Yeni bir umut(BxB)

Korkuyorum

Evet canlar ben geldim.
Sonunda bu kitaba bölüm atabiliyorum.

Sizi beklettiğim için çok özür dilerim.
Diğer kitaba bölüm atmaktan bu kitapla ilgilenemedim.

Zaten finale çok az kaldı.
Fazla uzatmak istemiyorum. Sizinde düşünceleriniz önemli benim için.☺️

Medyayla okursanız daha güzel olur 🙏

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.🥰

Hepinize iyi okumalar 😘

******

Erezden:

Kucağımda kanlar içinde yatan aremi hastaneye getirir getirmez ameliyata almışları.

Güzelim fazla kan kaybetmişti.
Hastaneye gelene kadar da nabzı çok az atıyordu.

Onu daha yeni kurtarmışken ellerimden kayıp gitmesine asla dayanamam.
Hem onu bekleyen iki küçük bebeği var.
Beni bıraksa bile onları bırakmaz.

Koridordaki sandalyelerden birinde oturmuş içeriden güzel bir haber gelmesini bekliyordum.
Yan tarafımda duran serhat ta bana destek olmaya çalışıyordu.

Eşinin doğumuna çok az kalmıştı. Ne kadar git dediysem de bir türlü ikna edememiştim.

"Allahım aremi bana bağışla. Ben onsuz dayanamam. Eğer birinin csnımı alacaksan benim canımı al. Yeterki ona bir şey olmasın.
Beni onun yokluğuyla sınama Allah'ım."

"Kardeşim berak etme arem çok güçlü bir çocuk. Ona hiçbir şey olmayacak.
Hem o seni ve bebeklerini bırakmaz."

"Evden aradılar bebekler susmuyormuş.
Onlar da hissettiler annelerine bir şey olduğunu."

Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.
Ben Erez Uluhan hiç korkmadığım kadar korkuyordum.

"Erez kardeşim kendini topla. Hem aremin hem de çocuklarının sana ihtiyacı var. Sen böyle pes edersen onları kim toparlayacak."

"Biliyorum kardeşim biliyorum ama elimden bir şey gelmiyor.
Arem kollarımın arasında kanlar içinde yatarken hiçbir şey yapamadım.
Onu kaybetmekten çok korkuyorum kardeşim."

Ağlamam iyice artmıştı. Kendimi durduramıyordum.

"Ağla kardeşim. Ama arem iyi olacak ben inanıyorum."

"İnşallah dediğin gibi olur serhat. Buna inanmaya o kadar ihtiyacım var ki."

Biz hastane koridorunda beklerken arem içeride yaşam mücadelesi veriyordu.

****
3 saat sonra:

Arem ameliyata alınanı 3 saat olmuştu.
Arada dışarı çıkan hemşireler dışında bir haber veren yoktu.
Artık beklemek daha da zorlaşıyordu.

Tam ayağ kalkmış içeri girecekken kapı açılmış doktor dışarı çıkmıştı.
Hemen doktorun yanına ilerlemiştim.

"Doktor arem nasıl?"

"Sakin olun Erez bey."

"Nasıl sakın olayım doktor. Eşimin durumu nasıl?"

"Kardeşim sakın ol. Bırak doktor durumundan bahsetsin."

Serhatın uyarısıyla sakin olup doktor dinlemeye başladım.

"Erez bey öncelikle ameliyatın zor geçtiğini söylemek istiyorum.
Mermi sırtından girmiş kalbine yakın bir yerde durmuş.
Çok şükür ki mermiyi çıkarttık."