Two Sleepy People / junew

★ huzuru paylaşmak

16022023

★

Chanhee kütüphanenin camlarla kaplı olan dış kısmından kimseyi görememişti. Okul kütüphanesi kulüp öğrencileri dışında zaten çok kullanılmazdı fakat bugün fazlasıyla boş görünüyordu. Okulun kapanış saatine denk geldiği için olabilirdi. Yinede tuhaftı.

"Kime bakıyorsun?"

Hyunjae'nin elindeki kahvesiyle birlikte yüzüne bakmadan içeri girmesiyle çok beklemeden takip etmişti onu. Juyeon'la neredeyse bir haftadır hiç konuşmamıştı. Uzaklaştırması hala devam ederken kendi hayatının yoğunluğundan artık her gece oturdukları o bank bile yalnız kalmıştı.

"Lee Juyeon'a."

Hyunjae anlıyormuşçasına sallamıştı kafasını gözleriyle koca kitaplık koridorunun sonunda uyuklayan bedeni işaret ederken.

"Her zaman orada uyur. Nasıl bir aşıksın sen? Bilmen gerekirdi."

Küçümseyici sorusuyla gülmüştü yanında duran siyahlar içindeki Chanhee.

"Her zaman uyumaz. Gerçekten yorgunsa uyur sadece."

Hyunjae şaşırmıştı bu ayrıntıyı bilmesine. Dalga geçiyordu yalnızca fakat Juyeon hakkında her şeyi sahiden biliyormuş gibiydi Chanhee.

"Ya da hastaysa..."

Dalgınca kurmuştu cümlesini. Gözleri uyuyan Juyeon'un üzerinden tek bir saniye olsun ayrılmazken Hyunjae görünmez olduğunu düşünmüştü. Önüne dönerken kahvesinden bir yudum almış ve tıpkı Chanhee gibi Juyeon'u izlemeye başlamıştı.

Okula gelmek yerine kütüphanede kalmayı tercih etmişti. Kararında Chanhee'nin bir süre okulda olamayacak olması etkili miydi bilmese bile pembelerinin siyaha dönüştüğü genç gibi siyahlara bürünmüştü.

Sanki yalnızca ikisinin bildiği bir yası paylaşıyorlardı. Chanhee'yi iyi bilirdi. Tıpkı onun Juyeon'u iyi bilmesi gibi. Fakat asla dünyasına dahil edebileceğini tahmin etmemişti.

"Hasta olabilir. Bugün derslere katılmadı bile. Kontrol etsen iyi olur."

Hafifçe gülümsemiş ve daha fazla bulunmak istemediği yerden girdiği gibi çıkması bir olmuştu.

Hyunjae yanından ayrıldığında Chanhee'nin ayakları kontrolü dışında hareketlenmişti sanki. Juyeon'un yanında bulmuştu kendini.

Kafasını öylece masaya yaslamış olan genç bedenin saçları örtmüştü gözlerini. Chanhee omzuna dokunmuştu ona seslenirken.

"Juyeon."

Fısıldamıştı yalnızca. Fakat saçlarının örttüğü gözleri yalnızca adını seslenişiyle açılmıştı halsizce.
Geri kapanmıştı sonra. Rahatsızca kıpırdanmış ve sormuştu.

"Efendim?"

"Sen iyi misin?"

Kafasını kaldırmadan omuz silkmişti Juyeon. Başı ağrıyordu. Bedeni yürüyemeyecek kadar ağırlaşmıştı sanki.

"Nasıl görünüyorum?"

Chanhee Juyeon'a cevap vermek yerine çektiği sandalyeye oturup kafasını tıpkı onun gibi yaslayarak sormuştu.

"Hasta?"

Juyeon kafasını olumlu anlamda sallamıştı itiraz etmeden. Chanhee gülümsemişti soğuk parmakları gencin alnında yer edinirken. Hafifçe irkilmişti Juyeon. Hissettiği soğuklukla hasta olan bedeni titremişti.

Chanhee bu denli soğuk muydu emin değildi fakat Juyeon'un ateşinin olduğuna emindi.

"Fazla ateşin yok. Biraz dinlenirsen daha iyi hissedersin."