Uzun saatlerin birbirlerini götürdüğü günlerden sonra yine bir sabaha göz açtım. Her zamanki gibi uzun yürüyüş yolunun sonunda bulduğum ilk metroya binicektim. Tâ ki aniden arkamdan gelen adamın hızlı adımlarıyla irkilene dek. Yine oydu arkamda sim siyah bir vücut yere düşürdüğü şeyleri ona yakışır şekilde adeta ışık hızında topluyordu. Yerdeki tüm kağıtları topladıktan sonra bana usulca baktı. Bu sessiz bakışın ardından hiç beklemediğim şekilde kolumdan tutup beni bir yere sürüklemeye başladı. Arkamdaki duraktan uzaklaşan metroyu izlerken başıma geliceklerden habersizdim. Hata beni bırakması için tek bir isyanım bile yoktu bu adamda Jay'in bir parmağı olduğu biliyordum sonuçta.Geldiğimiz yer çok sessizdi tek bir soluk bile yoktu tıpkı onunla olan ilk karşılaşmamız gibi. Sanırım aynı benim gibi o da sessizliği seven bir kişiliğe sahipti. Boş boş duvara bakarken artık korkmaya başlamıştım etrafın pek korkunç bir görüntüsü yoktu ama birinin kolundan tutup seni buraya kapatması biraz kulağa korkunç geliyordu. Artık bu sessizliğin sona ermesi ve zihnimdeki soruların cevabına ulaşmak için bir konuşma başlatmalıydım.
"Neden burdayım ne yaptım size"
"Jungwon çok soru sorma sana ne yapmak istiyorsan yapabileceğin bir oda verdim daha ne istiyorsun"
"Beni sakinleştirmeye çalışıyorsanız işe yaramıyor"
"Seni sakinleştirmeye çalışmıyorum çünkü şu an olduğun durumda kokucak bir şey yok"
"Korkucak bir şey yok mu? Burda kitli kalmam ne kadar normal!"
"Ahh ne zaman susucaksın sen?"
"Size sadece bir soru sordum gerçekten sessizliğe bu kadar hayran mısınız? bu kadar sessiz kalmak gerçekten korkutucu"
"Burada sessizliğe tek hayran ben değilim bunu ikimizde biliyoruz"
"Ne bunu nerden biliyorsun yoksa hep beni mi takip ediyordun aman tanrım"
İçimi yavaş bir şekilde ortaya çıkan korku bulutu kaplamaya başlamıştı. Bu adam kimdi ve beni nasıl bu kadar iyi tanıyordu? Ben bu adamı daha önce hiç görmemiştim oysaki hala yüzünü bile tam göremiyordum, tek yaptığım onun bu havalı görünen inci gözlerinden bir karakter çıkarımı yapmaktı.
"Hayır seni takip ettiğim veya sana karşı bir takıntım yok sadece patronumdan duy-"
"Ne patron mu patronun kim tanrım sen bana yardım et" Bir de patronu mu vardı? Yoksa haklı mıydım Jay için mi çalışıyordu? Kafam yine allak bullak olmuştu.Sanırım bu ortamda yapabileceğim en iyi şey kafamı bir yastığa koyup, tüm bu onlanları bir kenara bırakıp yatmaktı ama burada uyuyamazdım onu tanımıyordum bana kim bilir neler yapardı, mafya koruması bile olabilirdi bu kulağa çok korkutucu geliyordu.
"Seninle bu boş ve amaçsız sohbeti bitirip gidiyorum"
"Dur ahh ama gidebilirsin doğru seni tutamam bari sorularımı dinle bu arada daha çok görüşeceğiz ben Eun-woo"
"Eun-woo mu? Şu Eun-cha'nin kardeşi olan ahahah bu nasıl bir tesadüf"Yeniden içimdeki bulutlar bir bir batarken Eun-woo'nun kilidini açtığı kapıdan çıkmak üzere yol almak üzere hamle yapıcakken, arkamdan bağırmaya başladı ama bu umrumda değildi. Sonuçta kimdi ki o?
"Dur bekle ablamı nerden tanıyorsun?
Sakın yaşananları ona söyleme?
Kimseye söyleme anlaşıldı mı?
Yang Jungwon sana buraya gel dedim!Patron izin verseydi de keşke seni iyi bir şekilde dövebilseydim, ama ne yazık ki dokunamıyorum!
Senin gibi bir çocuğa hangi akılla bakmış kaçağın tekisin "Ordan uzaklaşmıştım Eun-woo'nun dediklerini dinlemeyi çoktan bırakmıştım kim bilir ne kadar sövmüştü arkamdan.
Binadan çıktığım anda metro durağına bulmaya çıkmıştım, geldiğimde saat on bire geliyordu hala metro bulabilirdim.
Bulduğum ilk metroyla okula gittim. Gittiğimde karşılaştığım manzara alışılmıştı. Haruto'yla olan provam yaklaşıyordu hemen kulüp odasına gitmem gerekliydi üstelik daha eşyalarım bile hazır değildi.
Kulüp odasına girdiğimde Haruto karşımdaydı bile çok geçti çoktan azar yiyecektim.
"Jungwon açıkla"
"Bak Haruto gerçekten başıma çok garip bir şey geldi yoksa tabiiki asla provaları aksatmak gibi bir amacım yok"
"Yeterli, korkmuş gibi görünüyorsun. Bu yüzden üstüne gitmicem ama bir daha ki sefer affın yok"
"Çok teşekkür ederim Haruto bir tanesin"
Ardından hızlıca eşyalarımı hazırlayıp provaya başlamıştık. Sahneme çok zaman kalmıştı çok heyecanlanıydım. Git gide bu heyecanım artıyordu, umarım o da bu şarkılarımı duyabilecekti tek umudum buydu şu an.... Söyle kaç bahar oldu?
Penceremde gül soldu,
Belki de zaman doldu,
Sevdiğim nerdesin?Prova bittikten sonra tam sınıfıma doğru yol alıcakken, Haruto beni durdurdu. Yüzünde merak ettiği bir şeyler var gibi bir ifade vardı.
"Jungwon dur seninle bir şey kouşabilir miyim?"
"Elbette Haruto önemli bir şey mi var?"
"Hayır öyle bir şey değil ama uzun zamandır merak ettiğim bir konu, özel bir konudur diye sormamıştım ama sanırım artık dayanamayacağım.
Yazdığın şarkılar çok güzel ama genellikle hata tüm yazdığın şarkılar aşk şarkısı birine karşı hislerin mi var?
Sana yardım edebilirim, gerçekten o her kimse kendini bu kadar seven biri olduğu için çok şanslı. Sana her şekil yardım edebilirim bilirsin bir sürü üyem var çevrem geniştir"
"Evet şarkılarım hislerim ile alakalı ama büyük bir aşkımdan değil fazlaca özlem duyuyorum sadece. Bir de evet zamanı gelince senden yardım alabilirim ama şu an kendimde saklı tutmam daha iyi"
"Pekala en iyisini sen bilirsin sonuçta senin hayatın yarın görüşürüz öyleyse"El sallayıp ardından Haruto'ya küçük bir gülücük attıp odadan çıktım.Keşke ona anlatabilseydim eminim bana çok yardımı dokunurdu ama nasıl yapıcaktım bu okulda herkes Jay'i tanıyordu popüler kişilikti Jay.
Fakat kimse ona ne olduğunu bilmiyordu, kimsenin de umurunda da değildi. Ben dahil nerde olduğunu bilmiyordum, ama onun için bu hayattaki çoğu kişiden daha kaygılıydım bunu biliyordu.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Selam yine bir kaç gün uğraştım ve uzun bir bölüm yazdım ama cok guzel oldugunu hissetmiyorum hikaye cok degisti sankiJay'i tekrardan ne zmn eklesem bilemiyorum bir sonraki bolumdd eklemli miyim sizce?
bu seferki sarkinjn sozlerini biraz degistirdim umarim gozunuze bakmamistir<3. Bu ara fice Eunwoo'yu ekleme sebebim ise irem cok buyuk Eunwoo fani ve bana ficte Eunwoo'yu gormek istedigini soyledi bende kirmadim ekledim.
~iyi okumalr~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zorba -JayWon-
Spiritual" Kendi nefesimin sesi ile yalnızdım çünkü kimsem yoktu, kimseye ihtiyacımda yoktu. " "Biz birbirimizin yaralarını sarmak için yaratılmıştık." "Bana iyi geldiğine emin değildim ancak, beni değiştiren çocuk çoktan gitmişti."