2 Hafta sonraHaftalar geçmişti ama ne Jay'den ne de Eun-woo'dan ses vardı. Açıkcası Eun-woo pek de umrumda değildi ama Jay'i düşünmeden edemiyordum.
Sahneme günler vardı, bugün Haruto'yla olan provamı da bitirmiştim, artık tek yapmam gereken sahneye alışmaktı.
Utangaç bir karakter olduğumdan daha önce hiç o kadar insanın göz odağı olmamıştım. Ancak buna alışmam gerekti ne de olsa sahneye tek başıma çıkıcaktım. Jay için yapıcaktım bunu.
Kafeye doğru yola çıktım.Eski okuluma göre bir iş seçtiğimden buraya biraz uzaktı. Gitmem 40 dakkikamı alıyordu. Kafeye giderken aklıma hep bu soru vardı.
Eun-cha'nın tüm ailesi kafeye gelirdi ama daha önce Eun-woo'nun ne daha önce kafeye geldiğini, ne de Eun-cha'nın ondan bahsettiğini duymuştum.
Ayrıca Eun-woo ailesinde benzer işler yokken nasıl böyle bir iş ile uğraşıyordu? Onlar hiç böyle insanlar değilerdi.Koca bir günde bitmişti ama ondan hiç bir haber yoktu. Onsuz çok yalnız hissediyordum tekrar kimsesiz kimliğime dönmüştüm.Ah yine o günlere dönmüştüm ne acı çekiyordum, fakat hayat akıl almaz olucak ki nihayetinde bir zorbaya aşık olmuştum.
Flash back
"Naber Jungwon dünden sonra iyi misin?"
" Gidin başımdan"
"Zavallı Won yine ağlamaya başladı ama biz bugünki eğelenceye başlamadık ki,
ne çabuk pes ediyorsunWon~"
"Yapmayın bunu bırakın gideyim"Flash back end
JongJAYb&JJWON_chat
JJWON
hey
jay
iyimisin
ndeen gittin ??
okulada grlmiyosun
bak özür dilerim çok pişmanım
lütfen mesajlarımı oku en azından
bak bir problemin varsa söyleyebilirsin
seninde bildigin gibi yaralarını
sarmakta iyiyim
Jayy
aloo
ama beni çok yıpratıyosun
biliyormusun bu yıl sahneye çıkıcam
senin sayende;)(
anlamadıysan boşver
yalnızca teswkkulqr
sana bunu diyeceğim aklıma gelmezdi...
geri dön jay
Hepimiz seni bekliyoruz
seni özledik
senden sonra onlarla konuşmayı kestim ama oldukça pişman gibiler
Sunoo bile degerini anladı sanırım.d
nys iyi geceler;...
iletildi 14.11.2021JongJAYb
Jungwon
biliyorum çok uzun zaman oldu
asla seni unutmadım
hatta seninle konuşmak için elimden geleni yaptımJJWON
jay inaemıyowum bu sen misin
sana defalarca mesaj attim
ama sen görmezden geldinJongJAYb
hayir jungwon lutfen oyle dusunme
hersey ne kadar zordu
seni mutsuz ve eskisi gibi gormekJJWON
anlamiyorum jay
bunca zaman beni izledigini soyleme
tekrardan gözlerim sulanıcakJongJAYb
zaten agliyosunJJWON
jay geri gel
buna ihtiyacım varJongJAYb
yapamam
benim hakkimda ne dusunuyosun
bilmiyorum ama
gercekten seni onemsiyorum
sana bir sey olmasin diye
yapamam jungwonJJWON
yine ayni seyi soyluyosun jay
senin olmadigin gunler bana aci sana tum benligimle kosmusken sen yine kaciyosun
duygularimı asla anlamayacak zorbasın sende
bunu atmiyacaktimJongJAYb
senin icin bir zorba miyim onca seyden sonra kacma
kacma dedim JUNGWON!!Kaçıcak yerim kalmamıştı yine o kapının önüne gelmiştim tekrar insanlardan kaçmak için gelmiştim. Tahta kapıyı açtım tam kapatıcakken o el kapıyı tutu. Ardından aylarca beklediğim o yüz kendini gösterdi. Nutkum tutulmuştu,
görmeyeli daha yakışıklı bir delikanlı olmuştu. Fakat yorgun görünüyordu sanki bir şey onu yaralıyormuş gibi bakıyordu bana. Yoksa onu yaralıyan ben miydim? Hayır biz birimizin yaralarını sarmak için vardık.
"Hala ağlayarak bana kapının arkasından bakıcak mısın yoksa seni kucaklayıp kaçırıyım mı?" Önün bu sözleri beni daha da ağlatıyordu, bu anın gerçek olduğuna inanamıyordum. Bir süre daha o gözlere öyle bakmak isterdim ama dayanıksız vücudum çoktan onun kolarına teslim olmuştu. Onun kollarında tüm kokusu üstüme sinerken sanki her şeyimi kaybetmiş gibi ağlıyordum. Nerden biliceklerdi bu yaşların mutluluk yaşları olabileceğini."Beni bu kadar bekledin mi"
"Jay sadece sus... Lütfen"
Göz yaşlarım asla durmuyordu,tam olarak hızlı bir akarsu gibi derin derin akıyorlardı zayıf suratımdan.
"Jungwon ağlamayı kes artık lütfen.
Tamam kabul ediyorum benim hatam ama her şeyin bir sebebi vardı"
"Seni affetmemi istiyorsun ancak jay artık geç"
"Lütfen Jungwon tekrar deneyebilirsiniz. Bu sefer kaçmayacağım lütfen affet beni"
"Jay seni bu kadar kolay affedebilir miyim
bilmiyorum ama, senden son bir isteğim var iki hafta sonraki sahneme gelebilir misin?"
Aylardır yanıtı beklenen soruyu ona sormuştum ilk başta kaygılı bir ifade takındı ancak,
"Jungwon orda olurum yeterki sen iste" diye toparladı. Bu lafları beni bitiriyordu onu aylar sonra görmemenin etkisi miydi bu acaba?Artık Jay okula gelmeye başlamıştı her şey eskisi gibiydi tabi eski arkadaş grubu hariç. Jay günün çoğunluğunda onlarla takılıyordu sahne alıştırmam bittiğinde ise yanıma geliyordu günler işte böyle su gibi
geçiyordu."Won yoruldun mu iyi misin?"
"İyiyim sen Jay"
"Değilim"
"Neden ne oldu yine kavga mı çıktı yoksa yine birlere bir şey mi yaptın? Eğer öyle bir şey yaptıysam çabuk kaybol önümden"
"Jungwon böyle yapma seni
dinliyorum artık zorbalık yapmıyorum tamam mı?"
"Hala Hoobae'lere karşı davranışların hoş değil"
"Tamam Won herkese iyi olucam sende üzme kendini tamam mı?"
"Sana göre bakarız, davranışlarını değiştirmen gerek"
"Emredersiniz efendim artık dediğiniz gibi sizi prova çıkışında karşıladım artık maç oynayabilir miyim?"
"ASLA!"
"Ama sadece bir maç yapıcam bacağım iyileşti"
"Eğer o maça gidersen asla bacağını sarmam"
"Tamam bende Sunoo'ya sarmasını söylerim"
"Ben olduğum sürece öyle bir şey yapmana asla izin vermem"
"Ama son bir kere çok önemli lütfen Won"
Anlık yaptığı haraketler beni donduruyordu adeta. Bir anda ellerini belime sarmıştı ve "Lütfen Won" diye yalvarıyordu. Bu çocuk bu kadar tatlıyken nasıl red edebilirdim onu.
"Ya şunu yapma lütfen bak birileri bizi böyle görürse mahvoluruz"
"Ne olucak ki zaten ağızlardan
düşmüyoruz"
"Nasıl yani"
"Geçen gün bir çocuk seni benim kucağımdayken görmüş"
"Sana binlerce kez dedim bırak diye bak biri görücek dedim, kendine gel dedim!"
"Senin yanına gelice durduramıyorum ki kendimi Jungwon" Beynime sıçrayan kanlardan düşünemiyordum. O bile son cümlesinden sonra utanarak kaçmıştı.
Ne yapıyordu bu benle flört mü ediyordu?
Kendimi yere vurmak istiyordum ancak adım atıcak halim bile yoktu her yerimi titretmişti. Jay sen nasıl bir çocuk olmuştun.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ya ne yaptım ben güya Won'u intihar ettiricektim biraz elim kaydı sanırımbu ara asırı düzeltme yaptım bok gibi olmuş bölüm niye söylemiyorsunuz???
~iyi okumalr~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zorba -JayWon-
Spiritual" Kendi nefesimin sesi ile yalnızdım çünkü kimsem yoktu, kimseye ihtiyacımda yoktu. " "Biz birbirimizin yaralarını sarmak için yaratılmıştık." "Bana iyi geldiğine emin değildim ancak, beni değiştiren çocuk çoktan gitmişti."