Two Sleepy People / junew

★ veda

13032023

☆

"İyi geceler diyebilmek için çağırdım."

Juyeon'un uykulu meraklı gözleri, gökyüzündeki yıldızları kıskandıracak kadar parıl parıl parlarken Chanhee o güzellikte dalıp gitmekten korkarcasına yapmıştı açıklamasını.

Saf güzelliği ile karşısındaydı yine. Keskin gözleri, Chanhee'yi görünce hafifçe kıvrılan dudakları ve rüzgarda uçuşan saç tutamları...

Gözlerini Juyeon'dan alamayanın hayatı bir süredir bıçak sırtındaki yaşamından uzaklaşmıştı. Geri dönmemekte kararlıydı ki artık ruhundaki bela mıknatısından kurtulmuş kadar hafif hissediyordu.

Karşısındaki ruhu güzeli uyurken izlediği, kahkahalarını tutamayıp uykusundan ettiği gün artık hiçbir şeyin canını yakamayacağına emin olmuştu. Parmakları saf mutluluğunu sessizce paylaşan güzeller güzeli gencin saç tutamlarında gezinirken iyileşmişti.

Kaybedeceği hiçbir şeyi yoktu. Bunu hatırlatıyordu sürekli kendine. Uyku sorunları artık ortadan kalksada ne Juyeon iyi geceler demek istiyordu yanında huzuru bulduğu bedene, nede Chanhee.

Saatlerce aynı bankta oturup güneşin doğuşunu karşılamak...

Chanhee'nin uykulu bedeni gecenin erken saatlerinde banka çağırması ve gencin gelirmez gelmez dudaklarından dökülmesine izin verdiği cümle Juyeon'un nefesini kesmişti bu yüzden.

İyi geceler diyebilmek vedadan farksız gelmişti avuç içinde sıkı sıkıya tuttuğu yüzükler varken.

Kaşlarının çatılmasına engel olamamıştı.
Buna rağmen mutlu görünüyordu nedenini bilmediği bir heyecanla sarılı olan beden. Aldığı her nefeste gözleri doluyor ve elmacıklarını gösterek gülümsüyordu. Mutluydu daha öncede söylediği gibi.

Bu sefer canının cidden yandığını hissetmişti. Vedasını kabullenmek zor gelmişti ruhuna.

"İyi geceler Chanhee."

Kırgın cümlesi fısıltı gibi çıkmıştı. Karşısındaki bedenin özgür ruhunun biran için sonsuza dek yanında olacağına inanma aptallığına kapıldığı için suçlu olan kendisiydi.

Gülümsemeye çalışarak avuç içindeki yüzükleri uzatmıştı artık onları güvende tutabilecek olan Chanhee'ye.

Özgür ruh... özgür ruhların bir yeri olmazdı.

Önce Chanhee'nin uçuşan saç tutamlarının arasından zar zor seçebildiği gözleri bulmuştu yıldızları sığdırdığı gözlerini. Sonrasında zarif, soğuk parmakları kavramıştı yüzükleri.

"Artık yanında güvende olacaklardır."

Vedasını kolaylıştırdığı için sürekli dolan gözlerine inat samimiyetle gülmüştü cümlesine, fakat yüzükleri aldıktan sonra Juyeon'un uzattığı sıcacık elin boş kalmasına izin vermemişti. Soğuk parmakları tenine değdiği anda hissettiği soğuklukla titrediğine yemin edebilirdi. Hep fazla soğuk olmuştu sıcak Juyeon için. Fakat üşüse dahi hiçbir zaman sorun etmemişti bunu.

Önce parmakları arasındaki ince halkalardan birini geri bırakmıştı Chanheee. Sonrasında eğilerek gencin tüm huzuru sığdırdığı avuç içine bastırmıştı dudaklarını.

Bu bir teşekkür, ilanı aşk, sahip olduğu tüm sevginin somut bir kanıtı, geçirdikleri tüm uykusuz geceler ve mutluluğuydu...

Hiçbir şeyi olmayan, kaybedecek hiçbir şeye sahip olmayan Choi Chanhee, o gece Juyeon'un avcuna elindeki tek şeyi, varlığını, özgür ruhunu bırakmıştı.

Şafak sökerken karşı karşıya duran iki uykulu insan, birbirlerine iyi geceler demek için fazla aşık olan...
O gece iyi geceler diyebilmişlerdi birbirlerine.

☆

28032023