NE DENIN SEN? NE DEDIN SEEN?! Biraz sakinleri vurduğum yere bir buse kondurdum. Ultra mega utanmıştım. Gülerek bakıyodu bana, "Geçti mi?" Dememle güldü ve kafa salladı. Ama o kadar güzel güldü ki keşke hep gülse... "Tamam bundan sonra sana hep gülümserim." Ben onu dışımdan mi söylemiştim şimdi?!
"Pislik, sana da hiç iyilik yaramıyor!" Dedim sahte bir kızgınlıkla. Ama bana Nur' um demişti. Benim 2. İsmim Nur du ama devlet sırrı gibi sakladığım için , bilemedim. "Neden bana Nur um dedin?" Dememle güldü. "Ablam bana öyle seslenirdi. Ona hep çok değer verdim ana ablamı kanserden dolayı kaybettik." Sonlara doğru sesi kısılmıştı. Yanına gittim ve boyum elverdiği kadarıyla sarıldım. Saçlarımın arasından kokuyordu beni. Hoşuma gitmedi değil. Ama bana değer verdiğini mi söylemeye çalışıyordu? . "Bu arada kıskanman hoşuma gitti güzelim." Dedi Gülerek ama yerdim. Dicek bişey bulamayınca "Biz Sivas'tayken -" dudağımda hissettiğin baskı ile anlamıştım beni öptüğünü . "E sus ama artık." Dedi. Anlık bir cesaretle "Yalnız ben her çok konuştuğumda sen beni öpersen ben hiç susmam."
*Altay dan*
"Yalnız ben her çok konuştuğumda sen beni öpersen ben hiç susmam."
Ne dedi o! Hemen o çok sevdiği gülüşümü yerleştirdim "E bende sürekli öperim o zaman." Dedim sakın bir sesle ama içimde kelebekler uçuşuyor, kalbim güm güm atıyordu . Ama bir melodisi vardı.
EC-RIN , EC- RİN
Tam gidecektim ama "Akşam İrfan Abinin düğünü var . Gelmeye çalış. " Dedim ve boynuna bir buse kondurdum. O onaylarcasına mırıldanırken...
