"Soobin çok teşekkür ederim." Bana sarıldı.
Gülümsedim ve bende ona sarıldım. Yeni sınıf kartına baktı.
"Yeni sınıfında da sorun çıkarsa yine bana haber ver tamam mı?"
Gülümsedi.
"Tamam söz veriyorum."
Müdürle çıkış saatinde konuştuğumuz için neredeyse tüm okul boşalmıştı.
"Hadi çıkalım çok geç kaldık." Dedim.
Tedirgin görünüyordu.
"Soobin, dikkatli ol lütfen."
Bir nefes verdim.
"Sorun olmayacak söz veriyorum."
Cevap vermedi, çıkış kapısına doğru yürümeye başladık, Kai sürekli etrafına bakıyordu belliki korkutmuşlardı ben ise bu durumu çok umursamıyordum.
°
Yaşadığımız sokağa geldiğimizde, Kai beni dürttü.
"Arkamızdalar."
Güldüm.
"Arkaya bakmadan evine git."
"Ama Soo-"
"Hayır Kai dediğimi yapacaksın."
Başını salladı ve evine girdi, onu kapıda bırakıp arkamı döndüm ve tartıştığım çocukla göz göze geldik.
Önceki gibi sırıttım. Yanında bir arkadaşı vardı. Onlara doğru yürümeye başladım, onlardan biri de bana doğru gelmeye başladı.
Telefonumu açıp 155'i tuşladım ve ekranı karşımdakine gösterdim.
"Birinin huzurunu veya sükûnunu bozmanın cezası var biliyorsun dimi?"
Yüzündeki sinir bozucu ifade gitmişti şimdi yüzünde allak bullak bir ifade vardı.
"Ne alaka? Aynı yoldan geçemez miyim?"
Güldüm.
"Ben yanlış anladım o zaman, yoluna devam et hadi."
İkiside nereye gittiklerini bilmiyor gibi yürümeye başladılar.
Gerçekten uğraşmaya değmez bir şeydi.
...ᘛ⁐̤ᕐᐷ
