AY'IN KIZI (eski adı:ASKERİM )

2.bölüm

iyi okumalar

  

                .........................

çadıra girdiğimde içerde kimse yoktu.
o kadar aksiyonu boş yeremi yaşamıştım ya arkamı dönüp gideceğim sırada ensemde soğuk bir metal hissettim ardından sert bi ses

" ne işin var burda niye gizlice giriyosun kimsin"

dediği şeyle ensemdeki silahı umursamadan arkamı döndüm silah şimdi anlıma geliyodu.

" ben muhabir eyşan kara röpörtaj yapmamız lazım yüzbaşım " konuşmamla silahını indirmişti.

" askerlar sana kimle yapman gerektiğini söy-

" istediğim askerle ve buna en rütbeli de dahil röprtaj yapma hakkım hem yazılı hem sözlü olarak iznim var isterseniz oturalım yüzbaşım ayakta zor olur "

yüzbaşıyla röpörtaj pek iyi geçmemişti açıkçası hep ters ters cevaplar verip durdu. ego bombası iyiki bir yüzbaşı olmuş bi havalar bi havalar

" her şey için teşekkür ederim "  çadırdan çıkarken bir yandanda konuşuyodum

" gidiyomusun" dedi oda arkamdan çıkarken

" daha değil çevreyi biraz daha incelemem lazım "

" yalnız buralar tehlikelidir öyle tek başına gezebilecekmisin" 

"Merak etme ben başımın çağresine bakarım "

2 adım atmıştım ki etrafta bir anda silah sesleri yükseldi.yüzbaşının beni çekip bir ağacın arkasına saklamasıyla kendime geldim.

" Eminmisin"

" Ne"

" başının çağresine bakma konusunda eminmisin "

benimi küçümsüyodu bu

yüzbaşının belinde olan silahı ani bir hareketle aldım. o daha ne olduğunu anlamadan arkasındaki teröristin kafasına sıktım.

" Eminim yüzbaşı ben kendimi korurum sen işine bak "

önce bana sonra elimdeki silaha baktı. elime bir tane daha yedek mermi verip gitti.

nereye gidiyosunya tek başıma napıcam

Ben Muhabirim ya terörist öldürmek ne işime

Tamam sakin ol Eyşan yaparsın sen

A hayır ya zaten beni niye buraya gönderdilerse başka yermi yoktu. güzel ülkemde başka şehirmi kalmadı.

yanıma asker ünüformalı biri gelince ona döndüm

" sizi güvenli bi yere götürücem takip edin beni "

Aklıma gelenle konuşmaya başladım.

" Haberci olarak bana zarar veremezler üstünde ünüformam var"

asker bu sefer sinirdenmi yoksa çok ses olduğundan mı bilmiyorum bağırarak konuştu

" sen bi şu adamlara baksana haberci falan dinlermi bunlar takip et beni"

Asker beni bir kayanın arkasına bırakıp gitti. burdan olan her şeyi görebiliyodum teröristler çok fazlaydı
askerlerse az destek olmadan burdan çıkamazlar ki buna bende dahilim. bana verilen telsizden albaya ulaşmaya çalıştım ama bağlantı kurulamadan kopuyodu. gene otarafa dönerek bir sivili  nişan alan teröristin kafasına sıktım başta öldürdüğümüde sayarsak etti 2

bir iki kez bana yaklaşanlara sıkmak dışında yerimden bir daha çıkmadım. telsizle bağlantı kurmaya çalıştım ama hiç bir şekilde olmuyodu.

askerlerden artık çok az silah sesi geliyodu. mühimatları azalmış olmalı

Telsiz belki yukarda çeker diye önümdeki dağa tırmanmaya başladım. telsizi ne kadar denesemde çalıştıramadım ben telsizle uğraşırken silah sesleri kesilmişti

Ne olduğuna bakmak için gizlice aşağıya inmeye başladım 5 dakikadır iniyodum hızlı çıkmıştım ama bu kadar yüksek olduğunu fark etmemiştim

bir ağacın altına saklanıp çantamdaki dürbünle obayı gözetlemeye başladım

ilerde 4- 5 tane arabada baygın askerler vardı. yüzbaşınıda sürükleyerek arabaya koymaya çalışıyolarlardı. çalışıyolardı diyorum çünkü adam iki teröristin toplamı gibi

tekrardan görünmeden yukarı çıktım burdan beni göremezlerdi ama ben onları çok net görüyodum

Telsizin arkasını çıkartıp kabloların yerini değiştirdim ne yaptığımı bilmiyorum ama en azından ufak bir yardım çağrısı göndere bilirim

kablolarla biraz daha uğraştıktan sonra bağlantı kuruldu kafamı çevirip obaya baktığımda bir terörist ile göz göze geliyodum yere yatıp telsizi yanıma aldım

" Albayla görüşmem lazım Eyşan Kara ben çok acil timur albay ile görüşmem lazım"

" bağlıyorum"

karşıdan bir ses gelince derin bir nefes aldım bir kaç saniye sonra albayın sesini duydum

" Gene gelmek için sızlanacaksan boşuma uğraşma eyşan"

Albayın dediği ile göz devirdim hayır yani ben hiç sızlanmam ki ne alaka

" beni gönderdiğin obadaki tim esir alındı benide timide burdan çıkarman lazım"

albayın sesi artık endişeli geliyodu" durum bildir ne oldu"

" Çatışma başladı ben saklandım fakat askerler fazla dayanamadı mühimatları bitti. en son gördüğümde baygın bir şekilde arabaya konuyorlardı ben güvenli bir yerdeyim şuan"

Albay bir süre sessiz kaldı sonra konuşmaya başladı

" Eyşan oraya asker yollayamam çok tehlikeli"

" E napıcaksınız ölümemi terk ediceksiniz "

" sen yardım ediceksin eyşan"

Bunu tahmin etmeliydim bunu yapacağını tahmin etmeliydim

" hayır hayır Albayım biliyosun bıraktım ben o işleri ben yapamam kordinatları söylerim size beni gelir burdan alır askerleride kurtarırsınız"

" eyşan son bir defa şuan tek çare sensin yardım etmen gerek timi tugaya sağ salim getirmen gerek "

" Benim bir Muhabir olarak can güvenliğim var derhal beni burdan alın"

" Ne şuan seni alabilirim bede askerlerimi eyşan bırak inadı kurtar onları ".

" ben şuanda bir muhabirim albayım sırf geçmişimden dolayı beni hep böyle görevlere gönderdiniz ama bu kadarı çok fazla"

" seninde yardıma ihtiyacın vardı. sen o zaman bir türk askeri bile görmek istemezmiydin kurtarılmak demiyorum göremek. onlarında sana ihtiyacı var kızım kurtar onları "

" Tamam halledicem "

" Haber ver "

Telsizden bağlantıyı kesip aşağı inmeye başladım.

           ..........................

bölüm sonu....

bölüm hakkındaki yorumlarınız bekliyorum umarım beğenmişsinizdir

yazım yanlışları için kusura bakmayın

sevgilerle.....