Pinokyo Patronum

Zaman Geçiyor ( Part 2)

⌛⏳⌛🍀

Keyifli okumalar

Zaman benim için hızlı akıyordu ama Barlas için akrep ve yelkovan hiç hareket etmiyormuş öyle diyordu. Isteme, kına derken şuan melodi ve Yiğit'i düğün sabahına uyanmıştık. Yani bizim düğünümüze bir hafta kalmıştı. Bu akşam yiğitler beş günlük balayına gidiyor ve döndükten iki gün sonra düğünümüz vardı.

Aslında böyle olması iyi olmuştu benim açımdan rahat rahat gelinliğimi seçmiştim. Zaten ev ve eşyalarımız çok yeni olduğundan dekorda en ufak bir değişiklik yapmamıştım.

"Barlas hadi hayatım kalk"

"hımmm"

"Hadi diyorum kalk artık"

"Adel hayatım, gel biraz daha uyuyalım" demesiyle yüzüne doğru eğildim.

"Hadi dedim sana, bir hafta sonra karın olacağım bal az kaldı bugün düğüm günü " dedim. Hemen gözlerini açtı.

"düğün günü değil mi?" diyip hemen kalktı. Şaka gibi hemen uyanmıştık. Yatakdan çıkıp giyinmeye başlamıştı.

" Hadi hadi hala yatakdamısın sen" bide bana diyor.

"Barlas sakin olur musun? Yiğit'den daha heyecanlısın"

"söylenmede hadi giyin, Çocukların çantası hazır mı, akşam yine babamlar alacak değil mi çocukları" dedi gülümseyerek

"Evet alacaklar" dedim. Önder amcalar ara ara çocukları alıyorlardı. Birkaç gün kalıyordu orda çocuklar, neredeyse iki yaşına geliyordu ikizler  Artık konuşmaya başlamışlardı. Zamanın geçtiğinin en güzel kanıtlarıydı onlarda büyümeye başlıyordu.

Kapımız açıldığında içeri minik adımlarla Bulut girdi.

"Anne"

"Annem, günaydın bebeğim gel bakalım yanıma" demele yatağa geldi.

"Baba"

"oğlum, günaydın birtanem" diyip Bulut'un saçlarını öpüyordu.

"nanak' dan öp baba" demesiyle gülmeye başladık. Benim canım oğlum "yanak"a" nanak" diyordu yağmur ise "anak" diyordu.

"Hadi oğlum bizde kalkalım, buğün Yiğit dayı'nın düğünü var"

"melodi abla ile mi?"

"Evet" bazen şu çocukların sanki için kocaman birer insan kaçıyor laflara bak.

"oleyyyyy" diyip yatakdan inip odadan çıktı.

"normal de düğün ne demek diye sorması gerekmiyor muydu? Birde melodi abla ile mi? Diyor" dememle Barlas minik bir kahkaha attı.

Yatakdan çıkıp hazırlanmaya başlamıştık ailece. Kahvaltımızı yapıp yiğitlere geçecektik. Melodinin durumu biraz farklı olunca çünkü hala çekiniyordu. Ve yiğit 'in bu durumdan sıkılmasından korkuyordu.

Ailecek evden çıkmıştık sonunda. Kapıda önder amcayla karşılaştık.

" dedeeee" diye koşuyordu yağmur ve Bulut. Hemen eğilip kollarını açtı önder amca.

"canlarım benim" diyip sarmaladı. Sonra kucakladı ikisini birden ayağa kalktı.

"günaydın" dedik Barlas'la aynı anda.

"günaydın çocuklar" dedi gülümseyerek. "alıyorum torunlarımı akşam düğünde görüşürüz"

"görüşürüz" dedik. Bizde yiğitlere doğru yol aldık. Çok yakın olduğumuz için yürüyüş mesafesinde evlerine vardı. Kapıyı çalma la Yiğit in kapıyı açması bir oldu.