Whisper of an Angel (COMPLETED)

Chapter 13

"It's been a long time, how are you?" Jake asked, tanging mapait na ngiti na lang ang naisagot ko. "I'm sorry." malumanay niyang sabi.

"For what?" Patay malisya kong tanong.

"For all the pain I made you feel." tugon niya. I feel his sincerity.

"No, it's okay. Medyo matagal na rin naman, besides masaya na ako." I answered.

"I'm glad to hear that." he said followed a smile. Napangiti na lang rin ako bago abutin ang isaw. "I miss this kind of bond, Pauline." Jake said, awtumatiko akong napalingon sa kanya nang marinig ito.

"Bond?" Naguguluhan kong tanong.

"Yes, have you forgotten? This kind of bond is our favorite thing to do, no'ng tayo pa." Unti unting nawala ang ngiti sa labi ko. Hindi ko alam, hindi ko maintindihan kung nananadya ba s'ya o ano. "Oo nga pala, I have something to say." He added.

"Spill it then."

"I'm getting married." sambit niya na nakapagpatigil sa akin. "My father decided na pakasalan ko ang anak ng kaibigan nya." Kuwento niya.

"Talaga?" Tanong ko na para bang ngayon pa lamang narinig ang mga salitang 'yon.

"Yes, and I like her.' anang ex kong si Jake habang may malapad na ngiting nakakurba sa labi.

Nakangiti man ay hindi ko nakitaan ng saya ang ngiti niya, maging ang mga mata niya ay wala. Anong ibig sabihin nito?

"Really?"

"I actually don't know." may halong lungkot niyang sabi.

I raised my brows. "You said, you like he-"

"I don't know because until now, mahal pa rin kita." Pagputol niya sa sasabihin ko na muling nagpatigil sa akin.

Hindi ko alam, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Bakit tila may nabuhay na kung ano sa puso ko? Hindi ba dapat galit ang maramdaman ko dahil sa ginawa niya?

"I-I'm sorry." sambit ko.

Mabilis akong tumakbo palayo kay Jake. Nang makarating sa bahay ay dumeretso agad ako sa cr, naupo ako sa bowl at saka umiyak.

"Ano ba 'tong nararamdaman ko? Bakit ganito?" Tanong ko sa aking sarili.

Napalingon ako sa short ko nang mag-vibrate ang cellphone ko, tumatawag si Levi.

"H-hello?" Bungad ko.

[L-love? Umiiyak ka ba?] Tanong ni Levi mula sa kabilang linya.

"Ah, hindi, ah. Tumatawa nga ako, e." Papeke akong tumawa.

[Puwede ba tayong magkita bukas? May sasabihin ako] sambit niya.

"Sure, sure. Wala naman akong gaga—hello?........Love?........hello?" Malalim na buntong hininga na lamang ang napakawalan ko nang putulin niya ang linya. "Kinakabahan ako." walang gana kong sabi.

Umangat agad ang tingin ko sa pinto nang marinig ang sunod sunod na katok mula rito, agad kong pinunasan ang aking mga luha bago binuksan ito binuksan. Hindi na ako nagulat nang makita si Ate Mina.

"A-anong nangyari sa 'yo? Bakit ka umiiyak?" May pag-aalalang tanong nito sa akin.

"W-wala, bakit ako iiyak?" Taas kilay kong tanong bago ako lumakad sa harap niya, ibinagsak ko agad ang katawan ko sa kama, hinila ko ang comforter sa paanan ko at itinalukbong.

"Ano bang nangyari?" Muling tanong niya, naramdaman ko pa ang mahinang pag-tapik niya sa hita ko. "Sabihin mo sa akin, para alam ko." Pangungulit pa nito.