Derin bir boşlukta kayboluyordum. Benim yıllar sonra ilk defa kalbim acıyordu.
kalbimin tam ortası sızlıyordu.ben ilk defa çaresiz hissediyordum. bağıra bağıra ağlamak istiyordum ama içimdeki katiller buna bile izin vermiyordu.birisi sanki kalbimi eline almış sıkıp sıkıp duruyordu.
nefes alıyordum ama tam şurası artık ölüydü.
Burak'ın kollarındaydım arkama dönemiyordum.
ben miniğimi orda görmek istemiyordum.
İçimdeki çocuk bir kere daha çığlık attı.
Vücudum titredi
Burağı ittirip arkamı döndüm.bunun gerçek olduğuna inanmıyordu kalbim. kabul ettirmek istercesine yere çömdüm.onun her zaman sıcacık olan yanaklarına dokundum
Buz gibiydi
Elime kan bulaştı
Saçlarına dokundum yavaşça okşadım.hep korktuğunda dizime yatar saçlarını okşatırdı.
o korkmasın istedim.
"ablacım korkma tamam mı?"
Sesim buz gibiydi
Saçlarından yanağına kaydı elim sonra kalbine. Kulağımı kalbine dayadım miniğim ölmesin istedim.o korkmasın istedim.
Ses yoktu
Sıla'nın yanından her geldiğinde, heyecanlı heyecanlı birşeyler anlatırken güm güm atan kalbi artık susmuştu
"b,burak o ölmüş mü?"
Kulağımı kalbinden çektim kanlı yanağına sulu bir öpücük bıraktım.
"doruk hadi kalk ablacım bak öptüm seni"
Sesim titredi.
Çocukken hep beni öperek uyandırırdı. Bir sabah yanıma gelip öpmedi,saatlerce gelmesini bekledim ama gelmedi.merak edip yanına gittiğimde ateşler içinde yanıyordu dokundum gözünü açmadı, bağırdım gözünü açmadı,ağlayarak ambulansı ararken gözleri kapalı gülüp
"abla öpsene niye öpmüyon deminden beri bekliyorum.öpersen açarım gözlerimi"
demişti.ondan sonraki her gün, her sabah artık onu ben öperek uyandırıyordum.
Kalbim atmayı bıraktı
Beynim onun yokluğuna inandı
İnanmayı reddetti
Ama olan birşeyi reddetsede hiçbirşey değişmezdi.
Gözlerim doldu
Yaş akmadan geriye gitti.
Ağlamak senin hakkın değildi Sare.
Gözlerimi kapattım ve ona sımsıkı sarldım bir daha sarılamayacakış gibi sımsıkı sarıldım yarınımız yokmuş gibi.
Yarınımız yoktu
İçimden küçük sırrımızı geçirdim.
"acıların kalbime kalbin benim kalbime"
"küçüğüm acıların benim kalbime gelsin"
"acımasın kalbin,kalbin kalbime değsin"
Küçücüktük babam beni her yaraladığında gelip sarılırdı. kulağını kalbime dayar
"abla acıların kalbime,kalbin benim kalbime. Acıların bulut olsun geçsin" derdi.
Dışımdan tekrar ettim
"bulut olsun geçsin,acımasın canın"
Yanağını son kez öptüm.
miniğimle vedalaştım.
son kez onun kokusunu içime çektim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yangınlar Bize Mi Ağlar?
أدب المراهقينElimdeki silahın şarjörünü değiştirdikten sonra onun işaretini beklemeyip arkamdaki adamlara dört parmağımı kaldırarak ileri işareti yaptım.Oyunun kurallarını şuan yeniden yazıyordum.Kafamı kaldırıp ona baktığımda zaten bana baktığını fark ettim. . ...
