Chasing my Wildest Desire

Chapter 10

I don't know what happened. But today, I wake up with still have a heavy heartache inside my chest. I look around and I realized that I am inside my room. Napatingin ako sa salamin sa harap ko, my eyes are swelling. Bigla ko tuloy naalala ang lahat kahapon. Parang kinakain ako ng buong sistema ko nang maalala ang nangyari.

I bit inside of my cheek. Parang gusto ko nalang ulit umiyak pero nilalabanan ko ang sarili ko. Ayokong masanay ulit ako na umiyak ng umiyak. I never thought of remembering everything that includes him was regretful at all. Gustong-gusto ko makaalala pero hindi ko inisip na kasali pala siya sa dati kong buhay na 'yon.

Like the sky, memories are clear but everything's is fading on it's own. It's painful. But what I can do?

Does he know? If yes, then is everything happening to us now is just an act? Do I need to stay away? No. I am determined. If this is what he wants to happen then I'll accept it.

Tears rolling down in my cheek again. I wiped it and tried to smile. Pagod na ako, matanda na rin para sa mga bagay na ganito. Kailangan ko lang magpaka tatag para sa natatanging pamilyang naiwan sa akin. Gusto ko ulit lumayo at tumakbo but what can I do?

Kinusot-kusot ko ang mga mata ko at agad ng bumangon. Pagka labas ko ng kwarto ay nandoon na si Enzo sa lamesa, kumakain. Napangiti ako saka hinalikan siya sa pisnge. Pinahirap niya ito kaya napanguso ako. Nagulat ako nang makitang madaming nakalatag sa lamesa. Hindi ito pang karaniwang umagahan namin.

The first come that comes on my mind was him.

“Coffee?” I got goosebumps when a familiar baritone filled my ears.

I suddenly felt pain in my heart. Kinakabahan ako na hindi ko alam. Ngumiti ako sakanya saglit saka kinuha ang baso. Umiwas din ako ng tingin pero hinawakan niya ako sa panga at kinindatan.

Napalunok ako ng hinanap niya ang mga mata ko. My heart beats fast when he finally caught my eyes. Kinabahan ako kaya natulak ko siya. Tumingin kaagad ako sa kapatid ko pero mukhang wala siyang pakialam sa nangyayari. Nang makaupo na ako ay nahuli ko ulit ang tingin ni Chase.

He was smirking.

He sat in the seat as soon as I sat. He was leaning in the chair while watching me intently. Mas lalo lang akong kinabahan. Pinahiran ko ang butil ng pawis na tumutulo mula sa aking noo. Kinagat ko ang labi ko dahil sa hiya. Umagang umaga, Bree.

Kumunot ang noo ko nang makaupo ay kumuha siya ng plato saka nilagyan iyon ng kanin saka bacon, sunny side up egg, hotdog tsaka sausage na niluto niya raw kanina habang tulog ako. He gave me a smile when he finally put it in front of me. Halata sakanya na nag eenjoy siya sa mga reaksyon ko bawat kawalang hiyaang galaw na bininitawan niya sa akin.

“Busog pa ako,” his lips pursed as well as mine.

“Eat that, I made an effort just to make that for you.” he chuckled but it sounds like he was trying to guilt tripped me.

“Sana ginising mo nalang ako para hindi ka maabala. At bakit ka ba nandito?” umawang ang labi niya.

“You were sleep so deeply, I don't wanna disturb you...”

Ngumuso ako saka umirap. Ayaw ko sanang kumain pero mahirap namang tanggihan kapag nasa harap mo na ang pagkain, lalo na't minsan lang ako nakakain nito. Sinulyapan ko ulit siya nang makitang pati si Enzo ay nilalagyan niya rin ng pagkain. The only thing that he didn't apply to Enzo's plate was hotdog. Kukuha na sana ako para lagyan si Enzo sa plato niya ngunit naunahan niya ako.