Kırmızı Sarmaşık /Yarı Texting

1.Bölüm -Yıllardır Filizlenen Aşk-

İlk kitabımdan selamlar
efendim...
Umarım beğenilir.
Yıldızcıklara basmayıda unutmasakkkk

İyi okumalar <3

🌿

1.Bölüm
-Yıllardır Filizlenen Aşk-

053*** : Bana yardım eder misin? Nedense tek çarem gibi geldin.

053*** : Lütfen...

053*** : Almira?

Telefonuma gelen ardı arkası kesilmeyen mesajlarla, elimde olan kremayı kenara bıraktım. Ellerimi hemen suya tutarak telefonumu kaptım.

Hadi ama bunlar neydi? Benim kime nasıl bir yardımım dokunabilir ki? Kendime hayrım yok benim.

Almira : Pardon?

Almira : Sen kimsin ve benim sana ne gibi bir yardımım dokunabilir?

Telefonumu bırakmadan beklemeye başladım. Ne bu biri benimle dalga mı geçiyor? Çok geçmeden mesaj geldi.

053*** : Kim olduğum şu an çok önemli değil. Bana yardım edecek misin? Etmeyecek misin?

Almira : Hadi ama kaçığın biri bana yazıyor ve sebebini bilmediğim bir şekilde yardım istiyor? Bu nasıl saçmalık bunu kim kabul eder? Çok fazla film izledin galiba.

053*** : Bence etmen gerekiyor. Genelde kitaplarda ya da filmlerde böyle olur. Bence dene.

Almira : Komiksin. Hem bu nasıl saçma sapan bir giriş. İnsan bir merhaba der!

Almira : Her türlü engelleyeceğim o yüzden hızlı davran. Bu dönemde kime güvenipde yardım edeyim ki?

053*** : Çöpçatanlık yapmak istemez misin Almira?

Almira : Hayır teşekkür ederim. Zaten hayatım amma karışık birde çöpçatanlık mı yapayım? Kalsın.

Almira : Madem kim olduğunu söylemiyorsun o zaman hoşçakal.

Almira : Gerçek olmayan kitaplarınla mutluluklar...

Ve engel.

Biri benimle dalga geçiyordu. Net bir şekilde belliydi. Bizim okulda çok vardı böyle olaylar. İlk sana yazar arkadaş olursun sonra seni rezil eder. Her yer kötü insan doluydu. Şu zamanda en yakın arkadaşına bile güvenmeyeceksin.

Tamam annem ve babam gibi konuştum doğru. Fakat gerçek bu.

Telefonumu bıraktım ve az önce kekimin üzerine sıkmakta olduğum kremamı geri elime aldım.

Doğum günüm için pasta yapıyordum. Babam ne kadar ısrarla hazır almamızı söylesede asla kabul etmezdim. Pasta, kurabiye, börek, çörek...

Benim kafa dağıtma yolum tatlı yapmaktı. Doğum günlerimde kendi pastamı yapmaya özellikle bayılırdım. Ben neye elim değerse o şeyin her zaman değerli olacağına inanmıştım. Annem öğretmişti.

En azından kendim yapınca zehirlenme oranım düşerdi...
Hayır zehirlenmedim.

Ama en korktuğum şeylerden biride zehirlenmekti. Bir de boğulmak he bir de yanmak. Korkak bir insanım evet.

Babam ile ben yaşardım. Annem genel olarak işi için şehir dışında olurdu. Babam bir fabrikada müdürdü.

Annem turist rehberiydi. Bu yüzden sık sık şehir değiştirir, eve çok nadir gelirdi. Annemle aramız kötü değildi. Ara sıra konuşuyorduk. Hayatımdan okulumdan bahsediyordum.