Gölge

22. Bölüm

Şarkı:Halil Sezai - İçim Paramparça...

Satır başı yorumlarınızı bekliyorum canlar........❤️❤️❤️❤️

Öğlen saat 14:30
Sahil kenarı
Aycan'dan
Dilşah'la sahile gelmiştik. Taşların üstünde oturuyorduk.

Dilşah:Napıcaksın? Gerçekten gidicek misin onun yanına?
Aycan:Gidicem
Dilşah:Tamam o zaman bende geliyorum seninle tek göndermem seni

Aycan:Döls gelmiyorsun
Dilşah:Aycan o pisliğin napıcağı belli olmaz
Aycan:Biliyom. Ama sizi riske atamam
Dilşah:Tamam o zaman Barış'ı ara seninle gelsin

Aycan:Olmaz bebem
Dilşah:Tamam sen yine onunla yalnız konuşucaksın ama Barış bir yere saklansın. Sana dokunduğu anda indirir.

Aycan:Sorunda bu ya zaten. Ben, Barış'a haber verdiğimde o gelicek sonra Kemal ona zarar vericek.

-Ve ben tekrardan aynı acıyı yaşamak istemiyom. Tekrardan birinin daha gözlerimin önünde ölmesini istemiyom.

-Eğer bir kez daha aynı şeyi yaşarsam, bir kez daha sevdiğim adamı kaybedersem işte o zaman ben yaşıyamam.

Dilşah:Nerde buluşucaksın onunla?
Aycan:Şu eski binada, daha önce çağırdığı yerde buluşcam
Dilşah:Barış biliyor mu?
Aycan:Hayır bilmiyor ve sende söylemiyceksin ona

Dilşah:Aycan bak o adamın napıcağı belli değil
Aycan:Dilşah haber vermiyceksin Barış'a.
Dilşah:Tamam söylemiycem bişey
Aycan:Güzel. Ben gideyim artık. Sen napıcaksın?

Dilşah:Kuaföre giderim
Aycan:Tamam bebem.

Ali'den
Aycan ve Dilşah oturdukları yerden kalktı. İkiside ters yönlere giderken ben Aycan'ın peşine takıldım. Bir taksiye binmişti. Bende motoruma binip onu takip etmeye başladım.

Evin önü
Barış'tan
Evden çıkıp motorumun anahtarını motoruma taktığım sırada telefonum çalmıştı. Telefonumu ceketimin cebinden çıkartıp baktığımda Dilşah arıyordu.

Telefon görüşmesi
Barış:Efendim Dilşah
Dilşah:Aycan'la biraz önce ayrıldık, Kemal'le buluşmaya gitti
Barış:Nereye gitti?
Dilşah:Eski bina. Biliyor musun yeri?
Barış:Biliyorum. Saol.

Barış Dilşah'ın bişey söylemesine fırsat vermeden telefonu kapatır.
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️

Telefonu kapatıp ceketimin cebine geri koydum. Sonrada kaskımı takıp motora gaz vererek sürmeye başladım. En yüksek hızla gidiyordum çünkü o herifin Aycan'a napıcağı belli değildi.

Eski bina
Aycan'dan
Binaya gelmiştim. Taksiciye parasını verip gitmesini söyledim. Taksici gittiğinde ben pencereden giriş yaptım.

Kemal ortada yoktu. Biri arkamdan sarıldığında korkmuştum. Ondan zorla kurtulup konuşmaya başladım:Sakın bana bidaha dokunma.
Kemal:Yine çok güzelsin

Aycan:Poyraz nerde?
Kemal:Poyraz kim kız?
Aycan:Bana oyun oynama kim olduğunu biliyon. O gece gömdüğümüz adam.

Kemal:Heee o adam. Ne biliyim ben nerde?
Aycan:Sana inanmıyorum. Sen ayak üstünde bin tane yalan uyduran adamsın

Kemal:Diyelim ki ben o çocuğun yerini biliyorum. E sonra?
Aycan:Sonra ne?

Kemal:Söylediğim şeyin karşılığı nolucak?
Kemal bunu söyledikten sonra ben napmak istediğimi anlamıştım.