Revenge || Nagireo Omegaverse

17

- LİSE ÜÇÜNCÜ SINIF -

''Hey İsagi beni bekle.'' Chigiri, koşturarak İsagi'nin yanına gelirken İsagi, ağzındaki lolipopu dişleyerek uzun koridorda yürüyordu. ''Bir şey mi oldu?'' umursamaz bir şekilde Chigiri'ye döndü. ''Okula yeni biri nakil olmuş.'' İsagi, yani? der gibi bir yüz ifadesiyle omuzlarını kaldırıp indirdi. ''Baskın Alfa olduğu dedikoduları dönüyor ortada hiç mi duymadın?'' baskın Alfa? Hem de bizim okulumuz da? 

''Adı neymiş?'' Chigiri, sinsi bir şekilde sırıtıp eliyle bir noktayı işaret etti. İsagi'nin bakışları o noktaya dönerken etrafı insanlarla çevrili uzun boylu, iri çocuğu gördü. ''Adı Nagi. Şimdiden okulun en popüleri. Bütün Omega'lar çevresini sarmış, nereye gitse peşindeler.'' İsagi'nin bakışları Nagi'nin üstünde takılı kalırken Nagi, kaşlarını çatıp ona bakan çocuğa döndü. 

Nagi'nin cezbedici gülümsemesi yüzüne yerleşirken İsagi, kalbinin hızlandığını hissedip bakışlarını kaçırdı. ''Sevgilisi var mıymış?'' Chigiri, olumsuz anlamda kafasını salladı. ''Sevgili yapmadığını duydum. Eh sonuçta baskın Alfa... önüne gelen Omega'yı sevgilisi yapacak değil ya.'' İsagi'nin bakışları tekrardan Nagi'ye dönerken hala onu izlediğini fark etti. 

''Bana bakıyor.'' diye mırıldanıp gülümsedi. ''Dikkatini çekeceğini biliyordum. Okulun en popüler Omegasısın ilgisini çekmesen gülerdim.'' İsagi, omuzlarını dikleştirip kendinden emin bir şekilde Nagi'nin yanına ilerledi. 

Herkesi ittirip Nagi'nin tam önünde durduktan sonra elini uzatıp hoş bir gülümseme takındı. ''Tanışma fırsatımız olmamıştı. Ben İsagi.'' uzatılan eli tutulduğunda vücudundaki tüm hücrelerin yanıp kavrulduğunu hissetti. ''Nagi.'' dedi narin dudaklar. ''Memnun oldum İsagi.'' 

- İSAGİ VE NAGİ'NİN TANIŞMASINDAN UZUN BİR SÜRE SONRA -

''Bu mu yazmış aşk mektubunu?'' küf ve rutubet kokan deponun ortasında elleri ve ağzı bağlı çırpınan çocuğa iğrenerek ve küçümseyerek baktı. Bir elini uzatıp saçlarını kavradı ve yukarı çekiştirdi. ''Sen kimsin ki benim Alfa'ma aşk mektubu yazıyorsun?'' diğer eliyle de çenesini kavrayıp samimiyetten uzak bir kahkaha attı. 

''Şu haline bak. Nagi gibi biri senin gibi ucuz bir Omega'ya bakar mı sanıyorsun ha?'' karşısındaki adamın korkak bakışları ona daha da zevk verirken ellerini üstünden çekip okul gömleğinin kollarını yukarı doğru kıvırdı.

''Ver şunu.'' yanındaki adamın elindeki demiri işaret ederken adam umursamazca demiri İsagi'ye uzatıp geri çekildi. ''Sen...'' diye mırıldanıp demiri diz kapağına indirdi. Ağzı bağlı çocuk acıyla çırpınırken İsagi, gülümsedi. ''Bir daha...'' demiri diz kapağından çekip bağlı kollarına geçirdi. Çocuğun gözlerinden yaşlar dökülürken bir darbede karnına inmişti. ''Benim Alfa'ma...'' demiri yere fırlatırken çıkan tok sesin ardından sandalyenin kırılma sesi duyuldu. Çocuk sırt üstü yere düşerken karnına oturan İsagi'ye yalvaran gözlerle bakıyordu. 

İsagi'nin elleri çocuğun boğazını kavrarken sıktı. ''Yaklaşmayacaksın.'' diye mırıldandı. Elleri sıkılaşırken altındaki beden yaşama arzusuyla debeleniyordu. ''Benim olandan uzak duracaksın.'' 

''O sadece bana ait. Ölene kadar da benim olacak.'' ellerinin arasındaki vücut zorlukla nefes alırken ellerini gevşetti. ''Anladın mı beni?'' yüzüne şirin bir gülümseme yerleştirirken kaşları cevap beklercesine havaya kalktı. 

''Anladın mı diye sordum.'' yüzü morarmaya başlamış çocuk hızla kafasını salladı. ''Aferin sana... bak ne güzel anlaştık değil mi?'' elini yanağına götürüp sıktırdı. ''Ha bu arada bu olanları birine anlattığını duyarsam yarım bıraktığım şeyi tamamlamakta tereddüt etmem.'' İsagi, çocuğun üstünden kalkıp gömleğini düzeltti ve adama işaret edip deponun çıkışına yöneldi.