Uni
"သား"
"အော်မာမီခနနော် ကလေးဘောင်းဘီလဲတာလုပ်ကူလိုက်အုံးမယ်"
မာမီလာပြောတော့သွေးက
"ရပါတယ် ကိုအာရို ပြီးလည်းပြီးနေပြီလေ"
"ဒီတိုင်းရောက်လာတာပါ ကလေးတွေကတော်"ငယ်သေးတာပဲနော်"
ဂေဟာမှူးမှပြန်ဖြေလာသည်။
"ဟုတ်တယ် ကလေးတွေကသနားစရာလေးပါမိဘတွေကမကျွေးမွေးနိုင်လို့စွန်ပစ်ခဲ့ကြတယ်"
အဲ့လိုပြောတော့သွေးဝမ်းနည်းမိသည်။မာသယ်ကသူ့ကိုပြောတာမဟုတ်ပေးမဲ့သူလည်းအဲ့လိုပဲမလား။
သွေးလက်ထဲက ကောင်းကောင်းလေးကတော့နို့လည်းစို့ပြီးဗိုက်ဝတော့အိပ်ခါနီးနေပြီ။ဖင်ေလးပုပ်ေပးပြီးသီချင်းညီးေပးေတာ့မျတ်လုံးလေးမှေးနေပြီ။
"ကလေးတောင်အိပ်နေပြီချလိုက်တော့လေသားရဲ့"
မာသယ်ကြီးပြောလာတော့သူလည်းဘေးနားကသူ့အိပ်ယာသေးသေးလေးထဲချခါနီး ကလေးကလန့်သွားပြီးသွေး အိင်္ကျီကိုစုပ်ထားသည်။သွေးလည်းချီလျက်ကုန်း"လေးဖြစ်နေသည်။
*ကျစ်လုံးတစ်နေတာပဲကိုင်ရိုက်လိုက်ရရင်ဖြင့်*
မာန်စိတ်ထဲကနေတွေးပြီးသွေးရဲ့လုံးတစ်တစ်လေးကိုပစ်မှားနေမိသည်။
သွေးလည်းကလေးကိုဖြေး"လေးချပေးခဲ့သည်။အိပ်နေပုံလေးကကား"လေးနဲ့ ချစ်စရာကောင်းလွန်းသည်။
"မာသယ် သားအရှေ့ဆောင်ပြန်သွားတော့မယ်နော်"
"အေးသားမာသယ်ပြောစရာရှိသေးလို့မပြန်သေးနဲ့အုံးနော်"
"ဟုတ်ကဲ့"
သွေးအရှေ့ဆောင်ကိုပြန်လာတော့မာန်ကလည်းလိုက်လာသည်။မာန်နဲ့ကသွေးလည်းတောတော်ခင်နေပါပြီ။
"ကိုအာရိုကဒီမှာအမြဲလာတာလား"
သူအစချီမေးမိသည်။
"ဒါပထမဆုံးပဲ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
သူအနူးညံ့ဆုံးပြန်ဖြေမိသည်။သူဘယ်သူ့ကိုမှမနူးညံ့ူးညံ့ဖူးဘူး
"အော်"
နှစ်ယောက်ကြားပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားသည်။
"သား"
"အော်မာမီ ပြန်တော့မလား"
"အင်းသားအိမ်မှာလည်းအလုပ်လေးတွေထားခဲ့မိတယ်"
