Behind the Curtains

🎭 SECOND BEAT

DONNY ARTWORK BY:
iammasteryel

---

MGA BANDANG HAPON AY tirik na tirik pa ang araw. Para tuloy kaming kukunin na ng liwanag dahil nakatutok pa ang sinag sa classroom naming nasa second floor pa. Mainit na nga, naghalo-halo pa ang amoy ng alikabok, pawis, at nakapinturang barnis sa mga upuan na nagko-contest kung sino ang mas may malakas ang amoy. Isama rin ang ingay ng nagkukuwentuhan kong mga kaklase ngayong break time at tunog ng yapak ng mga estudyanteng maya't maya ang daan sa labas.

Kahit nag-aapoy na sa init at sumabay pang bumigay ang isa sa dalawang ceiling fan ng classroom, bigla namang lumakas ang bugso ng hangin-bumabagyo yata na nasa signal number five.

Habang nagse-cellphone para mag-Mobile Legends sa puwesto ko, napasilip ako sa bandang harapan at nakita ang kumpulan ng mga kaklase kong kakuwentuhan ang transferee na si Donny.

Ewan ko ba kung bakit naging ganito sila kaaligaga sa bagong salta. Daig pa ng BTS ang pagdating ni Donny dito sa Apalit High School. 'Yon bang sa isang iglap lang, napunta na sa lalaking iyon ang atensiyon ng lahat.

"Kumusta naman sa Saudi, 'di ba mainit do'n?" dinig kong tanong ng isa kong kaklaseng babae. Para palang may pa-press con dito ng mga artista na napanonood ko sa TV, a?

"Okay lang. Mainit din, but hindi naman super humid 'di tulad dito sa Pilipinas."

Napapintig ang tainga ko. I-English-English pa kanina noong nagpapakilala, marunong naman palang mag-Tagalog. Pinahirapan pa kami.

Sabi pa ng mga kaklase ko, guwapo raw ang isang ito, kaya agad napansin sa klase. E, ano ngayon? Mas guwapo naman ako. Ewan ko ba sa kanila, bahala sila.

"Hey, Donny, my friend." Bigla pang lumapit si Oliver at nakita kong paakbay-akbay pa habang ginagaya si Tommy ng Pepito Manaloto. "Angas ng sapatos mo, a? Original ba 'yan?" komento ni Oliver sabay tingin sa Jordan shoes nito.

"Oo, regalo sa 'kin ni Papa no'ng 17th birthday ko."

"Naks, sana all, yayamanin! Binyagan na 'yan."

Napairap na lang ako sa kinauupuan at saka inalog ang aking ulo.

Ako lang ba o hindi ko feel ang transferee namin? Parang nayayabangan ako na hindi ko alam bakit. Talagang ipinalalandakan niyang mayaman sila. Bakit, diyos ba siya? Nagpapakabida ba siya? A, basta, nababalidbaran ako sa kahanginan niya. Pero imbes na mainis lalo, nag-cellphone na lang ako ulit. Ewan ko na lang.

"Chester, psst!" Pero wala pa mang ilang sandali, tinawag na naman ako nitong si Oliver.

"O?" tanong ko pagkatingala sa kanila.

"Mag-hello ka naman kay Donny," sabi pa niya, kaya napakunot ang noo ko. Gusto ko ngang upakan itong kaibigan kong ito sa kalokohan niya.

Ngumiti naman itong si Donny at saka ako kinausap, "Uy, kumusta? Nice meeting you."

Siyempre, nagpaka-plastik din ako at ginantihan ko siya ng ngiti-'yong mas peke pa sa sapatos na afford ko lang bilhin sa tiangge. Tapos, nanahimik na lang ulit ako.

Hindi pa nga roon natatapos ang pagpapabida ni Donny sa klase. Talagang first day na first day niya rito, favorite na siya agad ng mga teacher dahil laging active sa recitation kahit hindi naman nila napag-aralan ang ibang topics habang nasa Saudi. Pambihira, ngayon lang daw sila nagkaroon ng super talinong estudyante sa tanang buhay nila.

Mga alas-singko y media na ng hapon natapos ang klase namin. Nakatambay pa kaming tatlo nina Oliver at Japs sa may shed na malapit sa gate dahil hinihintay pa namin si Mok-mok. E, umihi pa kasi siya. Tapos nasa likuran pa namin 'yong mga semento at kahoy na nakatambak dahil pinagagawa ang school garden.