Zorba -JayWon-

1.0

Provanın verdiği yorgunluktan mı bilinmez, kendimi uzun bir uykuda bulmuştum. Uyandığımda ne bir kimse ne bir ses ne bir soluk vardı, anlayacağınız üzere etrafta kimse yoktu. Hava çoktan kararmanın eşliğine gelmişti anlaşılan işimi çoktan kaçırmıştım. Fazla umrumda olduğu söylenemezdi patronum Eun-cha beni anlardı zaten. Bu zifiri sessizliğin içinden, kapının yaklaşık bir adım kadar olan aralığından bir çocuk görünüyordu. Çocuk simsiyah bir görünüme sahipti ancak bu simsiyah kıyafetleri bile oldukça göz alıcıydı. Bana karşı olan her bir adımında gözüm onun için daha fazla paha biçiyordu. Siyah maskesinin üstünde görünen siyah gözleri alışılmış bir görüntüye sahipti ama bu onun göz alıcı güzellinin etkisi azaltmıyordu. Çocuk her adımında nefes sesi adeta ensemden geliyormuş gibi hissediyordum.
En son adımına geldiğinde durmuştu. Bana bu kadar yakın durması beni tedirgin etsede bir o kadar meraklıydım ona karşı. Çocuk kulağıma yaklaşıp bir şeyler fısıldamaya başladığında ise tüm dikkatim ona kesilmişti.
"Sabret geleceğim"

Ne demek istemişti? Ona sormak istediğim çok soru vardı tam derin sorularım için son soluğunu verirken gözlerin yakalamasının güç olduğu bir hızla kulüp odasını terketti. Ona karşı çok merakım vardı onu bırakamazdım, peşinden koştum onun yarısı kadar bile hıza sahip değildim oysaki. En sonunda vücudumun güçsüzlüğünden kendimi sertçe yere bıraktım. Dizim kanıyordu sorun yoktu onu hissedicek halde değildim onu sarıcak kimsemde yoktu zaten. 'hani ikimizin yaralarını sarmakta iyiydik kıskanç kadın' Diye geçirdim içimden. Hayat bana bunları söyleyecek ne yapmıştı o kadar özlüyor muydum?

Eşyalarımı almak için kulüp odasına geri döndüm her şeyimi aldıktan sonra kapıyı bir adım aralığında bırakıp okuldan ayrıldım.Tahmin etmesi zor olmayan işlemleri uygulayıp eve varmıştım. Herkes evdeydi kargaşa yoktu bu ayın gelirinden herkes memnundu evdeki sessizliğin sebebi ise buydu işte. Annem ile babam televizyon izliyorlardı. Annem şu adamla vakit geçirmenin neresini seviyordu anlamıyordum, nerden bulmuştu bu adamı? Sakince odama geçtim telefonu elime aldım Jay'e aylar önce attığım mesajlara belki bir umut döndümü diye baktım ama umudum oldukça boştu. Yapacak hiç bir şeyim yoktu unutamıyordum onu.

JongJAYb&JJWON_chat

JJWON
hey
jay
iyimisin
ndeen gittin ??
okulada grlmiyosun
bak özür dilerim çok pişmanım
lütfen mesajlarımı oku en azından
bak bir problemin varsa söyleyebilirsin
seninde bildigin gibi yaralarını
sarmakta iyiyim
Jayy
aloo
ama beni çok yıpratıyosun
biliyormusun bu yıl sahneye çıkıcam
senin sayende;)(
anlamadıysan boşver
yalnızca teswkkulqr
sana bunu diyeceğim aklıma gelmezdi...
geri dön jay
Hepimiz seni bekliyoruz
seni özledik
senden sonra onlarla konuşmayı kestim ama oldukça pişman gibiler
Sunoo bile degerini anladı sanırım.d
nys iyi geceler;...
  Gönderildi 13/12/2022.———

Sabah yine okulda buldum kendimi.İlk dört derse girdim okul gününün gerisi için müzik odasına doğru yol aldım. Tam odanın önünde durduğum anda koridorun başından sesler gelmeye başladı. Sesler tanıdıklaşınca bir kulağımı oraya verip dinlemeye başladım.
"Ya ben diyemem"
"Ben hiç diyemem samimi değilim bir kere"
"Bana bakmayın ben Sunoo zoruyla tanıştım"
"Ni-ki ben mi söyleyeyim şimdi yani"
"Evet sen söyle senin yakın arkadaşındı"
"İlk sen tanıştın hadi"
"Ya ugf iyi ben söyleyim ama arkadan kukuman kuşu gibi izlemeyin"
"Tamam hadi git sen buraya doğru geliyor"

Tam o tarafa, koridorun başına doğru giderken önüme Sunoo çıktı.
"Selam"
"Selam?"
"Nasılsın?"
"İyim sen"
"Bende iyiyim neyse lafı uzatmayacağım"
"Peki anlat ne oldu?"
"Şey dün Sunghoon okuldan eve dönerken Jay mesajına Cevap vermiş"
"Ha! ne yazmış peki"
"Şey biraz sohbet etmişler iyiymiş okula ara vermesi gereken bir durumdan bahsetmiş o kadar"
"Geri gelicekmiş dimi?"
"Bilmiyorum çok belirsiz konuşmuş sanmıyorum ama umarım gelir"
"Umarım neyse Sunoo senide çok tutmayayım görüşürüz"
"Kendine iyi bak Jungwon"

Sunoo ile daha fazla konuşacak ne yüzüm ne gücüm vardı. Çok üzgündüm onu bir daha göremeyecek miydim? Şarkım ne olacaktı! Onun için yazdığım onca şey ne olucaktı onu hiç duyamayacak mıydı yani?
Neden benim mesajlarıma cevap vermedi, peki neden Sunghoon neden ben değilim?
Bahse girerim o egoistten daha fazla mesaj attmışımdır!

Bu sorular kaldıramayacağım kadar ağır geliyordu bünyeme, yediremiyordum bunları kendime. Ona gerçekten çok değer vermeye başlamıştım artık ona karşı taşıdığım şey ne özlem ne de hoşlantıydı ona aşıktım ben. Ama ondan bunu söyleyemeyeceğim kadar uzaktım. Eski anılarımıza sığınarak vicdan asabi çekmek dışında elimden bir şey gelmiyordu.

Kafam bunlarla allak bullak olmuşken dünkü çocuğu düşünecek halim bile yoktu. Kim bilir neyin nesiydi o çocuk?
O çocuğun söylediği sözleri kendimce düşünmeye başladım.
"Sabret geleceğim"
Şu an umutla, sabırla beklediğim tek bir kişi vardı o da Jay'di. Yoksa bu çocuk Jay miydi? Hayır bu çocuk Jay değildi onla benzemiyorlardı alakaları bile yoktu. Fakat bu çocukta Jay'in bir parmağı olduğu belliydi. Yani umarım öyleydi...Ondan bir çocuk aracığında tek bir kelime almak bile beni günlerce uyutamazdı. Olayları bir de bu gözden düşününce yanağıma düşen damlalar durmuştu hemen bir umut bulutu kaplamıştı içimi.

Klasik ben hayal dünyalarıma girmişken Haruto'da kulüp odasına girmişti.
"Ne oldu neden ağladın Won"
"Ağlamadım bi kere"
"Bana yalan söylemeyi bırakmalısın won çünkü beceremiyorsun"
"Peki biraz ağlamış olabilirim ama aksine şu an gayet mutluyum"
"Sen mutluysan daha fazla senin karışık hayatını sorgulamayacağım gerçekten iyi hissediyorsan provaya başlayalım mı?"
"Elbette olur bende bu soruyu bekliyordum zaten" Haruto'yla provaya başlamıştık. Normalden çok daha iyi gidiyordu sebebini söylememe gerek var mıydı?
Denizler aştım geliyorum.
İster eğlen benimle,
Yüzünü bi görsem yeter.

Yolumuz ayrı biliyorum.
Ölmeden son bir defa,
Belini kavrasam yeter.

Hadi gel buluşalım,
Eski köprünün altında.
Kimseler görmesin...

Uzun saatler sonra provamı tamamlamıştık. Sahneme çok az bir zaman kalmıştı. Heyecanlıydım biraz da buruktum çünkü konserde onu görme umudum gittikçe azalıyordu. Ancak asla umudumu yittirmeyecektim onu bekliyecektim. O da gelicekti orda olucaktı tüm şarkıyı ona bakarak içimde sakladığım aşkımla söyleyecektim günün sonunda kendimi ona açıcaktım. Karşımda duyduğum cevap ise asla umrumda olmayacaktı çünkü onu çok beklemiştim değil mi?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Selam uzun zaman sonra boyle uzun bir bolum yazdım sizce nasıl olmuş brn begendim. Bu arada Jay'i hikaye içine sokmalı mıyım sizce? yazarsanız çok sevinirim.