Whisper of an Angel (COMPLETED)

Chapter 14

"Really?" Hindi makapaniwalang tanong ng kaibigan kong si Aurora.

"Grabe naman ang ina mo, hindi ba puwedeng tanggapin na lang? Sinampal ka pa talaga." si Niña.

Walang salitang lumabas sa bibig ko, nanatili akong tahimik hanggang sa matapos ang klase. Pagka-labas ko ng campus, hindi ko inasahang makikita ko si Jake. Kasama niya si Kuya Rodel, palagay ko ay sila ang susundo sa akin.

"Anong ginagawa mo rito?" Walang gana kong tanong nang magtapat kami.

"My dad wanted me to pick you up." Sagot niya.

Bumuntong hininga ako't umirap bago tuluyang pumasok sa loob ng kotse, nang akmang sasakay na si Jake ay sinarado ko agad ang pinto.

"Kuya Rodel, tara na." Sambit ko sa aming driver, hindi naman na s'ya nagreklamo. "Paki-hatid po ako sa San Juan." sambit ko.

Nilingon ko ang kinatatayuan ngayon ni Jake, napakunot ang noo ko. Wala man lang akong nakitang inis o galit sa mga mata niya, para bang masaya pa siyang iniwan namin s'ya ro'n.

Medyo may kalayuan ang San Juan sa AU kaya ilang minuto rin kaming bumiyahe. Nang makarating sa anggake ay agad kong nakita si Pao, bumaba agad ako at dahan dahang naglakad papalapit sa kanya.

"Love!" Tawag ko sa kanya, nilingon niya ako. "Kanina ka pa ba?" Tanong ko, umiling s'ya. "Sandali lang, pauuwiin ko lang si Kuya Rodel." Paalam ko sa kanya, tumango lamang s'ya.

Napansin ko ang pagiging tahimik ngayon ni Pao, ni wala man lang kahit isang salita na lumabas sa bibig niya.

"Kuya Rodel, mauna na po kayong umuwi." Sambit ko.

"Ay! Hindi puwede, e. Mapapagalitan ako ng Mommy mo." tugon niya. "Pero kung gusto mo, lalayo muna ako para makapag-usap kayo." Sambit ni Kuya Rodel, napatango naman ako't napangiti.

"Sige po, salamat!"

Habang naglalakad pabalik kay Pao, napansin ko ang isang pamilyar na lalaking dumaan sa harap niya. Sinundan ko ito ng tingin hanggang sa tuluyang makalayo, eksakto namang na sa harap na ako ni Pao.

"Sino 'yon?" Tanong ko.

"Mukha bang alam ko?" Masungit niyang tanong.

"M-may problema ba tayo?" Tanong ko, dahan dahan kong ipinantay ang aking mukha sa mukha nya. "Sabihin mo para maayos agad natin." dagdag ko.

"Bakit bigla mo na lang akong binabaan kagabi?" Tanong niya habang ang tingin ay nakapako sa kung saan.

"H-ha? Anong ibinaba? Ang alin?" Naguguluhan kong tanong, nilingon niya ako't tinaasan ng kilay. "A-ah! Yung tawag ba?" Tanong ko, tumango naman s'ya. "Bigla kasing dumating si Mommy, at narini-"

"Ano 'yan?" Pagputol niya sa sasabihin ko, agad akong yumuko at tinakpan ang aking kaliwang pisngi nang mapansin niya ang pasa sa mukha ko. "Sinaktan ka ng Mommy mo?" Tanong nya, imbes na sumagot ay nanatili na lamang akong tahimik. "Sabihin mo sa 'kin." dagdag pa niya.

"A-alam na ni Mommy ang tungkol sa atin." mahina kong usal habang nakayuko.

Napansin kong iniangat ni Pao ang mukha niya kaya napatingin ako rito, bakas ang gulat at pagtataka sa reaksyon nito.

"P-paano?" Tanong niya habang nanlalaki ang mga mata.

"That's the reason kung bakit ibinaba ko agad ang linya ko, narinig nya na naguusap tayo." Tugon ko.

"A-anong sabi niya?" Muling tanong niya, bakas sa boses at ekspresyon niya ang pagka-interest.

"N-nagalit, gusto n'yang hiwalayan kita." Sambit ko, mabilis namang nagbago ang reaksyon nya. "M-may sasabihin pa ako." dagdag ko.