Ramazan Davulcusu / Yarı Texting ✔️

1.3

Eveettt, ben geldim!

Biraz ara verdim, şimdik devam edelim bakalım

İyi okumalar :)

♪ ♪ ♪

"Kimler varmış burada?"

Gelen yabancı ses ile ellerimi yüzümden indirmeden parmaklarımı hafifçene açtım. Görüş açıma giren bir erkek silüeti ile geri kapattım. 

Gökhan abi?

"Deve kuşu mu zannediyorsun kendini? Yüzünü kapatınca görünmeyeceğini falan mı?" Dediği şey ile yaptığım saçmalığın farkına vardım. 

Ben ne yapıyordum yahu?

Ellerimi yüzümden indirdiğimde hiç o kişiye bakmadan kapıya baktım. 

"Özür dilerim. Yani izinsiz girdim buraya ama Gökhan abi-" Bu sefer ona Gökhan abiyi sormak için baktığımda bakmaz olaydım dedim içimden. 

Ağlamak istiyorum ama ben!

"Aksel Hanım?"

"Baran Bey, merhabalar." Dedim çekinerek. Kurtuluş yok muydu buradan?

Ya Rabb'im lütfen yardım et bana, buradan bir an önce çıkabileyim.

"Merhaba... Sizi burada görmeyi beklemiyordum." 

"Bende sizi burada görmeyi beklemiyordum." Söylediğim şeyin farkına vardığımda elimle ağzıma hafifçe vurdum. "Off! Ne diyorum ben?" Diye mırıldandım. 

Kıkırdayarak "Yani evin oğlu olarak burada olmam doğal bir şeydir diye düşünüyorum." dediğinde kapıya çevirdiğim gözlerimi hızla tekrar ona çevirdim.

Evin oğlu?

"Anlamadım?"

"Malumunuz, kız kardeşimi istemeye geldiğiniz için burda olmam anormal bir durum mu?"

"Buğlem sizin kız kardeşiniz mi?"

Aboo! Gökhan abi, sen neyin içine girdin. Girdiğin yetmedi bir de dolaylı yoldan beni de çektin, iyi mi!

Kafasıyla onayladığında kapıdan gelen ses ile elimle ağzımı kapattım. Salak mısın Aksel? Çeneni kapalı tutsan yine ses çıkmaz zaten, elini ağzına koymak nedir?

"Baran? Buralarda bizim kızlardan birisini gördün mü?"

Büyük ihtimalle gardırop beni kapattığı için Gökhan abi beni görmüyordu. Baran bana baktığında ses çıkartmadan kafamı iki yana salladım. Kaşlarımı yukarı kaldırdım. 

Söylememesi için konuşsaydım, bu kadar şekilden şekile girip rezil etmezdim kendimi.

Geri Gökhan abiye dönüp "Ben sizin kızları nereden bileyim abi?" dediğinde rahatladım. 

İlk baş ses gelmedi. Sonra Gökhan abinin sesi geldi yine. "Sizden olmayan birisi bizdendir ya aslanım."

Gökhan abinin söylediği şey ile ağzımı daha sıkı kapattım. Gülüp yerimi belli edecektim yoksa.

Haklı şimdi adam.

Baran yine bana baktığında yutkundum. Söyler miydi ki?

"Yok abi. Görmedim." 

"Ya abi bıraksana artık. Bileğim koptu."

Elif'in sesi gelince dudaklarımı ısırdım. Avcı ilk avını yakalamıştı.

"Kes sesini! Ben senin ortağını da bulayım, göstereceğim size limon suyunu!"

Adım sesleri geldi. Daha sonra da kapı sesi. Bunlar dışarı mı çıkıyordu? Kafamı hafif eğip kapıya baktığımda kimsecikler yoktu.