Doktor Bey!|Texting

0.8

💉💉💉

Telefonumu cebime koyduktan sonra Doktorum'u beklemeye koyuldum. Gözlerim ağladığım için acıyordu ve hafiften de şişmişti.

Bir araba gelip önümde durduğunda kafamı kaldırıp gelen kişiye baktım.
Bu Mert'ti. Yani Doktorum.

"Hadi atla seni evime kaçırıyım güzel kız!"

Bu söylediği şeye ister istemez güldüm ve arabanın diğer tarafına ilerledim. Şoför koltuğunun yanındaki koltuğa oturup emniyet kemerimi taktım.

Mert dönüp bana gülümsediğinde gözlerimi kaçırıp yola baktım. Telefonda yazmakla yan yana gelmek aynı şey değildi. Orda istediğin gibi davranabilirdin ama burası gerçekti ve insanın eli ayağına dolanıyordu.

Sessiz geçen bir yolculuğun ardından araba durmuş ve Mert arabadan inmişti. Ben de inmek için harekete geçtiğimde kapımın açıldığı fark ettim. Mert gülümseyerek bana bakıyordu. En sonunda arabadan indim.

"Gerek yoktu, sağ ol." Dedim. Dedim ama kendi sesimi zor duymuştum. Sanki sesimi kaçırmışlar da geriye gölgesi kalmış gibiydi.

"Gerek vardı çünkü prenseslerin kapısı her zaman açılır."

"Evet tabii. Evden kovulmuş bir prenses. Evsiz bir prenses."

"Hadi ama yaa telefonda yazıştığım kız sen olamazsın. Nerde o enerjik, âşık kız?"

"Sanırım o da kovuldu. Ne enerjisi kaldı ne başka bir şeyi."

"Neyse yeter bu kadar gevezelik. Hadi gel evimi gezdireyim sana."

Anahtarıyla kapıyı açıp benim elime uzandı. Ellerimizi birleştirip beni içeri çekti ve kapıyı kapattı.

İçeri girdiğimizde elimi bırakmak yerine beni arkasından sürüklemeye devam etti. Gerçekten sürüklemiyordu elbette. Lafın gelişi yani. Anlamışsınızdır zaten yaa.

En sonunda evi gezdirme işi bittiğinde salona geldik.

"İşte burası da salonum. Nöbetimin olmadığı akşamlar şu koltuğa oturup film falan izliyorum. Bazen de kitap okuyorum."

"Evin çok güzelmiş."

"Beğendin mi?" Dedi hevesli bir çocuk gibi.

Kafamı sallayıp onu onayladım.

"Beğenmek de laf mı bayıldım. Kesinlikle çok şanslısın."

"Bu evde yaşamak istersin o hâlde?"

"Şaka mı yapıyorsun? Tabii ki de isterim."

"O zaman burada istediğin kadar kalabilirsin. Bu evin kapısı sana her zaman açık. Hatta sana yedek anahtarımı veriyim dursun sende."

"Şey...gerek var mı ki buna? Yani zaten kısa bir süreliğine burdayım."

"Ben şimdi için vermiyorum ki. Ne zaman kafan atar, bunalırsın çık gel buraya."

"Ciddi misin sen?"

"Tabii ki ciddiyim."

"Teşekkür ederim o hâlde. Beni düşündüğün için ve şey...bana değer verdiğin için."

"Rica ederim. Senin aşkının yanında bu ne ki?!"

"Ya öyle demesene. Eminim bir gün sen de seversin beni."

"Zaten seviyorum seni. Ve her geçen gün daha da artıyor bu sevgim."

"Valla mı?"

Sorumla birlikte yüzünde kocaman bir sırıtış belirdi.

"Valla."

💉💉💉

Yayımlanma tarihi
06.04.2023
(Prş)