15.Bölüm -Baharda Yeşiller-

25 5 43
                                    

İyi okumalar <3

🌿

15.Bölüm
-Baharda yeşiller-

3 gün sonra

"Kıskanır rengini baharda yeşiller"

Son ses müzik açmış kendime kahvaltı hazırlıyordum. Çünkü 3 gündür ağzıma bir şey sürmemiştim hastalıktan dolayı midem çok bulanıyordu. Bugünde okula gitmemiştim biraz daha dinlenmem lazımdı.

"Sen nazlı bir çiçek, bir orman kuytusu, üzüm buğusu gibisin sen Firuze"

Bugün kızlar ile konuşmam lazımdı. Onlar olmadan hayat çok boş gelmeye başlamıştı. Bir kere Ravza'yı aramıştım ama açmamıştı.

"Acılı bir bakış yerleşirse eğer kirpiğinin ucunda göz bebeğine."

Kahvaltımı hazırlamıştım. Masaya doğru bakınca çok fazla şey yaptığımı anlaşmıştım, kafamı dağıtmak için hazırlamıştım bunları. Fakat biraz fazla abartmıştım. Bu kahvaltı ile on kişi doyardı.

Elime telefonumu aldım ve kızlar ile olan grubumuza yazdım. Büyük ihtimalle ilk dersten çıkıyorlardı.

Almira : Kızlar, kahvaltıya gelsenize :) Çok güzel şeyler yaptım.

Almira : Ravza senin en sevdiğin şey olan peynirli börek yaptım.

Almira : Hilal senin için patates kızarttım biraz vizyonsuzsun ama olsun.

Almira : Gel sana çay değilde, elma suyu aldım. Sen seversin.

Almira : Ben, özür dilerim. Lütfen gelin konuşalım.

Sonunda Hilal görüp yazmaya başlamıştı. Ardından Ravza.

Hilal : Bilmiyorum Almira çok konu kaçırdım.

Ravza : Sen hastasın şimdi yat dinlen. Boş yere gelmeyelim.

Gerçekten ağlayacaktım şimdi. Evet belki kendimde değildim dün ama biraz anlayışlı olmaları lazımdı.

Değildi Almira! Seni çekmek zorunda değillerdi!

Almira : Peki.

Hiç üstelemeyecektim. Çünkü kendimi açıklayacak durumda değildim.

Biraz oturup düşündüm. Hep beni konuşuyorduk. Hep ben.

Ravza, Giray'la sevgili olmuştu ve ben bunun hakkında bir bilmiyordum. Belki Hilal birileri ile konuşuyordu ben bilmiyordum. Belki bok gibi hissediyorlardı uzun zamandır ama ben yine bilmiyordum. Ben en yakınlarımın nasıl olduğunu bilmiyordum.

Bencilsin Almira.

Telefonumu kenara bırakıp masanın başına oturdum. Yemek istemiyordum şuan, midem almıyordu. Çok boktan hissediyordum. Masanın başından kalktım ve dolapta duran pastayı çıkardım.

Bir dilim koydum ve telefonumu alarak içeri gittim. İlk önce ilacımı içtim ardından koltuğa oturup pastamı yemeye başladım. Arakadan ise hala müzik çalmaya devam ediyordu.

Kırmızı Sarmaşık /Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin