Kardeş gibi büyüyen 5 arkadaşın korkunç sırrı...
O sırla birlikte 5 kızın paramparça olmuş hayatları...
Ve 5 kardeşin kabusları, en çokta sarışın yeşil gözlü güzel kızın kabusu olan bir Gölge...
İntikamlar ve nefretler aşka dönüşücek mi?
Satır başı yorumlarınızı bekliyorum canlar...❤️❤️❤️❤️
Kızlar ev Aycan'dan Eve gelmiştik. Aleyna montunu çıkartıp portmantoya asarak konuşmaya başladı:Kızlar ben odama gidiyorum. Uyuycam. Asena:Tamm bebem. Sen dinlen biraz. Asena bunu söyledikten sonra Aleyna hiçbir şey söylemeden yukarı çıktı. Bizde salona geçip oturduk. Dilşah konuşmaya başladı:Biz naptık ya? Biz.. Biz katil olduk.
Lale:Şimdi sana burdan bir tane çakarım görürsün katili. Dilşah:Ya belki Aycan yanıldı. Belki yaşıyordu. Aycan:Dilşah kalbi atmıyodu. Ölmüştü. Dilşah:Biz birini öldürdük. Lale:Biz değil, Aleyna öldürdü. Dilşah:Ama bizde onu gömdük.
Aycan:Aynı şeyi bir kere daha yapmıştık unutma. Kemal'ede aynısını yaptık. Dilşah:Onu gömmedik, onu sadece suya attık. Ama o yaşıyor. Aycan:Olabilir.. Olabilir. En azından dünya bir pislikten kurtuldu. Asena:Tamm kapatın artık konuyu. Olan oldu. Yarın hiçbir şey olmamış gibi davranıcaz. Aleyna'nın üstünede fazla gitmiycez.
Dilşah:Ya bu konu birgün biri tarafından öğrenilirse nolcak? Lale:Kaçmıycaz. Asena:Aynn öyle yüzleşicez. Kemal'le nasıl yüzleştiysek yine bu konuylada yüzleşicez. Eğer kaçarsak işte o zaman Poyraz'ı tanıyan herkes bizden şüphelenir. Aycan:En başta Poyraz'ın arkadaşı olan o Baro denen çocuk
Asena:Sayi telefonu naptın? Aycan:Montumun cebinde. Atarım birazdan çöpe Asena:Hadi yatalım. Yarın hepimizin işi var. Hepimiz ayağa kalkıp salondan çıktım. Asena'lar yukarı çıktığında bende portmantoda asılı olan montumun cebinden Poyraz'ın telefonunu çıkartıp mutfaktaki çöpe attım.
Sonrada odama geçip tavana boş boş bakmaya başladım. Aklım bugün olan olayda kalmıştı. Aleyna'yı çok iyi anlıyom. Çünkü aynı şeyi bende yaşadım ve halada yaşamaya devam ediyom. Sağ tarafıma dönüp gözlerimi kapatıp güzel şeyler düşünmeye başlıyarak kendimi uykunun kollarına teslim ettim.
Sabah saat 10:00 Erkekler ev Barış'tan Uyanmıştım. Yataktan kalkıp odamdaki lavaboya girdim ve rutin işlerimi halledip odaya geri döndüm. Odadan çıkıp merdivenlerden aşağıya indikten sonra biraz bağırarak konuşmaya başladım:Poyraz. Merdivenlerden Yusuf konuşmaya başladı:Boşuna bağırma. Lavaboya girdikten sonra odasına baktım gelmemiş gece. Yusuf bunu söyledikten sonra ben onu aradım. Ama telefonu kapalıydı.
Adem:Gelmedi mi hala? Barış:Hayır. Ve hala telefonu kapalı. Yusuf:Oğlum şarjı bitmiştir belki Barış:Oğlum şarjı bitse takar. Adem:Oğlum, adam kızla buluşmaya gitti. Nereye takıyor telefonu? Barış:Ado bu işte bir iş var.
Yusuf:Ne işi lan? Barış:Bilmiyorum. Ama bir iş var. O buluştuğu kız, ona bişey yapmış olmasın. Yusuf:Yog artık. Sen iyice kafayı yedin Barış:Kafayı yemekle alakası yok. Adem:Buluştuğu kızı tanıyoruz. Fotoğrafını göstermişti bize.
Barış:He evet. Neydi adı? Aleyna.. Aleyna Kalaycıoğlu Yusuf:E tamm. Kızın adını biliyoruz iyi güzel de elimizde o kızın Poyraz'a zarar verdiğine dair bir kanıtımız yok.
Adem:Kızın arkadaşı yada arkadaşları açık verir belki. Yusuf:Kızın arkadaşlarına nasıl ulaşıcaz peki?
Barış:İnstagram diye bişey var kardeşim. Bunu söyleyip koltuğa oturdum. Adem ve Yusuf'ta yanıma oturduğunda Aleyna'nın ismini aramaya yazdım. Profiline girdiğimde en son çekilen fotoğrafa girdiğimde yanındaki güzellik dikkatimi çekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
