Işınbike - Yeni Dünya

~~Boncuk~~

Bayram şekeriniz geldi.

Bakın ben hediyenizi peşin peşin veriyorum sonra bana gelmeyin hani hediyemiz diye.

Neyse çok uzatmadan iyi okumalar dilerim.

Yorumlarda görüşürüz.

~~Sanay

Karnıma baskı yapan ağırlık ile gözlerimi açınca görüşümü engelleyen saçlar ile karşılaştım. Bu sayede de karnıma baskı yapan şeyin ne olduğunu anlamış oldum. Saçları yüzümden çektikten karnıma doğru baktım. Aysal neredeyse tamamen üzerime çıkmıştı. Bir bacağını benim bacaklarımın üstüne, bir kolunu da omuzuma doğru atmış yan bir şekilde yarı yarıya üstümde yatıyordu. Kafasını ise karnıma koymuş mışıl mışıl huzurla uyuyordu. O an gözüme sarılan bir bebek gibi görünmüştü. Kendime engel olamayarak ellerimi saçlarına götürdüm ve hafif bir şekilde okşamaya başladım. Ardından kafamı cama doğru çevirdiğimde havanın daha yeni yeni aydınlandığını gördüm. Gece yorgun olmama ve geç uyumama rağmen yine erken uyanmıştım. Ben dışarıyı izlerken Aysal kendini üstümden alıp bana sırtını döndü. Anlaşılan o da benim gibi uyurken aşırı hareketli oluyor. O diğer tarafa dönünce ben de yavaşça yataktan kalktım. Gece çok terlemişim duş almak iyi gelir diyerek banyoya yöneldim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aklıma su ısıtmam gerektiği gelince doğruca mutfağa yöneldim ve büyük bir kabı suyla doldurduktan sonra ateşi yakıp ısınmaya bıraktım. Ardından odaya geri dönüp kendime temiz kıyafet çıkarıp banyodaki dolabın üstüne bıraktım. Havlu bakmak için dolabı araladığım sırada havluların yanında duran mumları gördüm. Aklıma havanın henüz tam aydınlanmadığı gelince iki mumu aldım ve birini küvetin kenarına koyup diğerini yakmak üzere mutfağa yürüdüm. Isınan kabı alıp mumu yaktım. Kap elimdeyken mumu götüremeyeceğimi anlayınca mumu bırakıp banyoya geçip suyu küvete boşalttım ve geri dönüp mumu aldım. Ateşi söndürmeyi ihmal etmemiştim tabi. Ardından banyo kapısını kapatıp pencerenin önündeki perdeyi çektikten sonra üzerimdekileri çıkardım. Elimdeki mumla diğer mumu yaktıktan sonra onu da yerleştirip küvete girdim. Sıcak su kaslarımı rahatlatırken mumların kokulu olduğunu fark ettim. Ne kokusu olduğunu anlayamadım ama çok hafif ve rahatlatıcı bir kokuları var. Rahat rahat oturunca aklıma sürekli ertelediğim bir düşünce geldi.

Evim.

Acaba orda ne olmuştu? Birden bire ortadan kayboldum. Asel ne yapıyor acaba. O beni aramadan bir gün bile geçiremez. Bana ulaşamadığında peki ne düşündü, ne yaptı. Kesin ilk önce eve gelmiştir. Yedek anahtarı sakladığım yerden alıp içeri girince ise boş bir ev çıkmıştır karşısına. Nasıl tepki verdi acaba. Muhtemelen sakin olmaya çalışarak uçurumun oraya gelmiştir. Ama ben orada da yokum. Umarım panik atak geçirmemiştir. Asel her şeyde panik yapan bir insan bu durumda panik yapmayacağını nasıl düşünebilirim ki. En azından yalnız değil annesiyle gitmiş olmasını umuyorum. Sahi ya annesi ne haldeydi acaba. Sonuçta küçüklüğümden beri çok yakındık. Ve üç senedir de resmen annelik yapıyordu bana. Zaten küçükken cici anne diye sesleniyordum. O da beni defalarca uyarmıştı dolunay gezilerimle ilgili ama ben hiç dinlemediğim için ve ayrı evde yaşadığım için karışmaktan vazgeçmişti. Ama hala alttan alttan uyarıyordu. Mesela Asel'e bilerek benim yanımdayken mesaj atıyordu ki o şeyin tehlikeli olduğunu anlayayım.

Aysal'a kardeşim diyordum ama Asel gerçekten benim kardeşimdi. Ben onunla büyümüştüm ve şimdi yok. Onunla ilk defa bu kadar uzun süre ayrı kaldık. Ve şu an işim yokken daha iyi anlıyorum her ne kadar eğleniyor olsam da bir şeyler eksik. Onlar benim ailemdi ve ben ikinci kez ailemi kaybettim. Asel için çok endişeleniyorum ama elimden hiçbir şey gelmiyor. İşte bu en üzücü tarafı. O an bir aydınlanma yaşadım.