6 DRAWES, AND A COTTON PRINCE |TAEKOOK

~Dönüş~

JUNGKOOK

Taehyung hâlâ beni öperken ellerim onu boynuna dolanmıştı. Ben kendimi kaptırdığım, Tae'nin ise ellerinin belimde taht kurduğu dakikalarda önümün açıldığı bariz bir şekilde hissetmemle ellerim geri hırkanın uçlarına gitmişti.

Tae benden ayrıldığında ikimiz de soluk soluğaydık. Kızarmış dudakları ve dağılmış saçlarıyla zaten tapılası iken şimdi daha da tapılası olmuştu.

"J-jungkook..."
"T-tae... benim ayakkabılarım yok. Ne yapacağım?"

Beni anında kucağına alması ile afalladım.

"Gidiyoruz."

Sesimi çıkartmadım. Çünkü cidden yürüyemezdim. Hem yerim de rahattı?

Eve geldiğimizde beni merdivenlere bırakmıştı. Kapıya bakarken derin bir iç çektim.

"Cüceyken bu kadar küçük gelmiyordu bu ev."

Ikimiz de gülmüş, eve girmiştik. Bütün herkes bana bakınca utanıp koltuğa oturdum.

"AMAN TANRIM JUNGKOOK BİR AFET OLMUŞSUN BEBEĞİM!"
"Jimin-?"
"O anlamda demediğimi biliyorsun Yoongi. Üstelik neden kıskanıyorsun ki? Hıh!"
"Durun bir. Didişmeyin. Jungkook, Taehyung. Anlatın. Nasıl oldu bu?"

Oturup baştan sona tüm her şeyi Namjoon hyunga anlatmıştık.

"İşte sonra Jungkook yerde cıbıldak yatıyord-"
"HEY!"

Herkes gülerken bense kızarıyordum.

"Tamam tamam. Özele girmeyin çocuklar."
"NAMJOON HYUNG SEN DE Mİ!"

Herkes daha da gülerken Tae konuşmaya başladı.

"Jungkook eski haline döndü dönmesine? Annesi... Annesine ne diyeceğiz?"
"Anlatın gitsin bence. Fazla kastınız kız! Hayat bu kadar uzun değil valla!"
"Hayır hayır. Siz Jin'in dediğine bakmayın. Tae ile gidersin Jungkook, babası ile oturur konuşursunuz. Yarın da annesi geldiği zaman iyi bir yüzleşme geçer aralarınızda."
"Bence de öyle yapalım Jungkook, Namjoon haklı."
"O zaman biz yavaştan kalkalım çünkü anca gideriz."

Biz kalktığımız sırada Jin ile Hobi'nin muhabbeti ile yerin dibine girdim.

"Gurbete gitmeye ne de meraklı görüyor musun Hobi?"
"Tae de bir şey demiyor bebeğine."
"E haklı napsın? Gördü gül gibi çocuğu ilk gece için gün sayıyordur kesin"
"JİN, HOBİ! TÜM EVİ BU HAFTA SİZ TEMİZLİYORSUNUZ!"

Ikisinin Namjoon hyunga yalvarması boşa çıkmıştı...

Bizi uğurladıktan sonra ormandan çıkmak için yürümeye başlamıştık bile. Üst üste giydiğim 5 çorap ayakkabı niyetini bir nevi görmüştü.

Biz hâlâ yürürken Tae'nin sorduğu soru aklımı karıştırmıştı.