හදිසියේ උණ දේත් එක්ක මං කම්මුලට අතත් තියන් බලන් හිටියේ උණේ මොකක්ද කියලා හිතා ගන්න බැරිව....රතු උණේ ලජ්ජාවට තමා....කම්මුලට කිස් එකක් හම්බ උණා කියලාද හිතුවෙ....නෑ හම්බුණේ කන පුරවලා කම්මුල් පාරක්......ඒකත් කෙල්ලෙක්ගෙන්.....
එකක් නෙමෙ තව එකක් හම්බවෙන්න ගියේ....ඒත් එතන්ට ආපු ධනුවා ඒකි උස්සපු අත අල්ලගත්තා..... ගොඩේ ආච්චි...ඒකි ධනුවා දිහා බැලුවේ මරන් කන්න හදන සයිස් එකේ බැල්මකින්...
"ඇයි මොකද...තමුසෙ ආවෙ සුදු හුණු ගාන්නද..."
ධනුවට කෑ ගහන ගමන් ධනුවගෙ අත ගසලා දාපු ඒකි කෑ ගහද්දී ධනුවා කලබලවෙලා අහක බලාගද්දී ඒකි හැරුණේ එතන්ට දුවන් ආපු කොල්ලො ටික දිහාට...
"එතකොට තමුසෙලා....හිතන්න එපා ඔය වනචර කටවල් වලට බයේ මං පැත්තකට උණා කියලා..."
කියලා ඉවර වෙද්දීම සුදාරයා අතකුත් උස්සන් ඉස්සරහට ආවත් මොකද වෙන්නේ කියලා හිතා ගන්න බැරි උණත් මං ඌව නැවත්තුවා...
"උඹලා පලයල්ලා....මං ඒක බලාගන්නම්..."
මං කිව්වේ කොහොමත් උන් මෙතන හිටියොත් තත්වේ දරුනු වෙන බව දන්න නිසා.අනිත් අතට ඒකිගෙන් කම්මුල් පාරක් කෑවට පලිගන්න ඒකිවත් යාලු කරන් අත අරින්න කියලා බල කරන්නත් බැරි නෑ...මං කියද්දි කට්ටියගේ මූනු කළුවෙලා ගියත් ධනුවා අනිත් උන්වත් එක්කගෙන එතනින් ගියා...
"පුළුවන් නම් සදහටම උන්ගෙන් ඈත් වෙලා ඉන්නවා...නැත්තම් තමුසෙට විදවන්න වෙයි.."
උන් යනවා බලාගෙන ආච්චි අම්මා කියෙව්වෙ මං දිහා පිළිකුලෙන් වගේ බලන්.
"කියනවා..!! මොකක්ද තමුසෙට මගේත් එක්ක තියෙන ප්රස්නෙ...මොන හයියකින්ද තමුසෙ මට අත ඉස්සුවේ...
මොකද මං එයා එක්ක ඉද්දී දුකද තමුසෙට..."
YOU ARE READING
💚❤️ 🆁🅴🅼🅾🆁🆂🅴 ❤️💚 Complete
Fanfic🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 FF/NonFf හදිසියෙන් යද්දී ඔබ දුරට මාගෙන් දුටුවාද කඳුලු දෑසේ ඒ ආදරයයි මා පැතුවේ ඉක්මනින් එන්න මා කීව වචනේ ඇයි නෑසුනා වාගේ තනිකම විතරක් ඉතිරි කළේ මේ පපුවේ ගිනි දැල්වේ එක මොහොතක් ඉන්නට බෑ ඈතින් පෙර වාගේ ඔය තුරුලේ තව මොහොතක් ඉන්නට බෑ ආයෙත්...