Dream ~ Jenlisa

4.3

sinirle arabaya bindim. lisa'nın neden her şeyi taehyung'a bağlamasını anlamiyorum. o bana "ben kızları sevmiyorum" deyipte kızlarla bir şeyler yapan değil miydi?

flashback başlangıcı

okuldan çıkmaya sadece bir ders kalmıştı. lisa, rosé ve jisoo ile alışverişe gidecektik ve bu çok güzel bir aktivite olacaktı. tuvalete gitmem gerektiğini hissedip izin istedim.

tuvalette bir kaç inleme sesi geliyordu. dış kapıyı (giriş) açtım ve içeri girdim. kabinden sesler geliyordu. "yaaa, soyeon. çok hızlısın. yavas gir." dendiğinde sesin sahibini hissettim. lalisa manoban! sanırım birileri bana yalan söylemiş. "ben kızlardan hişlinmiyirim cenii" siktiğimin kızısın lalisa.

elimi yüzümü yıkadım ve bağırdım "gidin evinizde sikişin orospular!"

tuvaletimi bile yapmadan oradan çıktım. siktiğimin lisa'sı!

flashback sonu

"iyi misin jennie?" diye sordu lisa muhabbet açmak için.

"düşünüyorum da lalisa, geçmişte ban söylediğin en kötü yalanı... neden diye bir sorguluyor insan!"

"hadi ama jennie, bugün sen dememiş miydin bana!" göz devirdi.

gülümsedim "haklisin." dedim ve tefonumu çıkardım.

~~~

jennie
rosé bi baksana.

rosé
he
efendim jendeukie?

jennie
hala jisoo'nun nerede olduğunu merak etmiyor musun?

rosé
işte benim kızım!

jennie
bizim evde kalıyor. yarım saat sonra gelirsin.

rosé
sana çok teşekkür ediyorum jenjen'imm!

~~~

lisa göz ucuyla bana baktı "o kim?" diye sorduğunda göz devirdim.

"rosé!" diye bağırdığımda lisa arabanın frenine hızlıca bastı ve elleriyle kulaklarını kapattı.

çok mü üstüne gittim?..

omzunu okşadım, ellerini kulaklarından çekti ve omzundaki elimi ittirdi "t-t-tamam, lisa geçti..."

"sen kimsin de bana moral veriyorsun!" diye bağırdığında kalbimin derinliklerinde bir yerde kırılma olduğunu hissettim.

"ö-ö-özür dilerim, lalisa... isteyerek olmadı, inan bana!"

"bazen insanlar hata yapabilir. sorun yok, alıştım."

gözlerim doldu. "lisa, gerçekten özür dilerim. çok kötüyüm. gerçekten, özür dilerim."

"önemli bir şey yok, kadın. iyiyim. sende iyisin! evett, çok iyisin. problem yoksa sorun da yok... yani özür dilemene gerek yok..." lisa bunu ikide bir tekrarlayınca acayip korktum.

telefon rehberime girdim. Psikolog Dahyun 'a tıkladım.

-buyur, jennie.

-merhaba bayan dahyun. kısık sesle konuşuyorum kusura bakma. sorun büyük! yarın gelip konuşabilir miyiz?

-saat üç buçuk! konu yine lalisa mı?

-bunu söylemekten nefret ediyorum ama evet, lalisa...

telefonu kapatıp cebime koydum. psikolog dahyun'un kim olduğunu bahsetmeden edemem. üniversite yıllarında lisa bayağı popülerdi ama yaşadığı kötü olaylar vardı (eskiden yaşadığı dışlanma problemleri, sürekli annesinin karnında ölen kardeşini anımsama, kötü alışkanlıklar vb.). bende eski evimden arkadaşım psikolog dahyun'a başvurdum. lisa'nın sorununu yaklaşık bir buçuk senede çözdü. ama son zamanlarda tekrar başladığını hissediyorum.

"lisa," dedim ve elini tuttum "bence arabayı ben sürmeliyim." diye devam ettim.

"neden? iğrenç bir sürücü müyüm yoksa bayan jennie manoban?"

"tabiki hayır ama iyi gözüktüğünü söylemek yalan olur."

"haklisin. iğrenç biriyim." dediğinde göz devirdim.

"sen tanıdığım en mükemmel insansın." dedim ve içimden sanırım bu yüzden hep kötü yoldayım dedim.

gülümsedim. ardından lisa yan koltuğa ben şoför koltuğuna geçtim.

arabayı son hız kullandım. lisa bağırdı "şerefsiz, jennie! neden bu kadar hızlı sürüyorsu-" arabanın üstünü açtım.

lisa kalbini tuttu ve rahatlamış görünüyordu. "ne o, jennie? seni görünce hissettiğim duyguyu mu yaşatmak istedin?" dediği şeyle utandım. demek beni görünce içimde boşluk var, hava... o hissi anlatmak zor, ritim sayısı artar ve nefes bile alamazsın!

gülümsedim "yani... ne desem bilemiyorum manoban. sanırım çocuk yapacağım."

kahkaha attı "ne zaman istersen yardıma gelirim, jennie."

gülümsedim "azgın bir piçsin lalisa." dedim ve göz devirdim.

kahkaha attı "i know..." dedi ve telefonunu çıkardı.

bla bla bla

"bu ne jennie?!" diye bağırdı.

kahkaha attım "yine ne olmuş?" diye sordum.

"instagramdan bahsediyorum! belki anlarsın ha!"

ananskiym

~~~

Uzun zaman sonra yeni bölüm atıyorum çünkü psikolojik cokusum yeni bitti👽👽