Bölüm şarkısı - Yaşlı Amca~Ve Ben8. Bölüm: AİLE SICAKLIĞI
Mavi ışık hüzmelerinin gözlerimi delip geçmesiyle yavaş yavaş açtım gözlerimi. Başta bulanık görsemde her şey netleşmeye başlıyordu. Mavi ışığın etkisi dün geceye göre azalmış fakat kapalı olan perde sayesinde hâlâ fark edilebiliyordu.
Bakışlarım etrafta gezindi, yüz üstü yatan ve bu yüzden dudakları hafif büzülmüş Aras'da takıldı gözlerim. Yavaşça olduğum yerden doğruldum ve yataktan kalktım. Önce ışığı kapattım, sonra pencereye doğru adımlayıp perdeyi açtım. İçeriye dolan güneş ışıklarıyla yazı ne kadar sevdiğimi tekrar tekrar hatırladım.
İnsanlarda anlam veremedeğim saçma bir kış sevgisi vardi. Kim götü donarken bir mevsimi romantik bulabilirdi ki? Saçmaydı işte, biri öyle söyleyince diğeri ona katıldı düşüncesini ona göre yuvarladı ve 'kış çok romantik', 'çok seviyorum' diye gezmeye başladılar. Yazın romantikliğini bilmem ama kesinlikle insanı mutlu eden bir mevsimdi. En güzeli de arkadaşlarla her vakit takılabilmek. Ki hayatının tamamı kardeşi gibi gördüğü arkadaşlarından oluşan bir insan için nitmetden başka bir şey değildi.
Aras'a doğru döndüğümde ışıktan rahatsız olmuş, battaniyesini uyku haliyle kafasına çektiğini fark ettim. Onu umursamadan odadan çıkıp yerini bildiğim banyoya doğru ilerledim. İşelerimi halledip banyodan çıktığımda kapı da Kemal amcayla raslaştım. Kaşlarını çatıp bana baktığında gülümseyip "Günaydın," dedim sevecen bir sesle. O da aynı şekilde gülümseyip "Günaydın," dedi.
İşi acil olsa gerek bir şey sormadan banyoya girdi, bende salona doğru adımladım. Hiç çekinmeden evi, kendi evimiş gibi kullanıyordum. Herkeste kolay kolay olmayan bu özelliğimi seviyordum açıkcası. Eğer utansaydım yataktan bile çıkmazdım çünkü.
Kendimi sık sık oturduğum tekli koltuğa bıraktım. Uyuşuk olan bedinimin iyicene açılsın diye bekliyordum ama hareketlenmeden de bunun olmayacağının farkındaydım. İçeriye Kemal amca gelince yayılmış bedenimi biraz dikleştirdim. Diğer tekli koltuğa benim oturduğum gibi oturdu ve kafasını bana çevirdi. "Akşam burada mı kaldın oğlum?" diye sorunca kafamla onu onayladım ve konuşmaya başladım.
"Dün Aras ve arladaşları ile raslaştık ve beraber takıldık. Aras'da sizde kalmam için ısrar edince ben de kabul ettim." dediğimde kafasını aşağı yukarı sallayıp kaşlarını kaldırdı.
"İyi yapmışsın," dedi ve ayağa kalktı. Yanıma gelip başımın üstünü öpünce, beklemediğim bir şey olduğu için yüzüne afallamış bir şekilde baktım. Kemal amca ise sadece gülümsedi. "Hadi kalk beraber kahvaltı hazırlıyalım," dedi.
Kemal amcayı kafamla onayladım. O önden mutfağa geçerken benim yüzümde ise anlam veremediğim bir sırıtış oluşmuştu. Açıkcası farklı bir şekilde beni mutlu etmişti bu hareketi. Bende arkasından mutafağa gittim.
Beraber bir yandan sohbet ediyor, bir yandan da kahvaltı hazırlıyorduk. İçimde yeşeren bu değişik hiselere ne ad verilirdi bilmiyorum ama mutlu hissettiğim kesin olan bir şeydi. Kemal amca son olarak yumurtayıda hallederken ben ikimizin çayını dolduruyordum. Çaydanlığı ocağa koyup sandalyeye oturacağım sırada bir çocuk gibi mutfağın kapısında Aras göründü. Uykulu bir şekilde bize baktı ve masaya doğru ilerleyip oturmak için harektlendiğim sandalyenin yanına oturdu. "Günaydın," dediğinde uykuku sesi mutfağı doldurdu.
Kemal amcayla karşılık verdiğimizde masanın ortasına sucuklu yumurta inmişti. Kemal amca da masya oturunca aklıma gelen şeyle ayaklandım. Aras'a da çay doldurdum ve yerime geçtim. Aras bana döndü ve yeşillerini üzerime dikti. "Gittiğini sanmıştım," dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ IŞIK ALTINDA|BXB
Novela Juvenil"Büyük bir sarsıntı ve ardından gelen artçılar... Hangisi tam olarak etkilemişti benim hayatımı? Kimi suçlamam gerek içinde olmadığım geçmişin cezasını çekerken?" Deprem sonucu ailesini kaybeden bir çocuk, dayısı ile yaşamaya mecbur kalırken öğrendi...