Gölge

3. Bölüm

Satır başı yorumlarınızı bekliyorum canlar...❤️❤️❤️❤

Sabah saat 11:30
Kızlar ev
Aycan'dan
Hepimiz uyanmıştık. Kahvaltımızı yapıp giyindik ve dışarıya çıktık. Aleyna'yı zorla ikna etmiştik. Arabaya bindik ve her zaman gittiğimiz kafeye gittik.

Erkekler ev
Adem'den
Hepimiz uyanmıştık. Barış ortalıkta yoktu. Kahvaltımızı yapıp giyindik ve şüpheli güzellikleri bulmak için evden çıktık. Yusuf'la arabaya binip her zamanki gittiğimiz kafeye doğru ben sürmeye başladım.

Portakal kafe
Aycan'dan
Kafeye geldiğimizde kafe kalabalıktı, hiç oturcak boş bir yer yoktu. En üst kata çıkıp boş bir yer bulduk ve oturduk. Dilşah her yere tedirgin gözlerle baktığında Asena konuşmaya başladı:Dilşah, kardeş falan dinlemem o gözlerini oyarım

Dilşah:Ya napayım? Elimde değil. Her an bir yerden onun arkadaşları çıkıcakmış gibi hissediyorum.
Lale:Şöyle tedirgin bakmayı kes sadece Döls.

Aleyna:Özür dilerim kızlar. Hepsi benim yüzümden oldu.
Aycan:Saçmalama Aleyna. Senin hiçbir suçun yok. Hepsi o pislik yüzünden oldu.
Asena:Aynn öyle. Şuan bizim yapmamız gereken tek şey nolursa olsun hiçbir şey belli etmemek. Özelliklede siz ikiniz.
Dilşah:Ben susarım sen bu tarafa konuş

Asena:Ben ikinizede söylüyorum Dilşah
Asena bunu söyledikten sonra garsona sipariş vermiştik. Hepimiz içecekleri söyleyip gönderdikten sonra Dilşah konuşmaya başladı:Yandık.
Asena:Kim yandı?
Dilşah:Biz.
Aycan:Ne diye be?
Dilşah:Bize doğru geliyorlar.
Dilşah bunu söyledikten sonra ben hafif arkamı dönüp baktığımda iki tane adam bize doğru geliyordu. Lale konuşmaya başladı:Sakin, onlar Berkan'ın arkadaşları. Yusuf ve Adem.

Dilşah:Sen nerden tanıyorsun be onları?
Lale:Berkan'dan tanıyorum. Berkan burdayken beni onlarla tanıştırmıştı.
Asena:Olsun. Biz yinede dikkatli olalım. Onu tanıyor olabilirler. Açık vermeyin.
Onlar yanımıza geldiğinde kahverengi gözlü adam konuşmaya başladı:Lale bu ne kadar güzel tesadüf

Lale:Meraba Adem
Yusuf:Bende Yusuf, memnun oldum.
Hepimiz onlara isimlerimizi söyledikten sonra bizim masaya oturdular. Yusuf, Asena'nın yanına Adem'de Dilşah'ın yanına oturmuştu.

Öyle havadan sudan muhabbet ederken bizim içeceklerimiz gelmişti. Garson içeceklerimizi masanın üstüne koyduğunda Adem'lere sordu. İkiside bir nescafe istedi ve garson gitti. Yusuf konuşmaya başladı:Heh Baro'da geliyor.
Yusuf bunu söyledikten sonra ben o gece aklıma gelmişti. Poyraz'ın telefonu çaldığında yazan isim aklıma gelmişti.

Telefonumun sesini duyduğumda kendime geldim. Telefonumu çantamdan çıkartırken Asena konuşmaya başladı:Bebem iyi misin?
Aycan:Hıhı iyiyim.
Bunu söyleyip telefonumu elime aldığımda arıyan oydu.

Meşgüle atıp telefonu çantama geri koyduğumda o Baro denen çocukla tanıştıktan sonra Barış benim yanıma oturmuştu. Adem konuşmaya başladı:İyi olduğuna emin misin? Yüzün soldu biraz.
Aycan:İyiyim ya bişeyim yok.
Lale:Eee beyler nasılsınız görüşmeyeli?

Barış:Biz iyiyiz boncuk. Seni sormalı?
Lale:İyiyim bende. İşte yetimhaneden çıktım yeni bir hayat kurdum kendime içinde arkadaşlarımla kardeşlerimle beraber.
Adem:Güzelmiş. Bu devirde arkadaş bulmak zor baya.
Dilşah:Aynn öyle. İnsanın bişey olduğunda güveniceği birine ihtiyacı var.

Barış:Aynn öyle.
Barış bunu söyledikten sonra bana baktı ve konuşmaya başladı:Ve ben bir insana güvenirken önce onun gözlerinin içine bakarım
Aycan:Neden bunu benim gözlerime bakarak söyledin? Ayrıca bana ne senin bir insana güvenirken nereye bakıcağından?