İnsansı Golden Retriever

638 72 0
                                    

Başa gelen şey çekilirdi lakin bu oğlan değil vicdan azabı olsa çekilmek,otuzbir olsa yine çekilmezdi!

Adeta ele avuca sığmayan yaramaz hiperaktif bir köpeği anımsatıyordu ve bu durum sesten,kalabalıktan hoşlanmayan Kerem'i çileden çıkarıyordu. Oğlan sessiz ve sakin durup onu öyle güzel manipüle ederek ikna etmişti ki sorunsuz bir ev arkadaşı olacağına Kerem kendini aptal gibi hissediyordu. Tam manasıyla evde - kutu kadar bir göt deliğinden söz ediyordu-adım atacak yer yoktu. 

Salonun ortasında çamaşır kurutmak da neydi ?

Yerlerde kirli mi temiz mi belli olmayan iç çamaşırları ve çoraplar görmekte eş manasıyla tam bir kaostu. Oğlan buldozer gibi geçtiği yeri dağıtmadan rahat durmuyordu. Dolap paketinden açılmış yarısı yenilmiş devam ederim diye kenara bırakılmış yarım meyveli gronalı yoğurtlarla doluydu.

Kerem gayet normal bir biçimde -insanlar gibi- yumurta,peynir ,zeytin çıkarmak üzere dolaba adımladığında zeytin kasesine bakarak yüz ekşiten oğlan onu baştan aşağı süzmüştü.

"Ay bu iğrenç kokulu şeyi nasıl yiyonuz abisi ya."diye mırıldandı Volkan  kabarık renkli saçlarıyla elektirik akımına uğramış gibi duruyordu.

"Ne?"

"Zeytini diyorum."dedi Volkan tiksintiyle. "Hiç sevmem,acılı ekşili garip bir şey."

"Olum yeşille siyahı karıştırırsın üzerine zeytinyağı ekleyip limon koyarsın,o limonla zeytin ahenk içinde bir buluşur,pul biber ve kekik de eklenir yani anlıyor musun. Yağına da ekmek banarsın."

Esmer kaşlarını çatıp oğlanı süzmüş göz devirerek tekrar yanıtladı.

"Sen insansı bir golden köpeği gibisin gerçi eşelene eşelene gezinmişsin ortalıkta,bu ne amına koyayım?"

"Ha."dedi Volkan esneyerek. "Bir kaç gün sevgilimde kalacağım ben abi ya. Temiz kıyafetim kalmamış yıkayayım da öyle gideyim dedim."

"Madem evinde kalabileceğin bir sevgilin var."diye tıslamıştı Kerem. "Salonda yatıyosun,git onla kalsana?"

"Karışık o işler,bungalov kiraladık."diye mırıldandı Volkan çapkın bir tebessümle. Oğlanın tıfıl ve enerjik bir hali vardı. Adeta yürüyen bir nükleer santral misali durmaksızın hareket halindeydi. Sürekli olarak meyveli ve şekerli şeyler tüketmesi de cabasıydı. Belki de nükleer dedektörü olmasının asıl ana etmenlerinden biri de buydu. Durmaksızın meyveli yoğurt yemekten oğlan gerçekten de yabanmersinli bir yoğurtla eşdeğer enerji miktarına sahip oluyordu.

"Bungalov mu?"dedi Kerem dilini ısırıp. "Kuki'ye bak lan,ödül maması mı verecek orada manitan sana. Havla bakayım."

"Dalga geçme be."dedi Volkan kıkırtıyla. "Sen benim öyle pasif durduğuma bakma.Ağzımdan çıkan iki kelimeye dünyayı yakar o benim için,gözümden akan yaşa bile kıyamaz ki."

"Lan olum."demişti Kerem gözlerini kısıp. "Manitan mı daha prenses sen mi ? Ağzından çıkan söze dünyayı yakması gereken sensin ya hani,siki taşşağı olan ?"

Volkan bocalamış hissediyordu. Evinden bu yana kimliği hakkında oldukça açıktı. Her şeyi bir kenara bırakmış ve aşireti kuvvetli ailenin "ağa" adayı olmak yerine kendi bildiği doğruları yaşamak üzere gelmişti buralara. Burada tanıştığı insanlarda genelde açık fikirli,marjinal insanlardı.

Aslında Kerem denilen esmerde oldukça açık fikirli ve relaks bir tipti.Ancak bir insan nasıl oluyordu da aynı anda hem seküler hem muhafazakar olmayı aynı bünyede sindiriyordu bilmiyordu. İnsanların hayatında ne yaşadığını çok da umursamayan ama kendi kafasına uymayan insanları da yanında yöresinde görmek istemeyen bir enerjiye sahipti.

"Aslanın eşi de aslandır ya abicim."dedi Volki göz kırpıp. "Ayıktırıyım dedims..."

"Türkçe öğretmenini sikiyim çocuk..."diye mırıldandı Kerem kahvaltıları masaya dizerken. "Zeytin ye,kafan çalışsın."

"Tiksinirim zeytinden."dedi Volkan yüz ekşitip. "Cehennem meyvesi."

"Yoğurt yemeye devam et o zaman."

Volkan saçlarına elini attığında "çıttt" sesiyle birlikte parmakları saçında takılmıştı daha da kötüsü kökten kopan saçları elinde kalmıştı ve pişmaniye gibi darmadağın elinde yapışıp durmuştu.

"Hassiktir."dedi Volkan acıyla.

"Köpeklerinin kuyruğunu boyayan sahipler gibi manitanın kombine göre saç boyarsan olacağı o..."diye mırıldandı Kerem. "Evde yoksun yani  bir kaç gün dimi ?"

"Kesin yokum."

"Güzel."

KukiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin