Zorba -JayWon-

1.7

"Bana iyi geldiğine emin değildim ancak, beni değiştiren çocuk çoktan gitmişti."

Günlerdir odama tıkılıp çalışmaktan yalnızca ellerim değil sanırım psikolojim de mahvolmuştu. Son üç gündür yalnızca kabus görüyordum korkuyordum ancak sığınacak kimsem yoktu. Her şeyi mahvetmiştim, her şeyi! Onsuz bir hiç olduğumu anlamıştım Jay'e ihtiyacım vardı, hemde fazlasıyla. Ama o bu duruma karşı fazla yaralı değil gibiydi, bana karşı hiç bir hamle yapmamıştı. Ama beni herkesten daha fazla seviyordu...

22-11-2021
"Aptal Won! Sana bugün mutlaka getir demiştik ama görüyorum ki senin bir kulağından girip bir kulağından çıkıyoruz"
"Pekala Won olacakları biliyorsun, o zaman hazırsındır da değil mi"
"Hayır yalvarıyorum yarın o parayı bulup getireceğim ne olur yapmayın" Asla lafının sonuna kalmadan Jungwon'nun üstüne dökülmeye başlamıştı okulun kirli sularını.
O kadar kötü kokuyordu ki nefes bile alamıyordu Jungwon. Ama bunca olanın üstüne onun karnına gelen sert sopa darbeleri Jungwon'nun acısını anlatılmaz hale getiriyordu...

Yapmayın durun durun! Ahh sabah olmuş. Yine kabus, sanki bu rutubetli odanın bir anda cehenneme dönüşebilme olasılığından daha kötü bir kabus. Yine kuruyan göz yaşları acaba tüm gece mi bunu gördüm çok kötü görünüyorum... Ama o bana her seferinde gördüğü en güzel şey olduğumu söylerdi. Agh Yeter! Benim yaralarımı saran çocuktan artık benden tek bir soluk bile alamıyorum. Çok aptaldım ben, Ona böyle davranacak kadar aptaldım!

Daha fazla ne kadar böyle gidecekti hayır gitmeyecekti bu ukala tavrımı bırakacaktım. Onun istediği gibi hareket edecektim. Bugün kursu asıyorum ait olduğum yere gidiyorum onun yanına.

Jay'den
Onu hala çok seviyordum, ona olan sevgimden tek bir parça eksilmemişti.
Günlerin ardından haftalar geçmişti, ama o bana geri dönmemişti benim ise tek yaptığım şey eski günlerde ki umut etmekti. Çünkü o öyle yapmıştı beni sabır ve umutla beklemişti. Fakat ne yazık ben onun kadar sabırlı değilim. Bu yüzden her dakika onu takip ediyordum. Sonuçta onun başına bir iş gelsene kahrımdan yaşayamazdım. Çünkü ben onu her şeyden çok seviyordum.
"Patron sokak kedisi biraz önce evden ağlayarak çıktı"
"Bak Woo beni delirtme ne demek ağlayarak çıktı çabuk ne olduğunu öğrenin eğer durum çok acilse ben dahil olacağım"
"Peki, patron hemen öğreniyorum"

JongJAYb&JJWON

JongJAYb
tamam jungwon bir kac yil sonra date yapabilirz bence
sende o zaman uygun olurusun belki ha?
simdilik BB

JJWON
Jay gercekten dersim var
inanmiyorsan gel kursa beni izle
hey mesajima bak!
baksana!!!
Tamam tripkolik bunu sen istedin
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
JJWON
jay ben çok özür dilerim biliyorum

 çok aptalım kendimi dövmek öldürmek istiyorum 

hatta o derece aptalım ama elimden bir şey gelmiyor

JongJAYb
Won iyi misin!! çabuk buraya bak ben sensiz yasayamam kendine sakin zarar verme

JJWON
ne yani hala beni seviyor musun
jay benimle olur musun tekrar 

JongJAYb
sen benim hersyimsi-
sacmalamayi kes cabuk konum at oraya gelicem

JJWON
*konum*
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Jay'in anlatımıyla
Oraya o kadar hızlı ve düşüncesizce gitmiştim ki onunla konuşabileceğim tek bir konu hakkında bile düşünmemiştim. Benim tek istediğim onu iyi görmekti.

Oraya ulaştığımda önümde bitkin ve mahvolmuş bir Jungwon duruyordu.
Onu o halde görmek öyle yaralamıştıki beni, onu kolarımın arasına alıp bir daha hiç bırakmamak istedim ama bu Jungwon'u korkutmaktan başka bir işe yaramazdı.
"İyi misin? Jungwon, bu halin ne!"
"Çök kötü gözüküyorum değil mi? ÇÜNKÜ ÖYLEYİM O KADAR KÖTÜYÜM Kİ!"
"Hayır, Won sen çok iyisin sen çok güzelsin" Artık göz yaşlarım ardından ellerimi tutamaz oldum onu soğuk, minik ve güzel ellerini bir anda kendim ile birleştirdim.
"Jay ben mahvoldum her gün kabus görüyorum  ama kimsem yok içime atmaktan MAHVOLDUM BEN!"
"Ben varım ya Won ben ne zamandan beri senin için kimse oldum"
"Ama yoktun Jay her seni aradığım da kötü hissettiğim de sen yoktun"
"Lütfen böyle düşünme ben herhangi şeyi senin iyiliğin için yaptım. Çok üzgünüm ben caniyim bana istediğini de Won haklısın"
"Hayır burada aptal olan benim sana yaptığım o kibir yalnızca bir felaketten başka bir şey değildi"
"Jungwon ikimiz de hatalıysak ne duruyoruz? Artık bu hataları düzeltmenin vakti gelmedi mi?"
"Jay sen hala beni sevebilir misin?"
"Ben her daim seni seviyorum, sevebilirim Jungwon" Hıçkırarak ağlayan sevgilimin ince beline kollarımı sıkıca bağladım ve kimsenin ayıramayacağı şeklide kenetlendik birbirimize.

Two days later - Jungwon'nun
anlatımıyla

Artık yavaşça her şey eski haline dönüyordu.
Ben iyileşiyordum çünkü o yaralarımı sarıyordu. Jay'e kabuslarımı anlatıyordum bunları hatırlamam onun canını sıkıyordu biliyordum ama içime atmanın zararlarını net bir şekilde görmüştüm. Başka çarem yoktu üzgündüm sevgilim.
"Sevgilim"
"Jay ne ara geldin"
"Ben hep senin peşindeyim biliyorsun"
hemen yanaklarım kızarmaya başlamıştı ta ilk gün ki gibi hissediyordum. Oysaki çoktan alışamam gerekti. Neydi bu aşkın tutkusu mu?
"Hemen kızarmaya başladın ne oldu yavrum"
"İnsan içindeyiz şöyle davranmayı keser misin?"
"Ama bunları yapmak için çok sabrettim bence artık doya doya yapabilirim"
"Jay çocuk gibisin biliyorsundur umarım"
"Senin oğlumum ben"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Selam ben uzun bir aradan sonra geri geldim bu ara kotu bir araydi ve donucegime ihtimal bile vermiyorudm ancak insan evde durdukca can s8kintisindan bekleyemiyor. Kitap 3kyi gecmis cok tesekurler. Ve artik yeni bolum atmaya baslicam sanirim cunku burayai cok ozledim. Bolum yazmadigim donem wattpad'e girmez olmustum ama evde oturmaktan insan yapiyor bazen degisikkler gerci bu kitabida evde oturmaktan s8k8ldigim icin yazmistim her neyse sizi seviorm oy atmayi unutamyjn
~iyi okumalr~