Van Mij Zijn

Intro - 2.

Biertje in mijn hand, een aantal shotjes achterover en een paar dansende meiden om mij heen. Top.
Alles is top, behalve het feit dat al die meiden mij niets kunnen schelen. Ze zijn mooi, en op hun lichamen is zeker niets aan te merken. Maar mijn aandacht trekt hun niet. Mijn aandacht ligt meer bij een blonde jongen die naast mij staat te dansen. Eerlijk gezegd weet ik niet eens waarom hij mijn aandacht trekt. Het is een jongen, en zover ik weet ben ik niet gay. Ik heb er wel eens over nagedacht, dat wel. Jongens hebben altijd al wel iets gehad. Maar nooit heb ik er echt bij stilgestaan. Fantasieën zijn fantasieën, daar is niks mis mee.
Maar dit keer lijkt het wat anders te zijn dan alleen fantasieën. Ik voel mij daadwerkelijk aangetrokken tot die jongen. Mijn lichaam en hoofd schreeuwen om naar hem toe te lopen. Hij is knap en staat alleen. Bij een meisje had ik allang naar haar toe gelopen, een drankje aangeboden en hier weg geweest.

Ik kijk rond mij heen en merk op dat Rob en Koen er al vandoor zijn. Alleen Raoul staat er nog; de papa van de groep. Net als vanmiddag legt hij zijn hand op mijn schouder waardoor ik hem afwachtend aankijk. De hand op de schouder is een klassieke Raoul-actie aangezien hij op die manier aan wilt duiden dat hij serieus is en wat wilt zeggen.
"Ga gewoon op hem af Milo. Ik denk dat je het zelf niet doorhebt, maar hij heeft jou kant ook al een paar keer opgekeken" Spreekt Raoul me toe. Op zijn gezicht staat een vriendelijke, aanmoedigende, glimlach. "Wat is het ergste dat er mis kan gaan? Hoogstens is hij niet gay" Gaat Raoul verder. Over mijn lippen verlaat een zucht. "Ik ben ook niet gay..." Ik spreek het uit alsof ik mijn eigen woorden niet eens geloof. Ik weet helemaal niet of ik gay ben, maar ik heb geen zin om er op dit moment of in deze situatie een label op te plakken. Als ik nu met een jongen wil, en hij dan ook natuurlijk, dan doe ik dat. Daar hoef ik voor mezelf geen label voor te hebben.

"Ja, ja goed," Hoofdknikkend stem ik in met het idee van Raoul om op de jongen af te stappen. "oke ik ga dan" Zeg ik nog. Raoul haalt zijn hand van mijn schouder en geeft me een bemoedigend knikje. Sinds wanneer ben ik zó zenuwachtig om op iemand af te stappen? Ik moet het idee van dat 'het een jongen' is uit mijn hoofd zetten. Geslacht maakt niet uit, gewoon doen wat je normaal doet... Mijn eigen woorden klinken absurd in mijn hoofd. Nooit gedacht dat ik mezelf toe zou spreken om naar een jongen te gaan.

Aangezien de blonde jongen zowat naast mij staat kan ik makkelijk naar hem toe. Alleen omdat ik de lengte tussen ons niet helemaal goed berekend heb met stappen, stoot ik mijn arm vol tegen zijn schouder aan. Mijn hand gaat automatisch als verontschuldiging omhoog terwijl de jongen zich een beetje geïrriteerd naar mij toedraait. "Oh! Sorry!" Zeg ik meteen zodra ik zijn shirt zie. Biervlekken zitten overal op zijn shirt en zijn handen gaan naar precies die vlekken toe. "Kutzooi" Mompelt hij. Hij wrijft een paar keer over de natte plekken heen en zucht dan luid voordat hij zijn hoofd weer naar mij optilt.

"Het spijt me, kan ik wat doen?" Vraag ik snel. Ik voel me oprecht schuldig; zo wil hij me helemaal niet meer natuurlijk. "Er is wel iets wat je kunt doen..." Zijn stem klinkt verre van boos of geïrriteerd. "Zo kan ik natuurlijk niet de rest van de avond verder" Zijn mondhoek krult speels omhoog maar hij blijft me toch twijfelend aankijken. Twijfelt hij omdat hij niet weet of ik dit wel oke vindt? Ik grijns en zet een stap dichterbij. Ik lik mijn lippen terwijl mijn ogen over de zijne gaan. "En wat als we de avond wat eerder afkappen?" Vraag ik dan.
Voor een seconde wend ik mijn blik van hem af en zet ik mijn flesje bier op de staan tafel die vlak naast ons staat. "Vind je het niet een beter plan als dat shirt uitgaat? Plakt wat minder" Knipoog ik. Mijn handen gaan naar zijn armen die hij naast zijn lichaam heeft hangen. "Dat klinkt goed, als een heel goed plan" Stemt hij toe. Zijn vingers glijden in de mijne waardoor hij me dichter naar hem toe kan trekken. Onze heupen staan nu tegen elkaar aan. Ik voel mij gespannen aangezien ik nu voor het eerst met een man ga zoenen, en misschien wel meer dan alleen dat.

"Wat is je naam?" Fluistert hij tegen mijn lippen aan. "Milo" Antwoord ik hem. "Jij?" Hij glimlacht klein. "Matthyas" Voordat ik ook maar iets kan zeggen buigt hij al voorover en verbind hij onze lippen. Vanaf het moment dat onze lippen elkaar raken gaan we beiden helemaal op in de zoen. Onze handen glijden weer uit elkaar en kunnen zo over elkaars lichamen gaan. Ik had verwacht dat het anders zou voelen met een chick, maar het is alles behalve dat. Het voelt goed en vertrouwd, alsof het zo had moeten zijn. Niets in mij zegt dat dit niet fijn, of anders is. Het enige wat door mijn hoofd gaat is dat ik hier weg moet, voordat we elkaar midden in de club uit gaan kleden.
"Laten we hier weggaan" Fluister ik in zijn oor.