Yeni bir umut(BxB)

Tehlike çanları

Evet canlar ben geldim.

......

Bugün hafta sonu olduğu için dışarıda vakit geçirmeye karar verdim.
Ama daha bundan ereze bahsedemedim.
Okula gitmeme bile zor izin veriyorlar dışarı gezmeme izin verir mi bilmiyorum.
Erez çoktan işe gitmişti. Bende mecbur telefondan izin isteyecektim.
Ondan önce güzel bir kahvaltı için aşağı indim.
Mutfağa girdiğimde Sultan abla kahvaltılık birşeyler hazırlıyor du.

-kolay gelsin abla.

-sağol kuzum. Hadi geç otur kahvaltın hazır.

-kendini çok yorma abla.

-olurmu öyle yavrum sen üç canlıdın sağlıklı beslenmen lazım. Erez bey çok dikkat etmemizi istiyor. Sana ve bebeklere çok iyi bakmalıyız.

-sağol abla ama sen yinede kendini çok yorma. Zaten tek başına zor yetişiyorsun bu kadar çok işe.

-olsun oğlum siz iyi olun yeter.

-abla sema nerde neden artık buralarda değil. Çoktandır görmüyorum kendisini?

-oğlum semanın da okulu var ama buraya uzak olduğu için artık burada çalışmıyor. Bende izin vermiyorum çalışmasına okuluna baksın bana yeter.

-semanın birşeye ihtiyacı olursa bana mutlaka söyle abla.

-tamam oğlum. Hadi sende kahvaltını geciktirme.

Semayla ne kadar birbirimizi sevemedikse de sultan ablanın hatrına seve seve yardım ederim. Sonuçta bana bir zararı dokunmadı kızın.

Kahvaltımı yaptıktan sonra erezden zor da olsa izin almayı başardım.
Ama bilin bakalım kimlerle gideceğim.
Tabiki korumasız hiçbir yere gidemiyorum.
Zaten onlarsız nasıl dışarı çıkabilirim değil mi?
Sonuç olarak korumayla da olsa dışarı çıkmayı başardım.
Önce kendim için bir mağazaya gidecektim. Sonra da bebişlerim için birşeyler bakacaktım.
Mağzaları gezerken gözüme çok şık kıyafetlerin olduğu bir mağza denk geldi.
Önemli bir gün olursa giymek için birkaç  parça elbise almakta fayda vardı.
Ne kadar almak istemesem de Erez zorla elime sınırsız bir kredi kartı verdi.
Bende çok abartmadan harcayacaktım tabiki.
Mağazaya girip reyonların arasında  gezmeye başladım.
Ben öyle önüme bakmadan dalgın dalgın ilerlerken birine çarparak durmak zorunda kaldım.
Tam düşmek üzereyken kaslı kolların beni tutmasıyla düşmekten son anda kurtuldum.
Korkudan kapattığım gözlerimi yavaş yavaş açarak beni tuttam kişiye bakmaya başladım.
Erez gibi esmer mavi gözlü. Tam mafya tipli bir adamla karşılaştım.
Eğri durmaktan belime ağrı girmeye başladığı için kendimi düzeltmek için harekete geçtim.
Adam da kalkmaya çalıştığımı anladığında belimden destek olarak beni kaldırdı. Ayıp olmasın diye tebessüm edip adama tesekkür ettim.

-şey teşekkür ederim.

-biraz daha dikkatli ol ufaklık yoksa yaralama bilirsin?

-sen kime ufaklık diyorsun? Nerem ufaklık benim ya. Asıl sen dev gibisin yoksa ben gayette normalim.

-hey hey tamam beyfendi siz ufaklık değilsiniz. Sadece ben dev gibiymişim.

Diyip gülmeye başladı.

-ne gülüyorsun ben komik birşeymi dedim burda ben.