තප්පර ගානක්.... විනාඩි ගාණක්.....කොච්චරද කියන්න දන්නේ නෑ....මං එයාව එහෙමම තුරුළු කරන් හිටියා...ඉන්ටර්වල් එකේ අතර මැද නිසා ගොඩ දෙනෙක් පාරෙ නොගියත් ගියපු කීප දෙනා අපි දිහා බලනවා මං දැක්කා....පාරට පිටුපාලා හිටපු එයාගෙ මූණ කාටවත් නොපෙනෙනවා උණත් මගෙ එක අතක් එයාගෙ ඔලුව පිටි පස්සෙන් තියන් තව ටිකක් මගෙ උරහිසට තද කරගත්තෙ කාටවත් නොපෙනෙන්න වගේ....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
එයා හිටියේ දරදඬු වෙලා වගේ....උණ දේ හිතා ගන්න බැරිව මගෙ අත් අතරෙ හිටපු එයා එහෙමම හිටියා....ඒත් මොහොතකින් එයාගෙ අතේ තිබුණ ක්ලියර් බෑග් එක බිමට වැටුණා...සමහර විට බිමට දැම්මා.... කොහොම උණත් අනිත් තප්පරේ එයාගෙ අත් මගෙ ඇග වටේ ගියේ කිටි කිටියේ...
ඉතිං මේ...පළවැනි වතාව....අපි මේ තරම් ලං උණු....වෙන වෙලාවක නම්....ලස්සන හැඟීම් ගොඩකින් පිරුණු
හුගාක් ලස්සන මොහොතක් වෙන්න තිබුණත්....මේ මොහොතේ හිතේ තිබුණ වේදනාබර හැඟීම් එක්ක මගෙ හිත කෑ ගැහුවේ එකම හඬකින්.... දෙවියනේ මං එයාව බලාගන්න ඕනෑ........එයයි මායි ඇර වෙන කවුරුත් නැතිව මේ ලෝකේ තනිවෙන්න උවමනාවෙන් වගේ මම තද කරලා ඇස් පියාගත්තේ ඇස් වල පිරිලා තිබුණු කඳුලු වලට නිදහසේ ගලන් යන්න ඉඩ දෙන ගමන්...
සෑහෙන වෙලාවකට පස්සෙ මං එයාව අත ඇරලා එයාගෙ මුනත් මඟ අරින ගමන් බිම තිබුණු ක්ලියර් බෑග් එකත් අහුලන් එයාගෙ අතත් අල්ලන් ඉස්සර උණේ බැග් එක තිබුණ අත වැලමිට ළඟින් නමලා ඇස් උඩින් තද කරගන්න ගමන්....ඕනා නෑනෙ...ඕනා නෑ එයා මගෙ කඳුලු දකින්නවත්.....එයාට කොහොමත් මගෙ හැඟීම් ගැන ගාණක් නෑනෙ...ඒත් දෙවියනේ එයා....එයා නතර උණේ මං නිසා....
පංතියට ගිය මං උදේ බෑග් එක තියලා තිබුණ ඩෙස් එකට ගිහිං වෙනදා එයා වාඩි වෙන අයිනෙන් වාඩි වෙනකං ඉඳලා මාත් වාඩි උණා..පොත් ටික ඩෙස් එකෙන් තියලා එයා මං දිහාම බලන් ඉද්දී එයාගෙ ඇස් මඟ ඇරපු මං පපුව පුරවලා ලොකු හුස්මක් ගත්තා...
YOU ARE READING
💚❤️ 🆁🅴🅼🅾🆁🆂🅴 ❤️💚 Complete
Fanfiction🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 FF/NonFf හදිසියෙන් යද්දී ඔබ දුරට මාගෙන් දුටුවාද කඳුලු දෑසේ ඒ ආදරයයි මා පැතුවේ ඉක්මනින් එන්න මා කීව වචනේ ඇයි නෑසුනා වාගේ තනිකම විතරක් ඉතිරි කළේ මේ පපුවේ ගිනි දැල්වේ එක මොහොතක් ඉන්නට බෑ ඈතින් පෙර වාගේ ඔය තුරුලේ තව මොහොතක් ඉන්නට බෑ ආයෙත්...
