panom. Kira odeszła po zwolnieniu, a obaj panowie odpowiedzieli na powitanie.
– Dostaliśmy zgłoszenie. Czy mógłbym poprosić o wyjaśnienie co dokładnie się wydarzyło.
– Tak. Wczoraj wieczorem moi pracownicy złożyli swoje umowy o pracę, tu w gabinecie. Dziś rano zorientowaliśmy się, że ktoś próbował je podmienić.
– Próbował? Czyli mu się nie udało?
– Nie. Na całe szczęście Daniel schował dokumenty do sejfu wcześniej robiąc im zdjęcia. Ale mimo wszystko na ich miejscu zostały położone nie wypełnione kopie.
– To mimo wszystko nie jest aż tak poważne.
– Samo w sobie może i nie, ale doszło do zamiany dokumentów i być może fałszerstwa.
– Tak?
– Przeglądałam dokumenty, które złożyli mi pracownicy. To są zupełnie inne dokumenty niż te, która widnieją w naszym systemie. Zresztą sam pan spojrzy. Po lewej jest zdjęcie dostarczonej umowy a po prawej to widniejące w systemie.
Obaj policjanci spojrzeli i bardzo szybko zauważyli rozbieżności.
– Plus mam wątpliwości co do podpisów. Mimo wszystko wątpię, aby świadomie i dobrowolnie ktoś podpisał taką umowę. Szczególnie nie bez rozmowy z pracodawcą.
– To już jest poważna sprawa. Zajmiemy się tym.
– Cieszę się. Na ławie leżą trzy stosy: po lewej są umowy złożone przez pracowników, po prawej wydruki z systemu. Na środku zaś te, które ktoś podrzucił.
– Dołożyliśmy te dwa stosy po bokach. Jeden wyjęty z sejfu, a drugi wydrukowany – dodał Derek.
– I mamy zgrany monitoring z wczorajszej nocy – dopowiedział Daniel. – Dobrze. Zajmiemy się tym. Zabezpieczymy wszystkie trzy stosy i monitoring. Zabierzemy to do kryminatorium.
– Będziemy też potrzebowali porozmawiać z pracownikami.
– Oczywiście. Proszę tylko dać znać kiedy. Moi pracownicy są bardzo zajęci, a w szczególności teraz kiedy będziemy poszerzać kadrę pracowniczą.
– Z państwem też byśmy chcieli porozmawiać.
– Oczywiście. Jesteśmy do państwa dyspozycji.
– Zaczniemy od zabezpieczenia rzeczy.
– Proszę – rzekła Cecylia gestem wskazując na ławę i stosy dokumentów. Zabezpieczenie dowodów poszło szybko. Zabrali też zgrany monitoring.
– Pójdziemy już. Po przeanalizowaniu dowodów będziemy się kontaktować w sprawie dalszych kroków.
– Oczywiście. Odprowadzę panów. Cecylia poprowadziła policjantów do drzwi wejściowych. Gdy tylko zamknęły się za nimi drzwi, a ona zobaczyła odjeżdżający samochód poszła do kuchni. Jak zwykle gdy była chwila wolnego czasu była tam prawie cała służba.
– Dobrze, że widzą was wszystkich. Zaczęłam przyglądać umowy i widzę duże rozbieżności oraz wiele rzeczy, które są nie do zaakceptowania. Chciałabym w związku z tym porozmawiać z każdym z was z osobna i  podpisać nowe umowy o pracę. Pracownicy popatrzyli na siebie po czym na nią. Nie spodziewali się takiego rozwoju sytuacji. Cecylia dała im chwilę na rozważenie jej słów.
– Zaczniemy gdy tylko będziecie mieli chwilę, a ja przygotuję prototypy umów. Pomyślcie o swoich warunkach. Sądzę, że jutro będziemy mogli się tym na spokojnie zająć tuż po śniadaniu.
– Prace nad nowymi pracownikami też intensywnie trwają. Do końca tygodnia na pewno zatrudnimy kilka osób.
– Dziękujemy.
– Nie ma za co. To powinno zostać zrobione już dawno.
Wyszła z kuchni zmierzając z powrotem do gabinetu.
– Długo ci to zajęło.
– Zaszłam jeszcze do kuchni. Teraz muszę przygotować odpowiednie umowy by pracownicy mogli jak najszybciej je podpisać. Powiedziałam, że będziemy mogli to zrobić już jutro więc mam dużo pracy.
– Masz rację. Spojrzałem na jedną z tych umów i po prostu aż brakuje mi słów.
– Więc zajmiemy się tym jak najszybciej. Rozsiedli się wygodnie i rozpoczęli pracę. Dokładnie przejrzeli każdą z umów i robili notatki co do ich nowych wersji. Każdy miał swoje przemyślenia, a było trzeba zrobić też zapasowe dla kolejnych pracowników. Po kilku godzinach mieli opracowane nowe umowy.
– OK. Teraz już tylko zostało przedstawić je pracownikom.
– Tak. Teraz już z górki. Czy jest coś jeszcze czym pilnie musimy się zająć?
– Tak. Zatrudnienie nowych pracowników. Chociaż po jednej osobie każdemu do pomocy. I tak myślę, że zaczniemy od okresu próbnego i umowy próbnej. Tak na wszelki wypadek.
– Oczywiście. Więc przygotujmy jeszcze umowy próbne.
– To zróbcie umowy próbne, a ja zacznę przeglądać CV.
Reszta dnia minęła im właśnie w ten sposób. Obiad i kolację zjedli w gabinecie w krótkich przerwach nad pracą. Ostatecznie stworzono odpowiednie umowy, a Cecylia odłożyła parę CV, którym była najbardziej skłonna dać szansę. Jeszcze tego samego dnia wysłano zaproszenia na rozmowy do odpowiednich agencji. Miały odbyć się następnego dnia.