Jay Jungwon'un sessizliğe olan düşkünlüğünü görmüştü.Ni-ki'nin aksine insanlardan kopmak için en uzak yerlere gidebileceğini biliyordu.Bu yüzden kimsenin uğramadığı okulun terasına gitmeyi seçti.Uzun merdivenlerden teker teker çıkarken içinde hissettiği duyguyu tanımlayamazdı çünkü alışık olduğu bir duygu değildi. Jungwon onun için sadece eğlenebileceği bir ezik olmalıydı ama neden böyle hissediyordu?
Uzun merdivenlerin sonuna gelmişken asla görmediği bir odanın kapısını gördü,
evet bu o odaydı içinde Jungwon'un hapis kaldığı yerdi. Jay bu odayı daha önce görmesede efsanelerini çok kulak ardı etmişti.Aslında korkuyordu Jay, ama odaya yaklaştıkça ses artmaya başlamıştı ve Jay kapımın dibindeyken Jungwon'un olduğuna nerdeyse emin olduğu ince bir ses duydu. Jay o anın verdiği baskın umut ve cesaret duygusuyla kapıya yapmış olduğu tek bir dirsek hamlesiyle kapıyı kırmıştı.Kapıyı kırdığı anda gördüğü manzara karşısında adeta dona kalmıştı Jay.Antrenman sırasında olan sırtındaki yarası durmaksızın kanıyordu.Fakat bu onun umrunda değildi şuan.
Jungwon'nun ağzından
Karşımda Jay'i görünce ona karşı hiç olmadığım kadar mutlu olmuştum,
mutluluğumu içimde saklayamaz olmuştum ki yüzümdeki bir ton damlayla sıkıca Jay'e sarıldım ve ağzımdan tek çıkan şey...
"Biliyordum"oldu.
"Neyi biliyordun Jungwon"
"Beni bulacağını biliyordum ne kadar benimle eğlensende beni arıyıcağını biliyordum"
Jay'e sıkıcıca sarılmışken Jay'in sırtında olan kan soğuk ellerime bulaşmıştı.
"Yaran kanıyor çabuk revire git"dedim ona.
"Kanayan başının farkında değilsin sanırım"Bu sözünün ardından gözü elimde tutuğum o keskin alete gitmişti
"Bunu hatırladın mı"
"Nasıl hatırlamam yaralarımın mimarı bu"
Jay sırıtmaya başlamıştı onu böyle görünce daha da rahatlamıştım.
"Sende yeni bir tane yapmak ister misin?"
bu cümleyi kurarken aklımda ki her şey çok karışıktı.Bu duygular beni aşıyordu belki de özümüze dönmek daha iyiydi.
"Jungwon ciddi misin?"aleti eline vermiştim.Jay şiddete eğlimli bir çocuktu ailesinden böyle görmüştü.Bana vurucağından emindim.
"Durma Jay yoksa gerçekten beni düşünüyor musun?"Onu sinirlendirmiştim bacağıma sertçe vurmuştu ama bu onun tüm gücü değildi.
"Bu kadar mısın? hissetmedim bile"Bir daha vurmuştu bu sefer gerçekten acıtmıştı ama bu sefer çaresiz bir kurban değildim onunla böyle olmak artık beni eğlendiriyordu.
"Hissettin mi Jungwon?"
"Acıyor Jay"kendi başıma yürüyemeyecek hale getirmişti beni,tabiiki de acıyordu.
Kafamı salladım artık hiçbir şey kontrolümde değildi.
"Yine yardıma ihtiyacın var gibi"
"Beni kucağına almamanı tercih ederim"dinlememişti çoktan beni aşağı indirmeye başlamıştı.
İndiğimizde yine beni Sunghoon karşılamıştı bıkmıştım artık bu çocuktan.Ardından Sunoo ve diğerleride buraya doğru yöneldi ardından Sunoo konuşmaya başladı.
"Won nasılsın iyi misin? bacağın ve başın çok kötü gibi duruyor"
"Sonra konuşsak olur mu? çünkü bir an önce revire gitmek istiyorum şu an"
"Peki bizde gelicez Won" Ben hala Jay'in kucağındayken revire doğru yol aldık, artık okuldakiler tarafından değişik bakışlar almıyorduk onlar bile alışmıştı sanki.
"Yeniden merhaba Jay ve Jungwon bu sefer ne oldu"
"Jungwon'un koşarken ayağı takıldı kafasınıda zemine vurdu hocam"
"Jay emin misin? daha ağır bir yaraya benziyor"
"Evet hocam Jay haklı biraz kötü düştüm"diye destekledim Jay'i
"Peki Jungwon size inanıyorum peki ya Jay senin sırtına ne oldu"
"Antrenmanda sakatlandım hocam"
"Bak bu daha iyi bir bahane"sinirlenmeye başlamıştım bacağımda ve başımda olan yaraların altında bir anlam aramasına gerek yoktu ama hala bahane deyip duruyordu.Tek yapması gereken bir ilaç sürüp bandajlamasıydı neden bu kadar anlam arıyordu?
"Bahane değildi"
"Her neyse Sırtına bakayım Jay gel buraya"Jay'in sırtını bandajlayacakken...
"Jay sırtın ıslak yoksa benden habersiz bir merhem filan mı sürdün?"dedi.
"Evet Jungwon sabah bir krem sürdü onun dışında bir şey yapmadı"Hemşire gülümsedi ve bunları söyledi.
"Siz ikiniz birbirinizin yaralarını sarmakta iyisiniz"Ne demek istiyordu bu hemşire beni sinirlendirmeye devam ediyordu bende bu sözü fırsat bulup şöyle söyledim.
"Hayır, Jay bende yeni yaralar açmakta daha iyi"Bunun üstüne hemşire acayip bakışlar atarken Jay yarım ağız sırıtmaya başlamıştı sanırım zorbalıktan gerçekten keyif alıyordu.Jay'in bandajının bitmesinin ardından sıra benim başıma ardından bacağıma gelmişti.Hemşire oldukça dikkatlıydı fakat hala bacağım çok acıyordu,ikimizinde işi bittikten sonra derse girmek amacıyla revirden ayrılmıştık.
Zil yaklaşık on dakika önce çaldığı için diğerleri çoktan derse girmişti biz ise revirden yeni çıkıyorduk.Sınıfa doğru yavaş adımlarla yürürken çoktan sınıfın önüne varmıştık.Tam derse giricekken Jay bacağıma dokunup...
"Çok eğlendim bunu bir ara tekrarlasak mı?"dedi.Böyle bir deliliği tekrar yapma amacım yoktu tabiiki ama bende zevk almıştım ya da alışmış mıydım?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
kisa bir aradan sonra selam bu aralar gercekten mental olarak yorgundum bolum yazamadim bu yuzden suan gece 3te bolum yazdim onumuzdeku gunlerde birz isim oldugu icin simdi yazdim bolumu.evet bolum birsz degisik oldu farkindayim bu aralr kafam biraz karisik oldugu icin jungwon'unda kafasini karistirmak istedim bu arada iyiki dogdun Wonie🫀nys yine cok uzattim size iyi okumalr~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zorba -JayWon-
Spiritual" Kendi nefesimin sesi ile yalnızdım çünkü kimsem yoktu, kimseye ihtiyacımda yoktu. " "Biz birbirimizin yaralarını sarmak için yaratılmıştık." "Bana iyi geldiğine emin değildim ancak, beni değiştiren çocuk çoktan gitmişti."
