" တီး တီး "
" မတုတ်ရေအိမ်ရှေ့မှာဧည့်သည်ရောက်နေတယ်ထင်တယ် သွားကြည့်ပေးပါဦး "
" ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ "
ဒေါ်တုတ်လည်းအိမ်ရှေ့သို့အပြေးလေးထွက်ခဲ့ကာတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
" သံစဥ်တို့ရှိလား မတုတ် "
" ရှိပါတယ်ရှင့် "
" ဟုတ်ကဲ့ "
ဒေါ်မိုးနွယ်လည်းအိမ်ဝင်းထဲသို့ကားမောင်းဝင်သွားလိုက်သည်။
" တီချယ်ပါလား "
" Morning ပါမကြီး "
" Morning ပါရှင့်တီချယ် "
" သံစဥ်ရော မကြီး "
" မနေ့ညတုန်းကတော်တော်နဲ့အိပ်မရလို့ထင်တယ်ညသန်းခေါင်လောက်မှအိပ်ပျော်သွားတာခုထိမနှိုးသေးဘူးတီချယ် "
" အော် မကြီးရုံးသွားတော့မို့လား "
" ဟုတ်တယ် တီချယ် ဘာစားခဲ့ပြီးပြီလဲသမီးနဲ့အတူစားဖို့မတုတ်ကိုပြင်ခိုင်းလိုက်မယ် "
" ဘာမှမစားခဲ့သေးပါဘူးမကြီး ( လူလိင် 🙄 )အဲ့ဆိုသံစဥ့်ကိုကျွန်မတက်သွားကြည့်ရတယ်မလား "
" သွားလို့ရပါတယ် တီချယ်ရယ် သွားပါ သွားပါ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ "
ဒေါ်မိုးနွယ်သည်အပြေးတပိုင်းလေးနဲ့သံစဥ်ရှိရာအခန်းသို့တက်သွားခဲ့သည်။
" မတုတ်ရေ သမီးနဲ့သူ့တီချယ်အတွက်မနက်စာပြင်ထားပေးလိုက်ဦးနော် "
" ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် "
" ကျွန်မသွားတော့မယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဂရုစိုက်သွားပါ "
ဒေါ်မိုးနွယ်သည်သံစဥ်အခန်းတံခါးရှေ့ရောက်တော့တံခါးကိုအသာလေးတွန်းဖွင့်ကာဝင်သွားလေသည်။မွေ့ရာကုတင်အညိုရောင် bear ရုပ်ကလေးအပေါ်ဝယ်တရှူးရှူးနဲ့အိပ်မောကျနေတဲ့သံစဥ်နားကိုခြေလှမ်းတိုးတိုးလေးနဲ့လျှောက်သွားခဲ့သည်။ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့မျက်နှာဖောင်းဖောင်းလေး ထူထည်းမဲနက်လှတဲ့မျက်ခုံးမွေးလေးတွေဆင်းနေတဲ့နှာတံသွယ်သွယ်လေးတွေရှုမဝတဲ့အလှတရားတွေချစ်ချင်စရာကလေးမလေးကိုဒေါ်မိုးနွယ်အတော်ကြာပြုံးပြီးငေးနေခဲ့သည်။ဝင်သက်ထွက်သက်လေးညအိပ်ဝတ်လေးအနဲငယ်ဟိုက်ကာနေတဲ့ရင်အတွင်းသားလေးတွေကမပေါ့်တပေါ်လေးကိုစောင်လေးဆွဲခြုံလေးလိုက်ကာသံစဥ်နဖူးလေးကိုအသာလေးနမ်းရှိုက်လိုက်သည်။နဖူးလေးမှာအထိအတွေ့နွေးနွေးလေးစံပယ်ပန်းရနံ့လေးနှာထဲရှိုက်မိသွားတဲ့အခါသံစဥ်တစ်ယောက်မျက်လုံးမပွင့်တပွင့်လေးနှိုးခဲ့စဥ်သူမမျက်နှာနဲ့တစ်လက်မလောက်လေးပဲခြားတဲ့ဒေါ်မိုးနွယ်ရဲ့ပြုံးပြီးသူမကိုကြည့်နေတာကိုမြင်ခဲ့တော့သည်။
YOU ARE READING
My Last Forever 🥀( Completed )
General Fictionနှလုံးသားထဲမှာထာဝရသိမ်းထားမယ့်ဒုက္ခလှလှလေး🥀
