✧◝ Küçük bir not...
Kitabımı "Farewell, Neverland" dinleyerek okursanız daha iyi olur. Bence. ◜✧
"Soobin...!!"
Gözlerimi devirip arkamı döndüm ve bana doğru gülümseyerek koşan Kai'yi gördüm.
"Seni çok özledim...!" Diye bağırdı ve bana sarıldı.
Durup geri çekilmesini bekledim.
"Yine mi uzadın sen!? Zaten çok uzunsun yetişemiyorum..." Dedi ve geri çekilip gülümsedi.
Sıkılgan bir nefes verdim.
"Kai-"
"Canın mı sıkkın senin? Bir sorun mu var?" Diye konuşmama engel oldu.
Başımı aşağı yukarı salladım.
"Evet var."
Yaklaştı.
"Sorun nedir?"
Geri gittim.
"Sen."
∆
Kai ile aynı okula gidiyoruz ve aynı sokakta yaşıyoruz benden iki yaş küçük. Çocukluk arkadaşıydık, ona karşı yakın hissetmezdim, ailem beni sürekli onunla oynamam için zorluyordu ama ben istemiyordum, o ise her zaman benimle oynamak istiyordu, onunla buz patenine gitmek zorundaydım, bu yüzden ona karşı büyük bir sıkılmışlığım var. Şuan ailem başka bir ülkede yaşıyor yani tek yaşıyorum. Kai'de aynı şekilde tek yaşıyor. Umarım bir gün beni rahat bırakır.
...ᘛ⁐̤ᕐᐷ
