/Acı tatlı / Yarı Texding/

Bölüm:4 "Derindeyim"

Yeni bölüme hoş geldiniz iyi okumalar🌺🌼

_______________________________________

Beğenmeyi,oy atmağı,yorum yapmayı ve takip etmeyi unutmayın☺️🖤🖤

_______________________________________

O adımın babası söze girdi

"Allahın emri,peygamberin kavli ile kızınız Lunayı"

dediği gibi kapı çalındı,normal olarak gidip kapıyı benim açmam lazımdı,mutfakdan çıkdığım gibi,o adamla göz-göze geldim,geldim dememe bakmayın 1-saliselik bir göz tokuşmasıydı.

Mutfakdan çıkıp kapıya doğru ilerledim ve kapıyı açdım,açdığım gibi karşımda Baranı gördüm,gördüğüm gibi kapıyı çarpıp kapatdım ve arkamı dönerek kapıya yaslandım yüzümde şaşkınlık vardı.

Kapının sesini duydukları.için bir anda her kes bana bakdı,o adam aniden kalktı ve şaşkınca "bir şey mi? oldu"diye sordu.Ben bir cevap veremeden Baran bağırmaya başladı.

"Luna!aç kapıyı"

Bu sesi duyan o adamın kaşı çatıldı
hemen yanıma geldi beni hafifce itdirerek kapıyı açtı ve karşısında Baranı gördü.Baranın elinde çiçek ve yanında da ailesi vardı .Bunu gördüğü gibi arkaya döndü ne olup bitdiğini sorgular gibi babama bakdı.

Baran babama bakarak dedi

"Avşar amca?!bu ne demek?!"

O,adam yumruğunu sıkıp Baranın üsdüne ben göstereceğim ne olduğunu der gibi gidiyordu ki,babam izin vermedi.Baranın kolundan tutdu ve dedi:

"Baranla ben konuşacağım,sizde gidin Yağız"

Yağız Baranın babasıydı,Baranla babam konuşmaya,baranın ailesi ise evlerine gitdi.Bende mutfağa geçdim kızlar yine kapı dinliyorlardı elbet.İkiside şaşkın halde bana bakıyorlardı.Onlarda ne olup bitdiğini anlamamışdı.Geçip her birimiz bir yere oturduk,Mona olanları Sofiyaya anlatıyordu.Sofya deliye dönmüşdü.Oraya geliyorum diye tutdurmuşdu.Sofiyanın evi zaten yakındı 5 dakikadan sonra kapı çalındı belli ki,Sofiyaydı çıkıp kapıyı açmağa gitdim.

Sofiyanın ağzında maskeyle bitkin gözleriyle bana bakıyordu,onunla birlikde mufağa geçdik.Her birimiz bir sandalyede oturmuş,mal-mal bir birimizin suratına bakıyorduk arada Sofiyanın hapşurması ile sesizlik bozuluyordu.Misafirlerin yanında annem vardı.Babam hayla gelmemişdi.Bir anda mutfağın kapısı açıldı.O adam tam karşımızdaydı,neden bilmiyorum amma afallamışdım.Birden söze dahil oldu:

"Merhaba,nasılsınız kızlar"

Mona onun yüzüne sana ne der gibi bakıyordu.Sofiya ise amına koyayım görmüyürmusun hastayım anlamlı bakışını atıyordu.Birden ne hikmetse kendini tanışdırmak aklına gelmişdi.

"Bu arada kendimi tanıştıramadım ben Aras"

Narin hemen kinayeli bir şekilde dedi:

"Memnun olduk"

Sofiya onun oturması için masaya davet etdi.O ise rahatınız bozulmasın diyerek kabul etmedi.Ben ise olanları dinliyor sesimi çıkartmıyordum.Birden Aras bana hitaben dedi:

"Pek konuşkan değilsin qaliba"

benim cevap vermeme gerek kalmadan Mona lafa girdi.

"Tanımadığımız insanlarla pek konuşmayızda!"

O ise mimiksiz bir şekilde cevapladı:

"Tanşıyoruz işde"

Birden kapı tıklandı hemen ayağa kalkdım,Arasın yanından hızlıca geçip kapıyı açmak için mutfakdan çıkıp salona geçip kapıya doğru ilerledim.Açdığımda karşımda babam vardı.Arasın ailesi baya bir zaman beklemişdi.Bu kadar ısrarcı olmalarının sebebini merak ediyordum.Babam gidip koltukda oturdu.Aras da kendi yerini almışdı.Hemen kızların yanına geçdim.Sofiya kafasını Monanın kucağına koymuş uzanıyor.Narin ise,Sofiyaya ilaç hazırlıyordu.