Kuki

Kim Gidecek

"Abisi kusura bakma ya."dedi Kerem salonda sinirle ayaklarını sallayarak. "Ben beklemiyordum birini. Su falan açık bırakıldı diye sinirlenip girdim."

Islak mavi saçları beyaz tenine yapışmış oğlan kehribarlarını irice açmıştı. Sıkkın bir nefes vermiş ve piercingli burnunu çekivermişti. "No problems kanks da..."diye mırıldandı. "Olay nedir şimdi,serinletsen bizi bi."

"Hacı denen herife peşin kira verdim. Bütün birikimimi döktüm yani."dedi Kerem tek kaşını havaya kaldırıp. "Sen ne kadar verdin ?"

"Ben de baya verdim."dedi oğlan alayla. "Bu arada sormadın ama ben Volki."

"Selam Volkan."dedi Kerem ağır bir edayla. "Kerem ben de."

"Volkan değil,Volki seviyorum ama tamam."dedi oğlan turkuaz mavi saçlarını karıştırıp dudak büzerek.

"Yani?"

"Yani?"

"Kaç ayı verdiysen,ben sana ödeyeceğim."dedi Kerem gözlerini kapatıp. "Tüm birikimimi herife verdim ve bir daha ev aramakla uğraşamam."

"Ben burnumun ucunu bile kıpırdatmam kanks buradan."diye mırıldandı oğlan ağzındaki sakızı patlatıp. "Bum" sesi ile birlikte sırıtmış ve dudak kenarındaki piercing ile oynamaya başlamıştı. "Kar kış kıyamet geliyor ve evsiz kalamam."

"Ev arkadaşı istemiyorum."diye yanıtladı Kerem hırsla. "Sözleşmedeki fiyatı ödedim ,uğraşamam."

Volki denen eleman esmerin kara kaşlarının çatıklığını izlemiş ve bıkkın bir nefes koyvermişti. "Burası benim için güvenli alan, burnumun ucunu bile kıpırdatamam buradan. Özel sebeplerim var. Ayrıca sıfır param var. Sen bana buranın on katı versen bile ev bulamam çünkü buradan ucuz yer bulamam. İyi ev arkadaşı olurum."

"Çocuk."dedi Kerem sinirle. "Kaç yaşındasın."

"Onyedi ama yıl olarak onsekiz oldum,ay dolmadı."

"Çocuk."diye zikretti Kerem dilini ısırıp. "Tek bir oda var."

"Hadi ama."dedi mavi saçlı oğlan hüzünle. "Aynı gemideyiz ama kanks? Tamam senden az ödedim tamam kabul,easy easy sakin yani. Calm down."

"Türkçe diye bir dil var."diye mırıldandı Kerem sıkıntıyla. Oğlan ise hüzün dolu gözlerle Kerem'i süzüyor ve mırıldanıyordu ağzının içinde.

"Cidden gidecek yerim yok,tamam senden az ödediğim için koltukta ben yatarım. Oda senin olur. Temizliği de ben yaparım,tamam kanks?"

"Bir daha bana kanks deme."diye gürledi Kerem dişlerini sıkarak. "Çileden çıkarıcı!"

"Kerem."dedi mavi saçlı oğlan göz devirerek. "Abicim,tamam ne dersen tamam. Evde gözüne bile görünmem. Yatacak bir yer olarak kalmama izin ver yani? Kardeşin yaşındayım be kıyma."

Kardeş. Kıymak ? 

Kerem sinirle avuçlarını sıkmış ve derin bir nefes almıştı. Kendi gözünden sakındığı kardeşini yumruklarla kanatalı çok az bir vakit geçmişti. Şayet insanın kalbinde kendi kanından olan birine merhamet yoksa neye olacaktı ki? Aynı kaynaktan geldiği,aynı rahimde can bulduğu öz ve öz kardeşinin teninden kan akıtan biri başka bir oğlana merhamette bulunamazdı. Açıkçası merhametten ziyade Kerem onun işe yarayabilir olduğunu düşünüyordu. Sıkıcı derecede ergen bir tipti lakin emirkulu olabilecek kadar pasif bir tipti. Kerem ne derse ikilemeden yapacağı ve ondan korkacağı açıktı.

Ayrıca temizliği yaptırıp ara sıra evle ilgilenebilecek birinin olması da iyiydi.

"Benimle konuşurken ergen edebiyatından inciler dizme."diye mırıldandı Kerem kara gözlerini devirip. "Ses sevmem. Altını çiziyorum. Ses sevmem,misafir sevmem. Ağır kokulu yiyecekler sevmem,uykumun bölünmesini sevmem,kalabalık sevmem..."

"Anladım monoton life style diyosun incedenn."

"Türkçe katliamından nefret ederim,Volkan."diye buyurdu Kerem gözlerini yumup. "Eve kız arkadaşlarını getiremezsin. Özellikle benim odama girmeyeceksin,misafirlerinde girmeyecek."

"Normal kız arkadaş mı?"dedi mavi saçlı oğlan alaycı bir gülüşle.

"Dölünüzü ve terinizi evin çeşitli yerlerinde bulmayacağım arkadaşlar okeydir."

"Okeydir mi ?"dedi Volkan gözlerini kısıp. "Abicim,azıcık Türkçe katili de sensin sanki ha? İnceden kaptın şifayı."

"Sözümden çıktığın an kapının önüne konulacağına dair kayıt alıyorum, anlaşmamız bu ses kaydı."dedi Kerem. Cebinden telefonun ses kaydını açarak bugünün tarihini ve isimlerini söyledi. Karşılıklı olarak birbirlerine söz verdiklerini bağlayıcı olarak kabul etmişlerdi.

Kerem derin bir nefes verip yerleşmek üzere odaya ilerlese de duraksamış ve henüz resmi olarak reşit dahi olmamış bu oğlanın ne işle meşgul olduğunu merak etmeye başlamıştı.

"Volkan."diye seslendi Kerem tek kaşını havaya kaldırıp. "Abicim,sen ne iş yapıyordun bu yaşta tek başına eve çıkacak kadar aile desteksiz."

"DJ'im abi ben. Müzik grubumuz var. İndie Rock falan..."

Kerem tam anlamıyla "gürültünün" sözlük anlamı olan oğlana boş bir bakış yollamış ve küfür savurup sertçe odanın kapısını kapayarak kilitlemişti. Bir bu eksikti!