Kırmızı Sarmaşık /Yarı Texting

4.Bölüm -Karşılıksız Sevgi-

İyi okumalar dilerim <3
Medya : Hilal Arslan

🌿

4.Bölüm
-Karşılıksız Sevgi-

"İyi akşamlar"

Aras'ın sesini duyduğumda yutkundum. Kafamı yavaşça kaldırdım göz göze geldik. Yeşil gözleri, gözlerime çarptı. Gülümsedi bana.

Bana gülümsedi.
Benim ben olduğumu bilerek bana gülümsedi.

Aklım onu ilk sevdiğim ana gitti...

9.sınıf Mayıs...

Kantine inmiştim, su almak ve onu görebilmek için. Hayır deli divane değildim sadece onu kesmek hoşuma gidiyordu, ya da kendimi kandırıyordum.

Sıraya girdim bir su için. Arkama birilerinin geldiğini hissettim ama dönme gereği duymadım. O sıra telefonum çaldı, acele ile açtım. Hilal'in sesi yankılandı.

"Nerdesin? Çıktın gittin."

"Kantindeyim su alacağım. Birde öyle etrafa bakınıyorum." diyerek güldüm. Onlarda biliyordu tipini beğendiğimi. "Neyse kaçıyor muyuz az sonra?" dedi Ravza. Onaylayan bir mırıltı çıkarmıştım. "Bir bakınayım sonra hop! Sokaklar bizden korksun be kızım!" dedim ve gülmeye başladım. Utanç verici bir andı ama kızlar ile böyleydik işte!

"Of salak hala bakınacağım diyor! Birde deli divane oluyormuşsun ne gülerim ama!" diyerek kahkahasını attı. Sırıttım onun gibi. "Az daha abart. Hem zaten A-" ismini anacakken arkamı döndüm bakınmak için. Arkamda onu görmem ile diyeceğim lafı yuttum. Bana bakıyordu.

"İlerler misin?" dedi gülümseyerek. Ben ise mal gibi ona baktım, ardından acele ile önüme dönerek ilerledim. "Kapat!" dedim ve telefonu kendim kapattım. Aras'ı görünce zekam böyle oluyormuş demek ki...

Sıra bana geldi ve su istedim bir adet. "Şansına kızım bugün var olan son suyu alıyorsun. Maalesef su gelmedi bugün" dedi ve güldü. "Şanslıyımdır abla." dedim. Suya elimi uzattım ve parasını ödedim. Tam sıradan ayrılacakken arkamdan bir ses geldi. "Su bitti mi abla?" dedi Aras üzgün bir ses ile.

"Evet maalesef. Şansına bugün su gelmedi." Aras'ı çok üzgün görmüştüm. "Peki abla." dedi ve arkasını dönerek uzaklaştı. İçimde ki dürtü ile arkasından koştum. "Hey?" seslendiğimde arkasını döndü.

"Evet?" Karşısına dikildiğimde öyle bir gerilmiştim ki bir an konuşamayacağı sandım. Suyu ona doğru uzattım. "Al lütfen." Bir suya bir bana baktı. "Saçmalama sen aldın onu." Kafamı sağa sola salladım hızlıca.

"Ben zaten ayrılacağım okuldan az sonra, alırım kendime dışarıdan. Al lütfen. Gelmez bugün bir daha su." Gülümsedi bana kocaman. O an ufacık bir an gülümsemesi yuvam olsun istedim. "Teşekkür ederim." dedi masum bir sesle. O kadar hoşuma gitti ki anlatamam. Elimden suyu aldı. "Parasını vereyim bekle." dedi eli cebine gitti. "Saçmalama bir su alt tarafı. Neyse kaçtım ben hoşçakal." Yanından esip gittim. "Ama adını söyleseydin bari! diye bağırdı. Keşke o zaman söyleseydim adımı. Fakat çok isteseydi bulurdu zaten. Umursamadan arkamı döndüm ve gülümsedim. "Rica ederim!" İstese bulurdu beni.