" မိုးရှိလား မကြီး "
" အော် ရှိပါတယ်ကိုမောင်ရွှေ လာ လာ အိမ်ထဲဝင်ပါဦး "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ "
" နိုးနိုး နင့်တီလေးသွားခေါ်ခဲ့ဦး "
TV ထိုင်ကြည့်နေတဲ့နိုးနိုးကိုမိခင်ဖြစ်သူကခေါ်ခိုင်းလိုက်သည်။
" တီလေး "
" ဘာလဲ စောစောစီးစီး "
" တီလေးလူရောက်နေတယ် "
" ဘယ်သူလဲ "
" ဘယ်သူဖြစ်ရမှာလဲ ဟိုလူကြီးလေ "
" ဟာ တကယ်စိတ်ရှုပ်လိုက်တာပဲ "
" အစ်မတော်ကခေါ်ခိုင်းတာ မြန်မြန်ဆင်းသွားလိုက်ဦး "
" ဟုတ်ပြီ သွားလိုက်မယ် "
ဒေါ်မိုးနွယ်သည်မျက်မှောင်ကြီးကြုံ့ကာထသွားလေသည်။
" မိုး "
" အစောကြီးပါလား ဘာကိစ္စရှိလို့လဲကိုမောင်ရွှေရဲ့ "
" မိုးအတွက်ကိုယ်မနက်စာဝယ်လာပေးတာပါမိုးကြိုက်တဲ့မုန့်ဟင်းငါးပူပူလေး "
" ကျွန်မစောနကပဲမုန့်နဲ့ကော်ဖီစားပြီးနှင့်ပြီကိုမောင်ရွှေအိမ်ပဲယူသွားစားလှည့်ပါ "
" အော် ညီမလေးမိုးတဖက်ကဒီလောက်ထိတကူးတကဝယ်လာပေးတာကိုခုနကလည်းနဲနဲလေးစားလိုက်တာရယ်စားလိုက်ပါ ပေး ပေးပန်းကန်သွားထည့်ခဲ့မယ် နှစ်ယောက်အတူအေးဆေးစားကြ "
" ရပါပြီဆို မကြီးရဲ့ ကျွန်မသွားစရာရှိလို့ အားနာပါတယ် ကိုမောင်ရွှေရဲ့ကျွန်မအခုပဲအပြင်သွားတော့မို့ "
ဒေါ်မိုးနွယ်သည်ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့အပေါ်ထပ်ပြန်တက်ကာအိတ်နဲ့အင်ကျီကောက်ထပ်လိုက်ပြီးကားနဲ့ထွက်သွားလိုက်သည်။
" ကိုမောင်ရွှေ ညီမလေးမိုးကအလုပ်ရှိတယ်နဲ့တူပါတယ် အားနာလိုက်တာ "
" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မကြီးမိုးကအမြဲတမ်းတမ်းဒီလိုပါပဲကျွန်တော်ပွေမယူပါဘူး "
" ဦး စိတ်မရှိရင်နိုးပဲစားလိုက်မယ်လေနော် "
" ရတာပေါ့ ဦးလည်းအတူတူစားမယ်လေ "
YOU ARE READING
My Last Forever 🥀( Completed )
General Fictionနှလုံးသားထဲမှာထာဝရသိမ်းထားမယ့်ဒုက္ခလှလှလေး🥀
